Milik x Vlahović (Szczęsny x Chiesa)

☆16☆

Pov: Vlahović

Muszę coś z tym zrobić... Postanowiłem sam osobiście iść do Milika. Mam nadzieję że zastanę go w domu bo nie mam zamiaru szukać go po całym Turynie albo i po za nim. Po drodze kupiłem mu kwiatki na przeprosiny bo stwierdziłem że alkohol będzie złym pomysłem.

Zapukałem do drzwi. Czekałem z 10 minut aż mi otworzy lecz to nie nastąpiło. Pociągnąłem za klamkę j drzwi się otworzyły. A chuj. Wchodzę.

- Arek? Jesteś tu? - Vlahović.

Rozejrzałem się po jego mieszkaniu. Panował tu wielki nie porządek. Na podłodze były porozrzucane śmieci i ubrania. Wyglądało to bardziej jak melina niż mieszkanie.

- Arek? - Vlahović.

Usłyszałem dźwięk jakiegoś filmu. Czyli może tu jest?

- Tu jesteś! - Vlahović.

- Po co tutaj przyszedłeś? - Milik.

- Porozmawiać. - Vlahović.

- Już porozmawialiśmy ostatnio. - Milik.

Arek leżał na kanapie jedząc pizzę popijając colę i oglądając jakiś chujowy film. Wyglądał jak zombie...

- No tak... Ale wyjaśnijmy to jakoś. - Vlahović.

- No dobrze. To co masz mi jeszcze do powiedzenia? - Milik.

- Piliśmy alkohol. Nie byliśmy świadomi tego co robimy... - Vlahović.

- To że ty nie byłeś świadomy to nie oznacza że ja też. Od dawna mi się podobasz i tak się ucieszyłem że ty też coś do mnie poczułeś... Ale teraz już wiem że ty nic do mnie nie czujesz. - Milik.

- Rozumiem... Ale to nie jest powód by doprowadzać się do takiego stanu... - Vlahović.

- Ty mi będziesz draniu nie czuły mówić od czego mogę się doprowadzać do jakiegoś stanu? Nawet mnie nie przeprosiłeś... - Milik.

- Przepraszam. - Vlahović.

- Ale szczere przeprosiny! Wyjdź już stąd bo nie chce mi się z tobą rozmawiać. - Milik.

- Powiesz komuś z klubu? - Vlahović?

- Jak będę chciał to powiem nawet i medią. - Milik.

Wyszedłem z jego mieszkania. Jestem w dupie. Nawet nie dałem mu tych kwiatków. Usiadłem na schodach przed jego domem. Kurwa. Zostaje mi jedna opcja... Nie sądziłem że będę musiał to zrobić...