Córka Księżyca i Gwiazd IV

Rozdział 8.

Helia postanowiła jeszcze na razie nic nikomu nie mówić. Musiała to przemyśleć, a przynajmniej tak sobie to tłumaczyła, po prostu się bała.

W listopadzie odbywał się mecz Quidditcha Slytherin-Gryffindor. Prawie by się nie odbył, ale Umbridge w końcu pozwoliła na wznowienie obu drużyn Quidditcha.

Helia była bardzo zestresowana od rana. Draco w nią wmusił kanapkę i herbatę. Jednak tylko pół godziny jedzenie znajdowało się w jej żołądku. Wszystko trafiło do toalety.

Chłopacy przygarnęli Helię i razem szli na stadion. Enzo jej jeszcze powtarzał taktyki i mówił, że wszystko będzie dobrze. Draco obejmował ramieniem, a Theo wspomniał o tym, że obrońcom Gryffindor'u jest Ron Weasley, więc będzie miała łatwą robotę.

Przed ich szatnią stali Harry i Ron. Helia do nich podbiegła i wpadła w ramiona Harry'ego.

-Powodzenia na pierwszym meczu, nie zrób sobie krzywdy- przytulił ją mocno.

-Dzięki. Tobie również powodzenia Harry- uśmiechnęła się do niego i wróciła do Draco, Enzo i Theo.

-Chodź, pomogę ci założyć ochraniacze- stwierdził Enzo.

-Naprawdę jeszcze ochraniaczy nie umiesz założyć Helia?!- zawołał Ron śmiejąc się.

-Gdybyś musiał mieć te dla małych dzieci to też byś potrzebował pomocy, bo one przez stopę nie chcą przejść- warknęła Helia pokazując mu środkowy palec.

-Nooo, od kiedy ty taka zadziorna?- zaśmiał się Draco.

-Bo wiem że on mi nic nie zrobi przy Harry'm- szepnęła Helia i nacisnęła na klamkę drzwi do szatni.

Tam już była reszta drużyny. Helia usiadła na ławce i ściągnęła swoje Converse. Enzo klęknął na jedno kolano i chwycił jej nogę. Ochraniacze Helii były jak skarpety naciągane, z przodu miały zabezpieczenia na kolana i były zapinane na rzepy. Były to ochraniacze dla małych czarodziejów, co byli na pierwszym, drugim roku i młodsi. Zwykłe ochraniacze były tylko na rzepy, ale nie było widać różnicy z zewnątrz. Helia musiała mieć te, bo paski rzepów zwyczajach ochraniaczy były za długie i jej spadały. To samo było z tymi na łokcie. Po chwili Helia ubrała buty do Quidditcha.

Po paru minutach obie drużyny wyszły na boisko. Helia nie spodziewała się zobaczyć tak wysokich gryfonów. Na przodzie szła kapitan-Angelina Johnson, za nią Fred i George Weasley'e-pałkarze, dalej Alicja Spinnet i Kate Bell-ścigające, Harry Potter i Ron Weasley-szukajacy i obrońca. Trzy dziewczyny i to wysokie na małą w porównaniu z nimi Helię i dwóch chłopaków z nimi równych.

Sędziowała profesor Hooch. Kapitanowie uścisnęli sobie ręce. Helia się zastanawiała czy Montague nie połamał Angelinie palców, ale chyba nie bo ona nawet nie drgnęła.

-Na miotły!- zawołała profesor, wypuszczono piłki i czternastu graczy wystartowało. Helia od razu złapała kafla i poleciała pendem do obręczy gryfonów.

Oddała strzał i trafiła w prawą obręcz.

-10 punktów dla Gryffindor'u, to znaczy dla Slytherinu, ta ich piękna nowa ścigająca nadawała by się i tutaj, i tutaj, brawo Helia!- komentował Lee Jordan.

-JORDAN! Skup się na komentowaniu meczu!- zawołała profesor McGonagall.

-Dobrze pani profesor.

Helia po chwili usłyszała bardzo nie przyjemną pieśń wśród ślizgonów.

Weasley wciąż puszcza gole,
Oczy ma pełne łez,
Kapelusz zjadły mu mole,
On naszym królem jest!