"အား......လက်တွေညောင်းလိုက်တာနော်"
ဟီဆွန်းက တောင့်တင်းနေတဲ့သူ့ရဲ့လက်မောင်းကိုဖြေလျှော့ရင်းညည်းနေသည်
အီဟီဆွန်းတို့ဒီနေ့ကံမကောင်းပါ~~
မနက်မိုးလင်းအတန်းချိန်စကတည်းက အတန်းရှေ့ကော်ရစ်တာမှာ မတ်တပ်ရပ်
ရင်းလက်မြှောက်ထားရတာ ထမင်းစားခေါင်းလောင်းထိုးသည်အထိပင်~~
မနက်ပိုင်း physicsဆရာအတန်းချိန်တွင်စာအုပ်မပါလာ၍အပြင်ထွက်လက်မြှောက်
ရသည်~
ထို့နောက် သင်္ချာဆရာမအချိန်တွင်အိမ်စာမထပ်သဖြင့် တစ်ခါထပ်ပြီးအပြင်ထွက်လက်မြှောက်ရပြန်သည်
နောက်ထပ် အင်္ဂလိပ်စာသင်ချိန်တွင် စာမရ၍~~
ထပ်ပြီး ကိုရီးယားသမိုင်းချိန်တွင် စာနားမထောင်၍~~
တစ်ချိန်ပြီးတိုင်း တခြားသူတွေသာပြောင်းသွားပေမဲ့ အီဟီဆွန်းကတော့ ပင်တိုင်စံမင်းသားဖြစ်နေသည်~~
သူ့မှာတစ်မနက်လုံးကော်ရစ်တာနဲ့ညားနေလို့ဆောင်းဟွန်းနီးအနားတောင်မကပ်ရပေ~~
"ဆောင်းဟွန်းနီးဖို့ နို့ဝယ်လာတယ် ယူပါနော်"
စလာပြီ စလာပြီ မျက်စိနောက်စရာတွေ~~
ကျောင်းဆင်းချိန်တိုင်း ကောင်မလေးတွေက ဆောင်းဟွန်းကိုတစ်မျိုးမဟုတ်တစ်မျိုးလာပေးတတ်ကြတာ ~
"ဟမ်? ဆောင်းဟွန်းနီးဖို့ပါဆို နင်ကဘာလို့သောက်တာလဲ?"
ဆောင်းဟွန်းရှေ့မှာချထားတဲ့ နို့ဘူးလေးကိုဖောက်သောက်လိုက်တော့ ကောင်မလေးကသူ့ကိုမျက်လုံးပြူးပြီးအော်လာသည်~
"ငါရေဆာနေလို့ပါဟာ~ဆောင်းဟွန်းကို
နင့်အစားငါပဲဝယ်တိုက်လိုက်မယ် ရပြီလား?"
အခုမဟုတ်လည်း နောက်ကျရင်ဟီဆွန်းပဲသောက်ရမှာကိုတစ်ခါတည်းသောက်လိုက်တော့လည်းဗိုက်ပြည့်တာပေါ့~~
ကောင်မလေးကသူ့ကိုမကြည်ကြည့်နဲ့ကြည့်ပြီးထွက်သွားသည်~~
~
~
~
~
~
ဆောင်းဟွန်းကတော့ထမင်းစားလွှတ်ချိန်တောင် စာအုပ်နဲ့မျက်နှာမခွာပေ~~
