Just One Kiss - Jasmine Esperanza

Chapter 9

Biglang nakadama ng pagkaasiwa si Maggie nang makita ang pagbabago sa tingin ni Lawrence. Ang kanyang mga mata ay tila naglalaman ng pag-asa na hindi niya kayang iwasan.

"You are so good for me, my darling girl. If only all females were like you. If only.." Nagsimulang maglaro si Lawrence ng tinidor sa kanyang pinggan, mukhang hindi alam ang susunod na sasabihin.

"Lawrence?" she asked softly.

Tila napipiga ang puso niya sa nakikitang anyo nito, puno ng sakit na higit pa sa pagkabigo sa kanyang pag-aasawa. Gusto niyang aminin na mahal pa rin niya ito, pero ang lumabas sa bibig niya ay, "Huwag na natin siyang pag-usapan. Let's not talk about anything serious today. Let's have some fun."

Pumayag si Lawrence at lumipat sila sa isang bar. Solo nila ang lugar at nag-usap sila ng mga bagay na nagbigay saya sa kanila, maliban sa paksang makakasira ng mood. Nang lisanin nila ang bar, nagtanong si Maggie tungkol sa pupuntahan nila.

"What are we going to do here?"

Ipinakita ni Lawrence ang kanyang flat na tinutuloy ngayon. Hindi ito mukhang bachelor's pad; ito ay spacious at romantiko.

"You like it?" bulong ni Lawrence.

"It's. . it's exquisite."

Dumaan ang oras at nang maghandog si Lawrence ng alak, tinawagan ni Maggie si Belle. Nagpaliwanag siya na maghihintay siya sa bahay pagkatapos.

Nang mag-toast sila, sinabi ni Lawrence, "It feels good you're here with me today."

"Ano pa?" tanong niya.

"There could be other reasons. And we could always make some more reasons," sagot nito.

Pagkatapos ng toast, inaalam ni Lawrence ang laman ng kanyang bulsa. Nang makita ni Maggie ang cajeta, nahulaan niya ang laman. Nang makita ang eternity ring, nag-atubili siyang tanggapin.

"I can't accept this," mahina niyang sabi.

"Why?" tanong ni Lawrence.

"Don't make me feel na binibili mo ako. I can listen to all your sentiments kahit wala ang mga materyal na bagay na iyan."

Napailing si Lawrence. "Who said I'm buying you? I'm trying to show you that I'm making you my wife." Kinuha nito ang kamay niya at maingat na isinuot ang singsing sa kanyang daliri.

"What?" gulat na tanong ni Maggie.

"You heard me right," sagot ni Lawrence. "You're married."

"And soon, that marriage will be declared null and void. Sa palagay mo ba ay hindi ako nagpupursigeng mapawalang-bisa iyon? I won't mind spending money para lang makalaya sa isang walang kuwentang kasal. I intend to offer my name to someone better. To someone who's more deserving than my pretty wicked wife. And that is you, Maggie."

"It can't be!"

"Why not?"

"What makes you imagine that I would consider marrying you?"

"I don't imagine, Maggie. I offer you marriage because you loved me."

"I loved you?" nagtatakang wika niya.

"How about you?"

Malalim na buntong-hininga ang pinakawalan nito. "Maggie, the night I drove to San Agustin, I was not only thinking about seeing Marlon. Sumasalit ka rin sa isip ko. I could clearly remember the kiss we had at ang mga kirot sa mga mata mo noong araw ng kasal ko. I felt so sorry for all of those. Pero wala akong maisip na paraan para i-repair ang damage na iyon."

"I just wish na sana ay hindi ko pinayagan ang gusto mo noon. But honestly, I was also enchanted. Tila may puwersang humihigop sa akin para pagbigyan ka. I don't have any regrets. I just felt sorry dahil alam kong aalagaan mo sa iyong puso ang mga sandaling iyon."