គូដណ្តឹងម៉ាហ្វីយ៉ា🍁

Ep8:ស្នាមញញឹមដែលគ្រាន់តែញញឹម

លី ឆាងស៊ីបន្ទាប់ពីចេញពីផ្ទះត្រកូលកាងគេពេលនេះកំពុងត្រៀមខ្លួនជាស្រេចក្នុងការចូលទៅឃ្លាំងទំនិញរបស់គ្រួសារគូ។មនុស្សរបស់គូ សៀម៉ុកនៅយាមជាច្រើននៅទីនេះឆាងស៊ីសសៀលចូលទៅដោយប្រុងប្រយ័ត្នភាពក្លាហានរបស់គេបានលុបបំបាត់ភាពភ័យខ្លាចចោលអស់ទោះជាចូលក្នុងសំបុកសត្រូវតែម្នាក់ឯងក៏ដោយ.....។
"កុំលួចខ្ចិលអោយសោះបើសិនជារបស់ខូចខាតពួកឯងងាប់ក្រោមដៃចៅហ្វាយមិនខានទេ"ម្នាក់ក្នុងចំណោមហាកដូចជាមេការនៅទីនេះគេស្រែកតឿនទៅគ្រប់គ្នាព្រោះរបស់ខាងក្នុងបើសិនជាកើតអីនោះពួកគេច្បាប់ជាលែងបានស្គាល់ពន្លឺថ្ងៃមិនខាន។ឆាងស៊ីចូលទៅខាងក្នុងដោយសម្ងាត់ទោះពិបាកបន្តិចប៉ុន្តែសម្រាប់នាយវាមិនមែនជាបញ្ហានោះទេរាងក្រាស់បើកមើលរបស់ដែលនៅក្នុងប្រអប់ឈើទាំងនោះដោយដឹងថាវាគឺសុទ្ធតែរំសេវទាំងអស់គេញោចចុងមាត់នៅពេលដែលគេភ្ជាប់ដុំអ្វីមួយទៅខាងក្នុងប្រអប់ឈើ
"អ្នកណា..."ស្របពេលនោះមានអ្នកបានឃើញនាយបុរសនោះបានភ្ជុងកាំភ្លើងទៅកាន់នាយប៉ុន្តែភ្លាមៗកូនកាំបិតបានហោះទៅចាកទម្លុះកំពង់ករបុរសនោះអោយស្លាប់ភ្លាមៗនិងកន្លែងបន្សល់ត្រឹមក្លិនឆ្អាមនិងឈាមបាញ់ចេញមក។ផាំង!!សម្លេងគ្រាប់កាំភ្លើងបានបាញ់សំដៅទៅកាន់ឆាងស៊ីហើយនាយបានគេចផុតប៉ះចំដៃបន្តិចធ្វើអោយមានឈាមចេញមករឹមៗជ្រាបលើអាវ
"អាចង្រៃបាញ់រកតាឯងស្អីផ្ទុះងាប់ទាំងអស់គ្នាឥឡូវហើយ"បុរសម្នាក់បានធាកបុរសដែលបានបាញ់ឆាងស៊ីមុននេះទីនេះសុទ្ធតែគ្រឿងដែលអាចផ្ទុះបានបើកសិនមិនប្រយ័ត្នពួកគេប្តូពីកាំភ្លើងមកជាកាំបិតខ្លះប្រើដំបងធំហើយពួកគេរៀបនិងបើកការវាយប្រហារទៅកាន់ឆាងស៊ី
"ឯងជាអ្នកណា?"បុរសម្នាក់ដែលទំនងជាមេការបានស្រែកសួទៅទាំងគម្រាមដំបងទៅកាន់រាងក្រាស់ហើយគ្នីគ្នាពួកគេបានមកជុំនៅច្រកទ្វាឃ្លាំង
"យើងជាឪរបស់ឯងនិងហើយអាល្ងង់!!"ឆាងស៊ីស្រែកឡើងហើយបុរសនោះបានប្រើកូនចៅអោយចូលទៅចាប់រាងក្រាស់ជំនួសការចាប់គេរាងក្រាស់ប្រលែងកាំបិតទម្លុះសាច់ពួកគេដោយងាយស្រួលជាមួយជំនាញកាំបិតរបស់ខ្លួន
"យើងក៏ចង់ដឹងដែលថាកាំបិតរបស់ឯងនៅសល់ប៉ុន្មានដើមទៀត"មេការនោះសើចឌឺបើទោះជាគេបាត់បង់គ្នាមួយចំនួនប៉ុន្តែគេនៅសល់គ្នីគ្នាច្រើននាក់ទៀត
"ជាមួយពួកឯងមិនចាំបាច់ខ្ចះខ្ជាយជាមួយកាំបិតរបស់យើងនោះទេ"នាយនិយាយទាំងដើរចូលទៅទាំងភាពអង់អាចនៅពេលមនុស្សជាច្រើនរត់សំដៅមកកាន់នាយរាងក្រាស់អាចគេចនិងវាយបកទៅវិញប្រើកាំបិតមួយដើមកាត់ផ្តាច់បំពងករពួកគេយ៉ាងងាយស្រួល។ការប្រយុទ្ធមួយនេះតូចសម្រាប់ឆាងស៊ីនាយកម្ចាត់ពួកគេម្តងមួយៗទោះជាមានរបួសខ្លះតែទុកវាប្រៀបដូចជាការកម្តៅសាច់ដុំប៉ុណ្ណោះ
"ពួកឯងរកផ្លូវស្លាប់ដោយខ្លួនឯងនោះទេ"មនុស្សជាច្រើនដេកដួលនៅលើដីមានតែរាងក្រាស់ម្នាក់ដែលឈរយ៉ាងហំហានជាមួយនិងកាំបិតក្នុងដៃពោលពេញដោយឈាមស្រោចនៅពេលនាយក្តាប់កាំបិតឈាមស្រស់ស្រក់ពីដៃមកតក់ៗគួអោយញញើត
"....."មនុស្សម្នាក់ដែលនៅមានជីវិតប៉ុន្តែមានសភាពទ្រុតទ្រោបរាងក្រាស់ឈរសម្លឹងគេដោយស្ងៀមស្ងាត់បុរសនោះស្រវេស្រវារត់ចេញហើយឆាងស៊ីគ្មានសកម្មភាពហាក់ដូចជាលែងបុរសនោះដោយចេតនា។នៅពេលទីនេះគ្មាននរណាក្រៅពីនាយរាងក្រាស់ងាកសម្លឹងមើលប្រអប់ឈើធំៗដែលផ្ទុករំសេវនាយទាញតេឡេមួយចេញមកសម្លឹងវាបន្តិចតែក៏ប្តូមិនចុចបញ្ជាវាទៅវិញ។
ប្រអប់ឈើធំៗត្រូវបានជញ្ចូនដាក់លើឡានដឹងទំនិញមួយរាងក្រាស់ឆាងស៊ីឈរសម្លឹងមើលកូនចៅរបស់ខ្លួនដោយមិននិយាយអ្វី។
"ចៅហ្វាយបើយើងដឹកចេញទៅពេលនេះប៉ូលីសច្បាស់ជាចាប់បានមិនខាននោះទេដល់ពេលនោះសាច់មិនបានស៊ីបែជាយកឆ្អឹងព្យួករទៅទេចៅហ្វាយ"កូនចៅជំនិតរបស់នាយនិយាយឡើងរំសេវទាំងនោះមានចំនួនច្រើនបើដឹងចេញជាប់ជុងប៉ូលីសមិនខាននោះទេ
"រឿងនេះចាំអោយឯងព្រួយទេ?យើងចេះចាត់ចែងហើយ"រាងក្រាស់ងាកមើលជំនិតដោយទឹកមុខរាបស្មើរ
"បាទចៅហ្វាយ"គេឱនមុខចុះរងចាំតែរាងក្រាស់បញ្ជា
នៅពេលរសៀលឡានពណ៍លឿងនោះបានឈប់នៅមុខអគាខ្ពស់និងធំស្គឹមស្គៃវាមើលទៅស៊ីវីល័យថ្លៃរថ្នូនៅក្នុងសម័យនេះរាងតូចបើកទ្វាឡានចុះដោយមានអ្នកមកទទួលយ៉ាងរាក់ទាក់។
"សួស្តីលោកជាភ្ញៀវថ្មីមែនទេ?"អ្នកទទួលភ្ញៀវបានចូលមករាក់ទាក់ដោយអញ្ចើញអោយរាងតូចចូល។
"គូ សៀម៉ុកនៅដែរទេ?"រាងតូចឈប់ឈ្ងក់គេមិនឆ្លើយអ្វីទាំងអស់ជាមួយនិងនារីនោះហើយសួដោយហៅឈ្មោះម្ចាស់ទីនេះចំដែលធ្វើអោយនារីដែលជាអ្នកទទួលភ្ញៀវមើលមុខគេ
"តើលោកមានណាត់ជាមួយថៅកែជាមុនដែលទេ?"នាងសួហើយរាងតូចងាកមកមើលមុខនាង
"អត់នោះទេ"ឆាយយ៉ុងតបហើយនាងរាងប្តូទឹកមុខបន្តិច
"បើអញ្ចឹងមានតែត្រូវសុំទោសលោកហើយថៅកែរវល់មិនអាចជួបលោកដោយផ្ទាល់បាននោះទេបើមានរឿងអីអាចផ្តាំផ្ញើរនាងខ្ញុំបាន!!"នារីនិយាយ
"ខ្ញុំចង់ជួបគេមិនបានចង់ផ្តាំផ្ញើរ"ពាក្យសម្តីឆ្នើងឆ្នៃបញ្ចេញទៅហើយរាងតូចក៏រៀបនឹងដើរចូលនាងបានមកខាងមុខរបស់រាងតូចបញ្ឈប់ដំណើររបស់គេ
"អ្នកនៅទីនេះពិតជារំខានមែន..."រាងតូចធុញទ្រាន់បន្តិចគេដកដង្ហើមធំបន្ទាប់មកទាញយកទូរស័ព្ទដៃរបស់គេដើម្បីតេទៅរករាងក្រាស់សៀម៉ុកព្រោះថាមនុស្សរបស់នាយមិនអោយគេទៅនោះទេ
[សូមអភ័យទោសលេខទូរស័ព្ទដែលលោកអ្នកទាក់ទងពេលនេះកំពុងជាប់រវល់សូម......]
"ចង្រៃ...."រាងតូចប្រទិចតិចៗចុចបិតហើយទាក់ទងទៅម្តងទៀត
[សូមអភ័យ.........]គ្រាន់តែបញ្ជាក់ថាមិនចូលរាងតូចចុចបិតដោយលួចជេរាងក្រាស់ក្នុងចិត្តផងដែរមួម៉ៅហើយខឹងចិត្តដែលនាយមិនលើកលេខរបស់គេ
"អទោសលោក...លោកអាចធ្វើការណាត់គាត់ជាមុន...."នារីដែលជាអ្នកទទួលភ្ញៀវនិយាយនៅពេលនេះរាងតូចងាកមកនិយាយកាត់
"អត់"រាងតូចនិយាយកំបុតៗតាមទម្លាប់របស់គេម្តងទៀតគេបានប្តូលេខទំនាកទំនង
"ខ្ញុំនៅជាន់ក្រោមមកជួបខ្ញុំឥឡូវនេះ"និយាយហើយរាងតូចក៏ដាក់ចុះជាមួយចរឹតអំនួតនេះវាបានធ្វើអោយនារីដែលឈរក្បែរលួចមិនពេញចិត្តប៉ុន្តែក៏មិនអាចទៅធ្វើអីបាន។ប្រហែល5នាទីទ្វាជណ្តើរយន្តបានបើកហើយដេរីនញាប់ជើងមករករាងតូច
"អ្នកប្រុសតូចមិចក៏មកដល់ទីនេះ?"នាយឱនគោរពហើយនារីក្បែរនោះឆ្ងល់ថាឆាយយ៉ុងគឺជានរណា
"តើខ្ញុំមិនអាចមកទីនេះបានមែនទេ?"រាងតូចលើកចឹញ្ចើមសួ
"វាមិនមែននោះទេ"ដេរីន
"នាងមិនអោយខ្ញុំទៅជួបសៀម៉ុកទេទើបខ្ញុំហៅលោកមកទីនេះបែបហ្នឹង"ឆាយយ៉ុង
"ត្រូវអោយសុំទោសជំនួសនាងផងមកពីនាងមិនស្គាល់អ្នកប្រុស"ដោយសារមិនមាននរណាដឹងពីទំនាក់ទំនងរបស់ឆាយយ៉ុងថាត្រូវជាអ្វីនិងគ្នាជាមួយសៀម៉ុកទេនៅទីនេះហើយឆាយយ៉ុងក៏កម្រមករករាងក្រាស់ដោយផ្ទាល់បែបនេះដែល។
"នាំខ្ញុំទៅជួបគេទៅ"រាងតូចនិយាយរួចក៏ដើរតម្រង់ទៅរកជណ្តើរប្រអប់
"ថ្ងៃក្រោយប្រាប់គ្រប់គ្នាទៅគាត់អាចចេញចូលនៅទីនេះដោយស៊េរី"ដេរីននិយាយប្រាប់ទៅនារីនោះ
"ចាសលោក"នាងឆ្លើយតែក៏មានចម្ងល់ក្នុងចិត្តបន្តិចថាប្រុសម្នាក់នេះជានរណាហេតុអ្វីបានជាអាចធ្វើអោយជំនិតដែលជាដេរីនគោរពនិងស្តាប់តាមដូច្នេះហើយថែមទាំងអាចមានសិទ្ធចេញចូលនៅទីនេះដោយស៊េរីទៀត។
នៅក្នុងបន្ទប់ដែលមានសភាពពិបាកមើលបុរសម្នាក់ដែលរួចផុតពីស្លាប់ពេលមុនបានយករឿងមកប្រាប់រាងក្រាស់ពេលនេះត្រូវក៏មិនស្រាលក្រោមដៃរបស់រាងក្រាស់
"យើងប្រាប់ឯងហើយថាអោយប្រយ័ត្ន...ត្រឹមមនុស្សម្នាក់សោះគ្នាអោយឡើងមួយហ្វូងតែបែជាគ្មានកើតការបន្តិច"រាងក្រាស់ចាប់កអាវបុរសនោះហើយនិយាយទៅដោយកំហឹងកាន់តែខឹងនៅពេលដែលអោយមនុស្សទៅទីនោះវានៅសល់ត្រឹមវាលសាកសពទំនិញបានបាត់អស់ទៅហើយ
"សូមផ្តល់ឱកាសអោយខ្ញុំម្តងទៀតទៅខ្ញុំនិងមិនអោយមានលើកក្រោយនោះទេ"បុរសនោះអង្វរទៅដោយភាពភ័យខ្លាច
"ផ្តល់ឱកាសមែនដែរទេ?"នាយសើចទាំងអណ្តាតទល់ថ្ពាល់
"បាទចៅហ្វាយបាទ"
"ល្អ...ចឹងទៅយកនៅនរកទៅ"គ្រាប់កាំភ្លើងបាញ់ទម្លុះលលាក្បាលបុរសនោះស្របនិងទ្វាបានបើកឡើងរាងតូចឈរគាំងពេលបានឃើញរាងក្រាស់ឈរតម្រងកាំភ្លើងទៅបុរសដែលដេកដួលក្នុងថ្លុកឈាម
"អ្នកណារញៃ-......"រាងក្រាស់បិតភ្នែកខាំមាត់ពេលឮសម្លេងទ្វាបើកនាយតម្រងកាំភ្លើងដែលបំពាក់កានុងខ្ទប់សម្លេងទៅកាន់ទីនោះប៉ុន្តែកាំភ្លើងធ្លាក់ដល់ការ៉ូភ្លាមៗពេលឃើញមុខអ្នកឈរក្បែរទ្វានាយទម្លាក់អាវុធហើយដើរមករករាងតូច
"មិចក៏មកមិនប្រាប់បង?"នាយធ្វើជាសើចបន្លប់ពិបាកធ្វើខ្លួនអោយត្រូវដែលទើបងាកទៅមើលមុខដេរីនដែលនៅពីក្រោយរាងតូច
"តើខ្ញុំបានមើលច្រលំទេ?"រាងតូចនិយាយតិចៗដោយភ្ញាក់ផ្អើលគេថយក្រោយយឺតៗទាំងសាបមាត់សាបក-
"ខ្ញុំ...ខ្ញុំមកលេងបងធម្មតាតែបើ...បើបងរវល់ខ្ញុំទៅវិញហើយ"ពាក្យសម្តីញ័រៗពីមាត់ស្តើងរាងតូចថយក្រោយហើយចាកចេញទាំងញ័អស់រាងកាយនៅហេតុការណ៍ដែលបានឃើញមុននេះគេរន្ធត់ចិត្តខ្លាំងបេះដូងគេក៏លោតញាប់លឿនដូចជាបុកបាស
"ហេតុអីក៏មិនប្រាប់យើងថាគេមក"នាយសួតិចៗទៅកាន់ដេរីន
"ខ្ញុំស្មានថាចៅហ្វាយអោយគាត់មកហើយខ្ញុំក៏បានតេមកចៅហ្វាយប៉ុន្តែចៅហ្វាយមិនលើក"ដេរីននិយាយប៉ុន្តែទោះជាមានកំហឹងក្នុងចិត្តបន្តិចក៏ដោយក៏សៀម៉ុករំលងហើយទៅតាមរាងតូចសិនដែរ។
"អង្គុយសិនទៅ"រាងក្រាស់មកតាមរាងតូចហើយបាននាំគេមកបន្ទប់ថ្មីមួយទៀតនាយបានអោយរាងតូចអង្គុយនៅលើសាឡុងទន់ៗ
"តើអូនយ៉ាងមិចហើយ?"នាយទាញគេមកឱបនិងទ្រូងអង្អែលសក់គេតិចហើយសួទៅព្រោះឃើញថារាងតូចស្ងប់ស្ងាត់ពេក
"គ្រាន់តែតក់ស្លុតបន្តិច"គេឆ្លើយម្រាមដៃតូចចាប់ជាយអាវរាងក្រាស់ក្តាប់តិចៗ
"ព្រលឹងបងអើយត្រឡប់មកវិញមកភាំង!!"នាយក្រសោបមុខតូចដោយបាតដៃក្រាស់នាយយកថ្ងាសទល់និងថ្ងាសឆាយយ៉ុងទទួលដឹងពីចំហាយក្តៅតិចៗពីថ្ងាសរបស់រាងតូច
"នឹកបងមែនទេទើបមករកបង?"នាយសួទាំងផ្ទៃមុខពួកគេជិតគ្នាហើយខ្យល់ដង្ហើមក្តៅអុនៗរបស់នាយបានប៉ះនិងផ្ទៃមុខរបស់រាងតូច
"ហឹម..."រាងតូចក្រហឹមដើមក-ចង់ឆ្លើយតើថាអត់ទេតែបានត្រឹមបញ្ចេញក្នុងបំពង់ករ។រាងក្រាស់ញញឹមពេលឮចម្លើយឆាយយ៉ុងនាយសម្លឹងមុខរលោងរបស់គេហើយបបូមាត់តូចដែលញ័តិចៗនោះភ្លាមៗបានទាក់ទាញគេសៀម៉ុកសន្សឹមទៅរកមាត់តូចទាំងម្ចាស់វាភ្លេចខ្លួន
"...."រាងក្រាស់ខាំជញ្ជក់តិចៗនៅពេដែលបបូមាត់ហើបឡើងអណ្តាតអត់ឆ្អឹងដល់ប៉ិនប្រសប់នោះបានលូនចូលទៅក្រអូមមាត់ហើយក្រលៀសលេងពេញមាត់តូចនាយបឺតជញ្ជក់កាន់តែមានកម្លាំងជាមុន។ដៃតូចស្រលូនលើកមកខ្ញាំអាវរាងក្រាស់ត្បិតថាមាត់រវល់ដៃដែលរពឹសរបស់នាយក៏មិនអោយទំនេរបាតដៃមានកម្តៅចាប់ចង្កេះតូចស្ទើបអង្អែលល្បូងអោយរាងតូចញាប់ញ័រស្រើបស្រាលព្រឺសម្បុរមុននិងបាតដៃក្រាស់លូនចូលទៅក្នុងអាវស្ទាបសាច់ទន់រលោងដោយផ្ទាល់
"អឹម...ឈប់...នៅទីនេះ..."រាងតូចផ្តាច់បបូមាត់ចេញហើយគេចពីការតាមឈ្លានពានរបស់រាងក្រាស់
"កន្លែងឯកជន"នាយឆ្មក់បបូមាត់ស្រូបទាញដោយមិនអោយរាងតូចប្រកែកបាននាយបឺតជញ្ជក់ខ្លាំងទៅៗតាមអារម្មណ៍ដែលកំពុងពុះកញ្ច្រោលខាំបឺតលើបបូមាត់តូចនោះសឹងតែអស់ជាតិបឺតជញ្ចក់ដួសដងអារម្មណ៍បឺតទាំងព្រលឹងវិញ្ញាណឆាយយ៉ុងអោយស្លុងចាញ់ល្បូងជាមួយមាត់ប៉ិនប្រសប់របស់សៀម៉ុកដៃមាំមានសរសៃរលូនចូលទៅក្នុងអាវស្ទាបអង្អែលពេញរាងកាយដើមទ្រូងរាបស្មើនោះក៏ត្រូវបានបំពានដោយម្រាមដៃនាយច្របាច់ឈ្លីយ៉ាងឯករាជ្យ។រាងក្រាស់ថើបដេញមកកញ្ចឹងករសរខ្ចីម្រាមដៃតូចទាំងគូក្រសោបមុខរបស់រាងក្រាស់ឡើងអោយមកមើលខ្លួន
"នៅទីនេះមិនមានប្រដាប់ប្រដាគ្រប់គ្រាន់នោះទេចាំត្រឡប់ទៅផ្ទះ...."
"មិនអីទេបងមិនអោយអូនឈឺនោះទេ"ស្នាមញញឹមខិលខូចហើយនាយមិនទុកឱកាសអោយគេប្រកែកនោះទេរាងក្រាស់លើកត្រកងកាយស្តើងឡើងធ្វើអោយគេភ្ញាក់ហើយឱបករនាយជាប់រាងក្រាស់ញញឹមចុងមាត់មុននឹងបោះជំហានទៅកាន់បន្ទប់គេងដែលមាននៅក្នុងបន្ទប់នេះស្រាប់។រាងក្រាស់ទម្លាក់កាយល្អិតយឺតៗទៅលើពូកហើយស្ថានការណ៍នេះមិនអាចអោយឆាយយ៉ុងគេចវេសបាននោះទេទើបបណ្តោយតាម។បបូមាត់តូចស្ទុះទៅថើបសាច់ដុំពោះម្រាមដៃគេសើយអាវនាយឡើងថែថើបយ៉ាងប្រហើនទើបរាងក្រាស់ដោះអាវដែលទើសនោះចេញបើកផ្លូវអោយរាងតូចកាន់តែងាយឆាយយ៉ុងថើបដេញមកកញ្ចឹងក-បណ្តេញមកបបូមាត់ហើយខាំជញ្ចក់យ៉ាងស្រើបស្រាល។
"អូនកំពុងតែដុតបងហើយ"នាយរុញគេអោយដេកទៅលើពូកទឹកមុខចចកស្រេកឃ្លានចំណីបង្ហាញឡើងនាយទ្រោបមកលើកាយល្អិតដៃមាំប្រលេះឡេវបើកបង្ហាញសាច់នាយត្របាក់លេបចុងទ្រូងដោយចំណង់ដៃទាំងគូរបស់ឆាយយ៉ុងច្បាមសក់នាយស្រៀវស្រាញរមូលពេញខ្លួននាយខាំញិចញីញក់ហាកដូចពេញចិត្តរាងក្រាស់ងើបមុខឡើងញញឹមមុននិងគ្រប់គ្រងមាត់តូចម្តងទៀតដៃមាំរាវបើកទូក្បែរគ្រែទាញយកប្រអប់អ្វីមកនាយប្រើដៃម្ខាងមូលបើកហើយផ្តិតទៅលើសាច់គ្រីមនោះនិងម្រាមដៃរួចមកលាបញីឈ្លីនៅចុងដោះពណ៍ផ្កាឈូកខ្ចីរបស់អ្នកខាងក្រោមកាយពីម្ខាងទៅម្ខាង។សម្លៀកបំពាក់ចាប់ផ្តើមរបូតអស់ពីខ្លួនពួកគេរាងកាយមួយនេះពិតជាធ្វើអោយរាងក្រាស់ឈ្លក់វង្វេងដូចជាមនុស្សឆ្កួតទៅហើយនៅពេលតំបន់សម្ងាត់ផ្សាភ្ជាប់ចង្កេះមាំចាប់ផ្តើមបង្កើតចរនាយ៉ាងសកម្ម
"ឈឺដែទេ?"នាយថើបសាច់ស្មារលោងសួគេតិចៗក្បែរត្រចៀកហើយវាប្រែជាក្រហម
"មានអារម្មណ៍ថាទ្រូងរបស់ខ្ញុំស្ពឹកអស់ហើយ"
"អញ្ចឹងឬ?"នាយបន្តចូលទៅចង្កេះក៏កាន់តែសកម្មឡើងពីមួយវិនាទីទៅមួយវិនាទី
"អូនពិតជាធ្វើអោយបងឈ្លក់និងអូនណាស់ដឹងទេបងកាន់តែងប់ងល់និងអូនហើយឆាយយ៉ុង"ពាក្យសម្តីទាំងអស់នោះមិនបានធ្វើអោយឆាយយ៉ុងញាប់ញ័រនោះទេគេក៏ដូចជាសាំនិងពាក្យទាំងអស់នេះវាដដែលៗពេកនៅពេលគេធ្វើវានេះជាមួយខ្លួនឆាយយ៉ុងគ្រាន់តែញញឹមតិចៗតបហើយបន់ស្រន់នៅក្នុងចិត្តអោយបញ្ចប់វាឆាប់ៗ