Military Wound'YoonMin

14'FinaL'

Albay çalışma odasına geçtiğinde bende askeri işlerimi yapmak üzere formamı giydim, ona yanaşıp "Canım ben çıkıyorum. Bir aksilik çıkmazsa bir saate gelirim" dedim. Dudağını öpüp onun cevabını beklemeden çıktım.

Bahçeye indiğimde bir kaç askeri sıraya sokup yeni gelen askerlere görev dağılımı yaptım. O sırada Sungki yanıma gelip "Jimin, konuşalım mı?" Dediğinde hızla başımı Albay'ın odasına kaldırdım. Yoongi pencereden gözükmüyordu, ona dönüp "Olur gidelim" dedim. Arada arkama ve odaya bakarak ağaçlık alana ilerledim, Sungki'de benimleydi. Askeriyeden biraz uzaklaştığımızda başladım anlatmaya.

"Askerliğe ilk geldiğim zamanlarda tanıştık... benden bir kaç kişisel görev istedi. Beceremedim. Beni dövecek sandım... beni zorla soyup sevişti benimle..." dedim direkt, Sungki o an bana yapmacık gelen bir şefkatle mırıldandı. "Sonrasında bunlar düzenli hale geldi... bir bakmışız sevgili olmuşuz... beni kıskanıyor benim iyiliğimi düşünüyor falan..." diyip devamını da anlattıktan sonra Sungki "yani Albay Min'i benimle aldatıyorsun he..? O adamı benimle aldattığına göre tipim iyi olmalı cidden" dedi. Bugün Sungki'nin nesi vardı? O şefkatli, anlayışlı Sungki yerine egoist ve kibirli birisi gelmişti.

Ona kaşlarımı çatarak bakarken o utanmadan "Askere gelmeden önce sevgilim vardı... eğer gerçekten yakışıklıysam beni aldatmaz diye düşünüyorum... sen Albay Min'i benimle aldattığına göre..." dedi. "Bir dakika.. ne? Senin sevgilin mi vardı?!" Diye sorduğumda sırıtarak "evet bebeğim, hatta askerliğim bitsin nişanlanacağım." Dedi soğuk kanlılıkla. Benim sinirden gözüm seyriyordu "Ne diyorsun lan sen?! Biz neydik o zaman?!!" Dediğimde kollarını omuzlarıma koyup "Biz... deneydik. Ben denedim, normalde heteroyum sanıyordum ama meğerse değilmişim... he bir de dediğim gibi yakışıklılığım tescillendi" dedi küstahça sırıtarak.

Onun ellerini sinirle ittirip yanağına tokat attım ve "Kes sesini! Orospu çocuğu?!" Dediğimde sırıtarak boğazımı kavradı ve kendine çekip "Sende sevgilini aldattın... ister onu sev sevme.. aldattın, bende aldattım. Sorun ne burada?" Dedi. Doğru söylüyordu, üstelik sevdiğim halde aldatmıştım, bir şey diyemedim. Sungki önden gitti, ben bir süre daha orada kaldıktan sonra koşa koşa Yoongi'nin odasına gittim. Yoongi'nin direkt kucağına atlayıp onun yanağını öperek durmadan "özür dilerim" diye mırıldandım. O ne olduğunu anlayamasa da, belki de anlamamayı tercih etti, beni teselli etmek için benim sırtımı sıvazlıyor ve "Geçti bebeğim" diyordu.

Kalan son günlerimizi de Yoongi ile doya doya askeriyede yapılabilecek kadar eğlenmiştik, sevişmiştikte. Ama o gün, gidiş günüm geldiğinde, pişman olacağımı bilmeden gizlice odadan çıktım, diğer askerlerle birlikte sabah otobüsüne binip askerlikten temelli kurtulmuştum...

Günler geçtikçe içten içe bir acı büyütüyordum yüreğimde, ama ona rağmen hayalimdeki hayat için çalışıp didiniyordum. Günler aylara döndüğünde istediği her şeyi olan yaşayan bir ölüydüm. Annemle büyük annemde benim bu halime üzülselerde nedenini sormaya cesaret edememişlerdi. Çünkü bir kez sorduklarında evden çıkıp uzun süre gelmemiştim.

İçimdeki acıyı eğitip, onunla yaşamayı öğreneceğim kadar geçen süre sonra kafede oturmuş kitap okurken aniden karşıma birisi oturdu. Kitabı indirdiğim gibi bana bakıp "Ben o kuşu kafeste tutmaya çalışmışım... kuş kafesi açıp kaçtıktan sonra bir anlamı var mı bilmem ama o kafesi kırdım ben" dedi Yoongi. Önüme bir kağıt koydu, ben Yoongi'ye bakarak içim titrerken yavaşça kağıda baktım. Albay Min Yoongi artık albay değildi, sadece Min Yoongi'ydi. Ben tek kelime edemeden elimdeki kitabı fırlatarak ayaklandım, Yoongi'nin boynuna kollarımı sarıp "Aşkım!... var, anlamı var!" Dedim. Özlediğim o kollar belime dolanınca dünya durmuştu resmen. Benim için askerlik hayalinden vazgeçmesine mi, onu aylar sonra tekrar görmeme mi sevineyim bilemedim. Beni bulmasın diye bana ulaşabileceği her yeri değiştirmiştim ama o beni bulmuştu...

Bölüm çok kısa oldu ve bu nasıl final diyeceksiniz biliyorum ama bu kitaba çok severek başlasamda bu kitap/fic beni yordu. Berbat bir final bölümü oldu, özür diliyorum