~ÖZEL BÖLÜM~
3 Ay Sonra;
Lavabonun tezgahının üzerindeki arkasını çevirdiğim hamilelik testine bakıyordum.
İki çizgi çıkarsa ne yapacaktım? Ben çocuğuma yetebilir miydim? Her güzel anını benimle süsleyebilir miydi?
Ömer'in gelmesi yakındır diye sabahtan beri yapmak istediğim testi şimdi yapıyordum. Yoksa içimde tutamazdım.
Lavabonun içinde volta atıyordum. Eğer bir bebeğimiz olsaydı kime çekerdi acaba? Bunları düşünmek için erkendi sanırım daha ortada fol yok yumurta yok.
Alt katta Ömer'in sesini duydum. "Karıcığım ben geldim." Her cümlesinde karıcığım kelimesini kullanıyordu. Hoşuma gidiyordu benim de. Zaten sesimi duymaz diye bağırmadım. Odamızın kapısının açılma sesi geldi. Heyecanlanmıştım çünkü daha testin sonucuna bile bakmamıştım.
İlk Ömer baksın diye. "Kocacığım buradayım. Gelir misin yanıma bir?"
Kapıyı açmadan "Gelirim hayatım bir şey mi oldu sana?" Ağladığım için sesim değişik çıkmıştı.
"Yok,bir şey olmadı ama gel hadi."
Kapıyı açtı ve sımsıkı sarıldı bana. "Neden ağladın meleğim? Birine bir şey mi olmuş?"
"Hayır hayatım ama görmen gereken bir şey var." Gözleri bana şaşkın şaşkın bakıyordu.
"Ne var güzelim?" Gözlerimle tezgahtaki hamilelik testini gösterdim.
Oraya baktı,durdu,durdu "Hamilesin yani?" Dedi inanamıyormuş gibi. Sonra yüzüne saf bir gülücük yayıldı yavaşça.
"Bilmiyorum Ömer ama şüpheleniyorum bakar mısın?"
Yavaş yavaş tezgaha ilerleyip testi aldı ve önünü çevirdi. Gözleri dolmuştu. Hamile miydim? Ömer mutlu olacaksa ben hamile olmaya hazırdım.
"Baba oluyorum,hamilesin karıcığım."
Hamileydim. İçimde küçücük bir zigotçuk vardı şu an muhtemelen. Gözlerimden yaşlar akıyordu Ömer de benden farksız değildi.
Bana sıkıca sarıldı tekrar. "Sizi seviyorum,sizi her şeyden çok seviyorum."
"Bizde seni seviyoruz babamız."
Ömer bana mutlulukla bakıp dudaklarıma kapandı. Uzunca bir süre dinlendik böyle.
Ayrıldığımızda "Ben daha Allah'tan ne isteyebilirim ki?" Dedi göz yaşlarımı silip. Ben de onun göz yaşlarını sildim bu sırada.
"Yemek hazır bu arada sevgilim."
"Kızımız ya da oğlumuz acıkmış galiba?" Dedi ve eğilip karnımı öptü.
"Acıktık." Dedim çocuk gibi bende.
Ömer ile birlikte sarıla sarıla indik aşağıya ve yemeğimizi yedik. Bebeğimiz hakkında konuştuk uzunca bir süre.
Ömer'in de dediği gibi "Ben daha Allah'tan ne isteyebilirim ki?"
~BÖLÜM SONU~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tesadüfî
Chick-LitUYARI:Bu benim ilk kurgum olduğu için çok saçma sahneler ya da davranışlar görebilirsiniz!!! İlk önce bir tesadüftü. Sonra kader ağlarını ördü bizim için. Bazen düğüm düğüm oluyordu. Ama o ağlar birbirine kenetlenmişti zamanla. Biz ayrılık noktasın...
