Gerçek Ailem •Defne Mınel•

4.Bölum

Hatırlatma
Üstümü değiştirdikten sonra hemen yatağa yattım ve gözlerimi kapattım sonrasi ise derin bir karanlık.

Kartal Korhan

Defne yukarı cikmisti ne kadar çok yemek seviyor. Hukuk okumak istiyormuş aynı benim gibi

Acaba sana mı özendi katil tipli- pardon Kartal

Sus lütfen kafam karışık. Şuan salonda oturup denizi dinliyorduk.

"Oha o kadar yemeği nasıl sevebilir ben onları düşününce doydum" demişti. Haklıydı insan hepsini bir arada bile düşününce doyuyor du.

Babam konuşuyordu şuan

"Bakin Defneyi kendi okuluma almak istiyorum ama ne tepki vereceğini kestiremiyorum" demişti evet gerçekten dengesiz bir kardeşim vardi.

"Baba aslında Defne buraya gelerek buradaki okula gitmeyi kabul etmiş oluyor bence çok büyük bir tepki vereceğini düşünmüyorum" dedi Giray

Babam girayin açıklamasına kafasini salladı.

Evet aslında istanbuldan buraya gelmesi onun için bir kabullenişti.

Aklıma Defne gelince onun odasına çıkma fikri geldi. Oturduğum koltuktan kaltim tüm bakışlar bana dönmüştü.

"Defneye bakıp gelicem" demem ile Giray atladi.

"Bende geliyorum abi" Ona Kafamı salladım arkamdan geliyordu. Defnenin odasının olduğu kat 3. Kattı ev zaten 4 katlıydı. Defnenin katında ben, Deniz ve Girayin odası vardi.

Defnenin kapısının önüne gelince kapıyı ilk baş tiklattim ses gelmemişti. Sonrasında ise kapıyı yavaşça açtım sonuçta uyuyor olabilirdi değil mi?

Kapıyı açıp içeri geçtim gozlerim yatağında yatan defneye kaymisti.
Gözleri çok güzeldi bir bakan tekrar bakmak istiyordu.

Yanımda hareketlilik hissedince yanıma baktım. Girayda benim gibi defneye bakiyordu.

"Sence karismasaydi nasıl bir hayatımız olur du?"

Gerçekten karışmasaydı nasıl olurdu bilmiyordum belki daha mutlu olurduk. Defne o belki mineli değil Defneyi kullanırdı.

Defne ismini ona ben vermiştim. Zaten aptal hemşireler bu yüzden karistirmislardi benim kardeşimi .

"Bilmem nasıl olurdu hiç düşünmedim "
Dedim.

"Çok güzel saclari var gözleri de çok güzel ama gözlerinde anlayamadığım bir ifade var bir türlü anlayamıyorum. Siz belki anlamışsinizdir savcı bey." Dedi haklıydı gözlerinde garip bir duygu vardi bende bilmiyordum ne olduğunu ama bu her neyse onu yıpratıyordu ve ben buna izin vermeyecektim.

"Bilmiyorum hadi çok fazla kaldık uyanacak çıkalım artik" demem ile ikimizde odadan çıkmak için kapıya yürüdük son kez yatakta yatan kardeşime baktım. Sonrasında önüme dönüp odadan çıktım kendi odama girdim.

Defne Minelden Devammmm

Sabah

Kafamda Deniz yosunun ötmesi ile uyandım tabi buna uyanmak denirse.

"Ne var ya bir uyutmadınız bir salın beni artık ya " dedim sonra bir oflama sesi geldi.

"Kal artık ya biz senle nasıl ikiz olabiliriz ya hiç benzemiyoruz." Demesj ile gozlerum açıldı.

"Tabii ki de benzemiyoruz "dedim

"Bu arada buz çift yumurta ikizlerindeniz dimi" dedim oda kafasinı evet anlamında salladı.