Sabah uyandığımda yataktan kalkmaya çalıştım, ama kalkamadım. Çünkü her tarafım çok pis ağrıyordu. Tüm kemiklerim hatta..
Halsiz olduğumu hissetmiştim. Bide çok kötü titriyordum.. galiba dün yağan yağmur yüzünden oldu. Sırılsıklam olmuştum
Şimdi acısını çekiyordum
Kalkıp aynada kendi yansımama baktım. Çök kötü gözüküyordum. Bide ateşim vardı, ve çok üşüdüğüm için hemen yatağıma geri dönmüştüm
Aradan kaç dakika geçtiğini bilmiyordum, ama kapım tıklatıldığında kapadığım gözlerimi zorlukla açtım
Halsizdim..
Sadece bir kaç saniye sonra Arslan kapıyı açıp kafasını içeri soktu. Benim hâla yatakta olduğumu görünce şaşırmıştı. Gelip yanıbaşımda durdu
"Niran, iyi misin?"
Kafamı salladım sadece.
Elini alnıma koyup ateşimi yokladı
"Hasta olmuşsun sen, ateşinde var"
"İlaç aldın mı?" diye sordu bana
"Almadım" dedim kısıkca
Beni kolumdan tutup kaldırdı yataktan. Bende onun kollarına sıkı sıkı tutunmuştum
"Önce bir duş al, sonra ilaç"
"İstemiyorum" dedim kısıkca.
O zaman bana öyle bir bakış attı ki, lafım ağzımda tıkılı kalmıştı
"Hadi" dedi ve beni banyoya taraf yönlendirdi
Banyoya girdiğimde aynada yansımama baktım tekrar. Yüzüm gerçekten berbat haldeydi
Beni duşa sokup suyu açtı. İlık su kafamdan aşağı döküldüğünde irkilmiştim. Adım atıp duştan çıkmak istediğimde kollarıyla sıkı sıkı tutmuştu beni. Ateşim olduğu halde bile onun teninin sıcaklığını hissediyordum..
"Kendin mi yapmak istersin? Yoksa ben zorla mı.." diye sorduğunda donup kalmıştım
Kafamı hayır anlamında salladım
"Ben yapacağım" dedim
Arslan gözlerini kısıp bir kaç saniye beni izledi.
"Yapacağım" dedim tekrar
Arslan banyodan çıktıktan sonra üzerimdeki ıslanmış kiyafetlerimden kurtuldum. Suyun altına girip kısa bir duş aldım. Üzerime tişört ve şort giyip çıktım. Arslan odada değildi, bende bunu fırsat bilip hemen yatağa girdim. Gözlerimi sıkı sıkı kapatıp uyumaya çalıştım. Kapının sesini duyunca bile gözlerimi açmamıştım. Ama aniden fön makinesinin sesini duyunca gözlerim faltaşı gibi açılmıştı
"Daha fazla hasta olmak istemezsin bence" dedi
Saçlarımı kurulamamıştım.
Yatakta doğrulup oturdum. Arslan fön makinesini saçlarıma yaklaştırıp usul usul kuruladı. Ara sıra saçlarımı okşadığını hissediyordum. İçim yumuş yumuş oluyordu..sanki ilgiyi sevip hep hasta olmak isteyen çocuklar gibi hissediyordum
Saçlarımı kurulamayı bitirdikten sonra getirdiği ilaç ve suyu bana doğru uzattı
"İç hadi"
Elindeki ilacı ve suyu alıp içtim.
"Görüyor musun bazen insana en büyük zararı sevdiği şeyler verir"
"Yinede sevmekten vazgeçmez ama insan. Yağmur gibi, kar gibi, abim gibi.." dedim sesim sonlara doğru kısılırken
"Kız kardeşim gibi" dedi o da
Aşk ve kin..
Hangisi daha güçlü duygu?
Nefret?
Bu duygular insanı elegeçirdiğinde kendimizi kaybederdik..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Niran/ Berdel
Romance"O zaman evlen benimle" dedi düz sesiyle. Bakışlarım anında onu buldu. Gözlerim gözlerine kenetlenmişti sanki.. İşte yine birileri berdele kurban gidiyordu.. Hayat onu bir şeylere zorluyordu Biz yine bir şeylere doğru sürükleniyorduk..
