UYARI:Bu benim ilk kurgum olduğu için çok saçma sahneler ya da davranışlar görebilirsiniz!!!
İlk önce bir tesadüftü. Sonra kader ağlarını ördü bizim için. Bazen düğüm düğüm oluyordu. Ama o ağlar birbirine kenetlenmişti zamanla. Biz ayrılık noktasın...
Evleniyordum. Bugün benim en mutlu günümdü. İçim içime sığmıyordu. Heyecanlı bir şekilde gelinliğimin güzelliğine bakıyordum.
Ben sade olsun Selim bey modundaydım hep ama bu gelinliği görünce resmen şıklığına aşık olmuştum.
Ada'nın gelinliği;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçım ve makyajım da tamdı. Gelinliğimi giyeyim diye yalnız bırakmışlardı beni.
Kapı çalındı. "Gelebilirsiniz." Dedim kimin olduğunu bilmeden.
Kapı açıldığında gelen kişi Ömer'di. Bana hipnoz olmuş gibi bakıyordu. Ben de ondan farksız değildim zaten.
"Yavrum çok güzelsin." Gözleri dolmuştu Ömer'in. O karşımda ağlarsa ben de ağlardım dayanamazdım ki.
"Ya Ömer bakma öyle ağlarım ve makyajım akar sonra milletin içine zombi gibi çıkarım."
"Sen her halinle güzelsin bebeğim." Bana yaklaşıp sarıldı sonra da boynuma gömüldü.
"Oh,çok güzel kokuyorsun. Akşama kadar nasıl dayanıcam ben?"
Utanmıştım o yüzden susuyordum şimdi.
Ömer keyifli bir kahkaha attı. "Sen şimdiden utanırsan gece ne yapacağız?"
"Ya Ömer sus."
"Nikah memuru gelmiş hadi çıkın artık arkadaşlar." Demişti kapının arkasından İdil.
Çocukları doğmuştu,altı aylık olmuştu artık. Çok büyümüştü. İnşallah çocuklarımızı abi-kardeş gibi yetiştirirdik Allah'ım amin.
"Hadi çıkalım müstakbel karıcığım."
"Hadi çıkalım müstakbel kocacığım."
"Seni çok öpmek istiyorum ama rujun dağılır. O yüzden uslu dur yavrum."
"Bakarız kocacığım."
"Balıın."
Çekiştire çekiştire çıkarmıştım sonunda.
"Geç kalacaktık ama kocacığım özür dilerim."
"Sabah da ben acıttığım için özür dileyeceğim karıcığım sorun değil."
Sürekli böyle imalar yapmasaydı da iyiydi. Fondotenden bile yüzümün kızarıklığı belli oluyordu muhtemelen.
Dans pistinin ortasına geçip dans ediyorduk şimdi. Birbirimize karşı hiçbir hissimizi saklamadan bakabilmek çok iyi bir şeydi. Dışarıdaki insanlar ne düşünür ne der diye hayatımızı doğru düzgün yaşayamaz olmuştuk neredeyse.
Fatih evden ayrılacağım için ağlamıştı. Ben de onun yüzünden ağlamıştım beni sürekli görebilirdi aslında ama bir daha o evde kalmayacak olmam fena koyuyordu.
Annemler,Şule teyzeler,Fatihler ve Serhat'lar dans pistindeydi bizimle beraber. Serhat'lar çocuklarını da ortalarına alıp dans ediyorlardı.
Ömer benim Serhat'lara baktığımı görüp "Nasip olur mu Allah'ım." Dedi.
Ben de gülerek "Allah'ın izniyle olur." Dedim.
Bizden mutlusu yoktu. Biraz daha dans etmiştik sonra nikahımız kıyılmıştı. Bir sürü fotoğraf çekinmiştik.
Günün sonunda acıkmıştık. Ömer ben seni yiyeceğim zaten gerek yok yemeğe diyordu. Ama ben harbiden açtım bayağı enerji depolamam lazımdı Hatay dürüm yiyerek.
Neredeyse bir yıl önce yeni sevgiliyken gelmiştik buraya şimdi de yeni evliydik. Üzerimizde duygusallık hakimdi.
"Hayır Ömer ben seni istiyorum. Biz bugünü beklemiyor muyduk beraber?"
Ömer cevabımdan memnun olmuş gibi ayağa kalkıp yatağımıza yatırmıştı beni.
"Evet karıcığım özellikle de ben. Nasıl dayanacağım diye yerimde duramıyordum resmen." Demişti ve dudaklarıma kapanmıştı. Bizim için bu gece uzun geçecekti...
Uykumdan öpülerek uyandırılmıştım.
"Hadi karıcığım benim uyan saat iki oldu."
Uykulu bir sesle "Ne? O kadar uyumuş muyuz?"
"Sen uyudun karıcığım ben seni izledim." Gözlerimi zor da olsa açmıştım.
"Günaydın kocacığım."
"Tünaydın karıcığım,tünaydın."
"Çok acıktın mı beni beklerken?"
"Çok değil güzelim."
"Duşa girdin mi?"
"Seninle beraber gireriz diye düşünmüştüm."
"Tamam o zaman hemen girip kahvaltımızı yapalım."
Ayağa kalktım evet çırılçıplaktım kocam zaten göreceği kadar görmüştü bedenimi ondan çekinmiyordum.
"Çok da cesursunuz Balın hanım."
"Hııı bütün gece beni çırılçıplak kim gördü acaba?"
"Doğru,haklısın hayatım."
Ömer de ayağa kalktı ve peşimden banyoya girdi. Birlikte ilk duşumuzu alıyorduk.
Bizi şimdi birçok ilkler bekliyordu. Uzun bir ömrümü sadece Ömer'e adamıştım. Ömer için değerdi. O daha da fazlasını hak ediyordu...
