Gerçek Ailem •Defne Mınel•

2.Bölüm

Hatırlatma
Defne Minel Akçıl %99.98 ihtimal ile Cihan Korhanin kızıdır..

Hade canım ben inanmıyorum

Bende inanmıyorum

Bana yaşlı gözlerle bakan kadın koşup yanıma geldi ve beni kendine çekip sarıldı."Annecim ben çok çok özür dilerim seni daha erken bulamadım için  gerçekten çok özür dilerim affet beni kızım " dedi kadın gerçekten çok uzulmuse benziyordu ama ya yine aynı şeyleri yaşarsam

Biyolojik babam konuştu " Kızım hadi evimize gidelim Ceylin sende bırak kızı nefes alsın bir olayları sindirsin"

Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım "18 yaşıma bastigim gün evden gidicem merak etmeyin ne ailenizin huzuru bozulacak ne de benim huzurum"

"Kızım olmaz öyle sen benim kızimsin 17 yıl sonra bulmuşum seni bırakmam cihan birsey desene sende gitmesin birakmasin bizi ben onsuz yapamam" dedi ağlamaklı bir şekilde  Biyolojik annem.

Sonra ise Biyolojik baba ile göz göze geldim ve ida derin bir nefes alıp konuşmaya başladı" Defne-"

"Bana Defne diye hitap etmeyin 2 ismim var. Minel diye hitap ederseniz sevinirim"

Oda anlayışla başını salladı."Minel bak anlıyorum doğdun ve yaşadığın yerleri bırakmak istemiyorsun ama sende biliyorsun ki 18 yaşından küçüksün bizimle gelmen gerekiyor."

"Tamam gelicem sizinle "

Ceylan hanım (Biyolojik anne) tekrar bana sarıldı bu sefer bende ona sarıldım benim sarilmami beklemiyordu muhtemelen ve tekrar ağlamaya başladı.

"Ceylin hanım ağlamayın lütfen "

Ikiside onlara bey vehanim dememe üzülsede ellerinden birsey gelmiyordu. Çünkü onlarda beni anlamaya calisiyordu empati yapabiliyorlardı en azından. Ceylin hanımın dudaklarında hafif bir tebessüm oluştu.

"Kızım evde daha tanışacağın insanlar var ama ben sana burada bulunanları tanitayim Bu birinci abin KARTAL KORHAN Savcı 28 yaşında yanındaki de 2. En buyuk abin GIRAY KORHAN Doktor oda 27 yaşında"

İkisinde baş Selamı verdim.

Sanki daha önce kavga etmemiş gibi

Bak sende diyorsun daha önce olan birsey hem ben daha önce olan şeylerin bu kadar üstünde dursaydım burada olmazdım cavidan.

Kartal konuşmaya başladı "Hadi gidelim artık "

Hepimiz kafamızı salladık ve hastaneden dışarı çıktık önünüzde bir tane Mercedes bir tane passat vardi biz Giray, ben ve Ceylin hanım Passata binerken Cihan bey ve Kartal Mercedes bindiler.

Bizde biryerlere gidiyorduk.

30 dakika sonra

Şuan havaalanina doğru gidiyorduk ilk kaslarım catildi sonra Giraya dönüp konuşmaya başladım.

"Havaalanina niye gidiyoruz " dedim Giray ceylin hanıma ilk önce ufak bir bakış attı ondan sonra konuşmaya başladı.

"Minel biz burda yaşamıyoruz burada sadece iş için geliriz "

"Yani ben İstanbulda doğmadım "

"Yok İstanbulda doğdun ama bizim asıl yaşadığımız yer Mardin buraya annemler bir iş için gelmişti annemin o gün sancısı tutmuş sende İstanbuldayım doğdun"

Oha lan ben Mardin'e mi gidiyordum silahlar, berdel, passatlar, ağlar oha lan maslak gibi hayatın içinde yaşamaya gidiyordum.

"Bu Mardin silahların, berdelin , passatlarin olduğu, bir sürü aşiretin olduğu Mardin mi"