Yatağımdan kalkıp okul kıyafetlerimi giydim ve üzerime parfüm sıkıp mutfağa indim.
Babam her zamanki gibi qazete okuyordu.Annemse kahvaltıyı hazırlıyordu.
Bir sandalye çekip oturunca annem şok içinde yüzüme bakarak,"Kızım senin yüzünün rengine nolmuş darmadağın olmuşsun?"
Sahi ben neden böyle olmuştum.
Tabii ya gece korkunç bir rüya görmüştüm.Ama bu çocukca bir rüyaydı.Üstelik vampirler mi?Ben vampirlere inanmam ki...Neden rüyamda vampir gördüm?
"Korkunç bir rüya gördümde,ama ne olduğunu hatırlamıyorum".Evet hatırlamıyorum dedim çünkü söylersem herhalde güleceklerdi.
"Hatırlayınca anlatırsın." Annem hep böyle söylerdi çünkü tüm rüyalarımın anlamlarını söylerdi.Ama benimki çok fantazi olduğu için gerek yoktu.
"Tamam."dedim bende.
Kahvaltımı yapıp saate baktım.Olamaz gecikiyordum.Hemen annemle babamı öpüp evden çıktım.
Sınıfa giriş yaptığım an her kesin yüzü bana döndü.Utançla hemen sırama doğru yürüdüm.Ben hep en arkada otururdum.Yalnız.
Oturur-oturmaz çantamdan resim defterimi çıkardım ve kulaklığımı taktım.Ceketimin kapşonunu kafama geçirdim.Hep böyleydi zaten.Dışlanıyordum.Hayatımı anlatırsam kusmak istersiniz.
Ders boştu.Zilin çalmasından 5 dakika geçti ve her zaman bana sataşan üç kız bana doğru yaklaşmaya başladılar.Onları umursamadım ve resmimi çizmeye davam etdim.Qrubun lideri Defne gelip tam karşımda durdu.
"Oo sınıfımızın en sessiz kızı gelmiş."Yine umursamadım."Cevap versene kızım!"Cevap vermedim.
Bu sefer sinirlenmiş olacak ki resim defterimi alıp resmimi ikiye böldü.Gitti eziyyet.Artık bu sefer fazlaydı.Ben bu kızı gebertirim.Elimde tutuğum kalemi tek elimle kırdığımda,arkadaki iki kız korkmuş gibi oldular.Kapşonumu geriye çektim.Ellerimi yumruk yapıp masaya vurarak ayağa kalktığımda tüm sınıf bize döndü.Defneyse irkilerek arkaya doğru sendeledi.Bense gözlerimi gözlerine dikerek,"Bana bulaşma."dedim.
Her zaman sessiz kalıyordum ama artık bitti.
"Vaay sinirlendin bakıyorum."dedi sırıtarak.
Yavaş adımlarla üzerine doğru gittim.O ise arkaya doğru gidiyordu.Korktuğu belli oluyordu.
"O iğrenç gülümsemeni görmek,duymak dahi istemiyorum anladın mı?Hep sessiz kalıyordum ama beni soktuğun şu hallere bak."
Sırtı duvara yaslandığında bende durdum.
"Bu yüzden seni bir güzel benzeteceğim."dediğimde kahkaha atdı.
"Sen ve beni benzetmek ha.Sen kim olduğunu sanıyorsun?"
"Ben Nur Özdinç.Senin şimdiden itibaren karanlık kabusun."Diyip saçlarından tutarak ayaklarımın altına aldım.Sınıfdan küçük bir çığlık çıktı.
Kimileri hocayı çağırıyordu,kimileri video'a çekiyordu.
Defne yerde inim-inim inliyordu.Bense fırsattan yararlanıp karnını tekmeliyordum.
Ben bunu yaparken sınıftan bir kız,"Nur yeter bu kadar ceza alıcaksın."diye bağırdı.
"Artık ceza meza umrumda değil anladınız mı?Tek istediğim bu lanet sınıftan kurtulmak."
Hani size demiştim ya okuldan nefret ediyorum,nedenini öğreneceksiniz diye.İşte bu yüzden.
Birden kavgaya tezehürat yapanların arasından müdür belirdi.Ve o an tekmelirimi durdurdum.
Müdürse bana yaklaşarak,"Nur Özdinç!Hemen odama."diyince Defneye baktım.Bayılmıştı.Hiç bir şey demeden müdürün peşine takıldım.
Müdürün odasında,annemle babam burada,müdür tam karşımızda.
"Efendim bizi neden çağırdığınızı öğrene bilirmiyiz acaba?"diye sohbete başladı babam.
"Bakın Ahmet bey biliyorum bu olay ilk defa yaşandığı için bana inanmayacaksınız ama kızınız kavga etdi."Müdür bunu söyleyince annemle babam birlikte büyük bir kahkaha atmaya başladılar.Eğer bende doğru olduğunu bilmeseydim herhalde bende onlara katılırdım.
Birden ikiside benim yüzüme baktılar.Benim gülmediyimi görünce ikiside ciddileşti.
"Herhalde buna öylece inanacağımızı beklemiyordunuz değil mi müdür bey?Ben daha iki gün önce hocalarla konuştum...Hepsi sessiz,sakin bir kız olduğunu söylediler."Annem bunu söyler-söylemez müdür telefonunu açıp annemlere benim kızı dövdüğüm video'u gösterdi.Annemle babam şok içinde videonu izlerken bende arkadan bunu çeken çocuğa lanetler diliyordum.
Video bitince ikiside bana döndüler.
"Kız şimdi revirde."Diye devam etti müdür.Sussana Allahın cezası sus.
"Nur neden yaptın kızım?"dedi babam.
"Ya baba her zaman bana sataşıyorlar.Çektiğim resmi yırttı."dedim ve sırıtarak devam ettim"ve bende aklı başına gelsin diye biraz ceza verdim.Pişman değilim"
Daha sonraysa annem,"Efendim yapmış bir hata bu sefer affetseniz?"dedi.
"Evet müdür bey biz onunla konuşuruz."diye devam etti babam.
"Üzgünüm Ahmet bey,Eda hanım ama okuldan atmamız gerek."dedi müdür.Sınıftan atılmayı istemiştim okuldan atılmayı değil.
Müdür annemle babamı çok üzgün görüp,"Tamam o zaman bu sefer bir şans daha veriyorum.İkincisi olmayacak.Ama sınıfını değiştiriyorum."
Babam sevinçle ayağa kalkıp müdürün elini sıkarak,"Çok teşekkür ederiz efendim.Merak etmeyin biz onunla konuşuruz."
Daha sonra annem müdürün elini sıkıp,"Evet.Çok teşekkür ederiz"dedi.
Birlikte odadan çıktık ikiside bana şok içinde bakıyorlardı.
Eve arabada sessiz-sakin konuşmadan gittik.
Eve ulaşınca annem evin kapısını anahtarla açınca içeri girdik.Tam odama çıkacaktım ki babam"Nur buraya gel kızım."
Korkar adımlarla yanlarına gittim.
Babam,"ilk önce kim başlattı?"dedi
"İlk önce sataşan oydu.Bende dayanamadım dövdüm."
"Sana hep böyle sataşıyormu?"dedi annem.
"Evet."
Babam"peki niye bize söylemedin?"diyince,"Bilmiyorum.Çocukca bir kavga olduğunu düşündüm."
"Tamam odana çıka bilirsin."dedi babam.
Şok içinde"Ne?"dedim.
Annem,"Odana çıka bilirsin Nur."
"Azarlamıyacakmısınız?"diye sorunca babam"olmuş işte bir daha olmasın zaten azarlayacak vaktim de yok,işe geç kalıyorum."dedi.Başımla onayladığımda odama çıktım.
Yatağıma uzanıp olanları düşündüm.Benim bir hatam yoktu ki.İyi yaptım.Aklı başına gelmiştir.
İşıkları kapattım ve gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım ama nafile.Uykum yoktu.Telefonumu alıp internette dolaşmaya başladım və karşıma böyle bir cümle çıktı.
"Onlar bana gülüyorlar çünkü,ben farkıyım,ben onlara gülüyorum çünkü,hepsi aynı."
Gerçektende böyleydi.Hayatım hep böyleydi.
Telefonumu kapatıp işıkları açtım ve bir an şok oldum.Gerçek olup-olmadığını anlamak için gözlerimi kapatıp yeniden açtım.
Hayır.Gerçekti.Odamın her yeri gerçekten kandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vampirlerin Gecesi
Vampire"Korkuyorum"."Neden korkuyorsun" diye söyledim iç sesime."Korkuyorum","korkuyorum","korkuyorum".Bu ses beynimde yankılanıyordu ve ben bu hissi ikinci defa yaşıyordum.Her şey bir kaç dakika içinde mahv olmuşdu.Şimdi bir şeyi daha iyi biliyordum...Her...
