MASUM +18

15. ♠︎SİLİK HATIRALAR♠︎ <SERKAN&GECE>

Serkan ve Gece için özel bölüm.🥂 ( istek )

"Hayır!" Sırılsıklam bir şekilde yatakdan sıçrayarak uyandım. Serkanın evine gelmiştik ve yorgun olduğum için uyumuştum. Rüyamda 4 yaşında bir çocuğun ağladığını gördüm. Elindeki mavi bir biberonla bana doğru koşarak 'anne' diye ağllyordu. Sonra birden kan kusmaya başladı ve ben o an uyandım.

O kadar olanlardan sonra aklım, zihnim bulanıyordu. Karmaşık görüntüler sanki geçmişte yaşadığım olaylarmış gibi geliyordu bana. Beni kaçıran o adamın dedikleri...

Aklım almıyor ne oluyor burda?

Ben Serkan ile ne zaman evlendim? Onu neden hatırlamıyorum?

O çocuk?

Aklımı kaçırmak üzereyim biri bana bunları açıklamak zorunda!

Bu gün her şeyi öğrenmem lazım!

Yavaşca ayağa kalkmaya çalıştığımda başım dönmüştü. Umursamadan ayağa kalkıp yavaş adımlarla kapıya doğru yürüdüm. Bedenim cayır cayır yanıyordu. O adamın enjekte etdiği zehir yüzünden şu anda bedenim ağrıyordu. Yutkunarak kapıyı açıp yürümeye devam etdim.

Serkanın odasının önüne geldiğimde derin nefes alıp kapıya bir kaç kez vurdum. Ses gelmediğinde yavaşca kapı kulpunu aşağı çekdim. Kapı açıldığında vakit kaybetmeden içeri girip kapıyı arkamdan kapatdım. Odanın içine göz gezirdiğimde kimseyi görememiştim. Nerdeydi bu adam?

Oflarken banyonun kapısı açıldı ve bir adet eli kanlı Serkan çıkdı içerden. Eklemlerinden kanlar, parkelere damlıyordu. Hemen yanına gidip elini tutup kaşlarımı çatarak elini, elime alıp göz gezdirdim.

"Napdın sen!" Onun gözlerine bakdığımda bana şaşkınlıkla bakdığını gördüm. Banyonun hafif aralık kapısına bakdığımda içerde aynanın yumrukla kırıldığını gördüm. Bunu neden yapmıştı?

"Sen neden kalkdın?" Buz gibi sesi ile bir an üşüdüğümü hiss etdim. Boğazımı temizleyip elimi elinden çekdim. "Ben bir şey konuşmak için gelmiştim" dediğimde kaşları çatıldı. "Ne konuşacağız?" Stresle dudaklarımı yaladığımda gözleri dudaklarıma kaydı. Homurdanarak banyoya gidip elinde ilk yardım çantası ile çıkıp yatağa oturdu ve elini sarmaya çalıştı.

Yanına gidip elindekileri elime alıp pamuğa tendirtüyot döküp yarasına bastırdım. Beni izlediğinin farkındaydım ama ben ona bakmıyordum. Elini sardıkdan sonra ilk yardım çantasını komidinin üzerine bırakıp ona döndüm.

"Biz seninle tanışıyormuyuz? Ne zamandan beri? Ve ben seni niye hatırlamıyorum? O adamın dedikl-" üst üste sorduğum sorular ile işaret parmağını dudaklarıma götürüp beni susturdu. "Her şeyi anlatacağım" yavaşca bana yaklaşıp alnıma dudaklarını bastırması ile gözlerim istemsizce kapandı. 5 saniye durdukdan sonra yavaşca benden ayrıldığında gözlerimi açdım. Yüzümü inceleyip konuşmak için dudaklarını araladı.

4 yıl önce.....

Teşekkür ederim" elimdeki kitaplara bakıp gülümsedim. "Yinemi mafya kurgulu kitap aldın" yanımdaki en yakın arkadaşım Ecrin bana göz devirerek bu soruyu sormuşdu. Omuz silkip beraber mağazadan çıkdık. "Napayım çok seviyorum mafya kurgularını" dedim içim giderek. Gerçekden mafya kurgularını çok seviyorum. 20 yaşındayım ve hemşirelik bölümünü okuyorum. Kitap okumayı çok seviyorum bu yüzden odamda kitaplar yüzünden yer yok. Yanımdaki arkadaşım Ecrin mafya kurgularına nefret eder. Çünki bu devirde mafyamı kaldı der hep. Ama ilerde mafya bir kocam olmasını isterdim. Düşünsenize ne romantik olurdu. Ama tabi Ecrin ise 'o dizilerde kitaplarda olur. Gerçek hayatta mafyalara güven yok. Sinirlendirdiğinde anında beynini dağıtır' der. Belkide haklıdır ama ben yinede iyi mafyalar olduğuna eminim.