Friends || Kenan yıldız

2.1

"Ne?"

Anlamamış ve şaşırmış şekilde bana bakan yeşilleri ile buluştu gözlerim.

"ALARA!"

"Anne?!"

Annem'in evin camlarını patlatacak şekilde bağırmasıyla elimdeki ambalajını açtığım çikolatayı kenan'ın ağzına sokup yere atladım.

Ne diye böyle birşey yaptıysam?

"ALARA! PASTA ÜFLENECEK GEL!"

Kenan'ı umursamadan hatta yüzüne bile bakmadan koşmaya başladım.

Gerizekalıydım. Kebap mı yoksa ben mi ne demek? Keşke dilimi yutsaydım da söylemeseydim.

Koşarken hafif hava estiği için giydigim, omuzlarımda olan hırka yere düştü. Almaya tenezzül bile etmeden koşmaya devam ettim.

"Neredeydin?"

Soluklanmak adına ellerimle dizlerimden destek alırken annemin kulağıma fısıldamasıyla kafamı kaldırdım.

"Burdayım işte."

"İyi git Altunay'ı bul."

"Bekçisi miyim ben?"

Annemin kolumdan cimciklemesi ile Altunay'ı aramaya başladım.

"Nerde bu çocuk."

Kendi kendime konuşup Altunay'ı ararken salonda çok yakın bir şekilde yan yana oturup sohbet eden sarı çiyan ve biricik kardeşimi gördüm.

"Wenn wir Kinder haben, werden wir nach Russland ziehen."
(çocuğumuz olunca Rusya'ya taşınırız.)

Garip bir kahkaha atıp kızın omzuna kolunu attı Altunay.

Ne çocuğu? Ne Rusyası? Bu iki veledin daha götünü bile silemediğine yemin edebilirdim. İşleri kaynatmışlardı anlaşılan.

Sessizce koltuğun arkasına geçip elime aldığım yastığı Altunay'ın kafasına vurdum.

"Ağzına sıçtığımın bebesi!"

"Abla dur!"

"Was passiert?!"
(Ne oluyor?!)

"Alara!"

"Baba?!"

"Baba?!"

Altunayla birbirimize bakıp babama doğru döndüm. Elimdeki yastıkla kala kalırken Altunay babama doğru koştu.

"Az daha ölecektim baba!"

"Yalan söylüyor! Nerdeyse kızı-"

"Alara. Ağzına sıçtığımın bebesi de ne demek?"

"Açıklayayım mı?"

Babam sinirle bir bana bir Altunay'a bakarken bakışlarını yumuşatıp Emilia denen sarı çiyana döndü.

"Misafirlerin yanında olsun tek durun."

Kıza doğru gülümseyerek bakıp dişlerini birbirine bastırarak söylendi.

"Ama baba-"

"Bu küfür işlerini daha sonra konuşacağız."

Babama hayal kırıklığı ile bakarken babama sarılan yalaka Altunay bana dil çıkarmıştı.

"Bana bak çocuk!"

"Baktım ne var?"

"Yeter!"

Tekrar birbirimize gireceğimiz sırada babamın bağırması ile durduk.