Friends || Kenan yıldız

1.8

"kızım sen bas baya aşık olmuşsun."

"Yok canım."

Lavaboya yaslanıp kahkahaya yakın ses çıkardım.

"Yeme beni Alara."

"Yerim seni Melis."

Havalimanına gelmiştik. Berlin'den ayrılacaktık. Uzun zamandır - muhtemelen 2 gün- Melis ve Emma ile konuşmuyordum. Emma programda olduğu için Melis ile konuşma fırsatım olmuştu.

"Onu gülerken gördüğünde ne hissediyorsun?"

Bi anlığına gözümün önüne kenan'ın gülümsemesi geldi. İstemsizce bende gülümsedim.

"Kalbimde 57 del acı."

"Alara kalbinle doğum mu yapıyorsun kızım? Ciddi ol bi kerede!"

Telefonun ucundan Melisin carlaması ile telefonu kulağımdan uzaklaştırdım.

"Ciddiyim ben. Kalp krizi geçiyorum sanıyorum. Midemde öküzler tepiniyor. Kalbimi tırtırlar kemiriyor, beynim allak bullak oluyor."

"Bizim kız aşık olmuş."

"Kapat Melis kapat."

"Hey du-"

Birden telefonu kapatıp cebime koydum. Lavaboya yaslanmayı bırakıp arkama döndüm ve aynada kendime baktım.

Gerçekten aşık mı olmuştum? Ya beni sevmezse? Bunu kaldırabileceğimi sanmıyorum.

Aynadaki yansımama hayal kırıklığı ile baktım. Öyle diğer kızlar gibi al benim yoktu. Her erkeğin kız arkadaşında olmasını istediği özelliklerin %99'una sahip değildim.

Soğuk suyla yüzümü yıkadım. Sabahtan beri doğru düzgün birşey yememiştim hâliyle kan şekerim düşmüştü.

.
.
.

"Birşeyler ye."

Elindeki kek ve meyve suyunu bana uzatıp yanımdaki boşta olan koltuğa oturdu Kenan.

Uçağa binmiştik ve havalanmıştık. Yaklaşık yarım saattir başım feci şekilde dönüyor ve ağrıyordu.

Kenan'ın uzattıklarını alıp zoraki bir gülümseme takındım.

"Sağol."

Yan koltuğum kimseye ait değildi. Bu benim için avantajdı. Daha rahat hareket edebilirdim. Şimdi ise Kenan oturuyor elimdekileri yemem için işaret ediyordu.

Birden elimdeki keki alıp ambalajından çıkardı ve ağzıma uzattı.

"Ödeşelim."

"Senden karşılık vermen için yapmadım bunu."

Elindeki keki alıp yemeye başladım. Sabaha göre biraz daha iyiydi Kenan. En azından konuşuyordu.

"İtalya'ya ne zaman döneceksin?"

"4 gün sonra."

Kafamı kenan'dan çevirip kekin ambalajını buruşturdum. İçim içimi yiyordu.

Bu kadar kısa bir süreçte nasıl da bağımlısı olmuştum? Sürekli onu görmek istiyordum. Ve o 4 gün sonra İtalya'ya gidiyordu. Dayanabilir miydim?

Sanmıyorum.

Sohbet ederken az da olsa yine güldürmüştüm Kenan'ı. Konu konuyu açarken birden sevgili meselesine gelmiştik.

"O geçen kapının önündeki adam eski sevgilim. Ortaokul'dan beri tanışıyoruz. Yani tanışıyorduk."

Mırıldanarak kafasını salladı. Düşüncelerini merak ediyordum açıkçası.