~Bölüm Şarkıları~
Emel Müftüoğlu~Hovarda
Hakan Peker~Karam
Yeni bir bölümden daha herkese merhabalar efenim!!
Söylediğim zamandan biraz geç olsa da buradayız. (Bölüm sonunda ki duyuruyu okuyunuz lütfen.)
"Karam aşkın sevgin bu mu? Ne olacak bu sevginin sonu? Bir barışır karam bir küsersin, beni böyle divane edersin..." diyerek sizi bölüme uğurluyorum canlarım.
İyi okumalar.
Seviliyorsunuzzz
🦢☁️
~~~~~~~~~~~
Yazar anlatımından...
Hakkari'nin sıcağından mı yoksa içinde ki sıkıntıdan mı bilinmez adamın alnından adeta ecel terleri dökülüyordu. Solukları hızlanırken bakışlarını kaldırarak karşısında ki liderine baktı, ardından gözleri liderin masaya çarpan parmaklarına kaymıştı. Rahatsız edici bir sakinlikle masaya vuruyorlardı.
"Demek kızın bir asker, öyle mi Baho?" dedi lider sakin bir tonda, sesi fırtına öncesi sessizliği andırıyordu.
"Öyledir ağam." derken Baho'nun boğazı korkuyla kurumuştu. Karşısında ki adamın ne kadar cani olduğunu kendi gözleriyle görmüşken korkmamak elinde değildi.
"Peki bundan bizim çıkarımız ne Baho?" dedi lider ürkütücü bir sesle. Dudaklarında ki hafif gülümsemesi kan dondurucu cinstendi. Parmakları aynı hızla masaya çarparken bakışlarını elinden çekip karşısında ki neredeyse korkudan titreyen adama çevirdi.
"Yüce KCK'ya sadıktır ağam, biza bilgi getirir." derken derince yutkunmaktan kendini alıkoyamadı Baho, kalbini ölüm korkusu sarmıştı.
"Güzel." diyerek dudaklarındaki gülümsemeyle arkasına yaslanan liderin masaya vuran parmakları duraksamıştı. "Bu zamana kadar bana ve yüce KCK örgütüne çok yardımın dokundu Baho, sana bir şey olmasını hiç istemem." demesiyle rahatlayan Baho'nun omuzlarından bir yük kalkmış gibiydi lakin yine de kalbi hızla atmaya devam ediyordu.
"Siza asla yanlış yapmam ağam, KCK bizim har şeyimizdir."
"Öyle olmasını umut ediyorum Baho, yoksa hala Türk askerlerini bu topraklardan sürememenin sonuçlarını misliyle ödersin." dediğinde Baho'nun yüzünde ki gülümsemesi solsa da belli etmemeye çalışmıştı.
"Merak etmeyesin ağam, biz da yamuh olmaz." demişti fakat aklında tek bir isim yankılanmıştı. O veledi daha dünyaya gelmeden gebertmeliydim diye düşündü o an Baho, bedeni sinirle gerildi.
"Ben merak etmem Bahoz, pişman ederim."
Sözleriyle Baho'nun adeta kanı çekilse de dudaklarına titrek bir gülüş yerleştirmişti. Derince bir nefes aldığında odada ki tarçın kokusunu ciğerlerine çekmişti, garip bir koku zevki diye düşünmeden edemedi Baho. Buraya her geldiğinde tuhafına giderdi.
"O kızı da yakın bir zamanda yanıma getir, bakalım nasıl bir ajan yetiştirmişsin." dediğinde Baho hızla başını olumlu anlamda sallamıştı.
Ne yapıp edip o kızı getirmeliydi yoksa ölümlerden ölüm beğenirdi...
~~~~~~~~~~~
Nüha Ertunç...
Huzur... iki hece beş harften oluşan bir kelimeydi fakat hissettirdikleri dağları aşardı. Ömrüm boyunca ruhumda oluşan o boşluğun dolduğunu hissediyordum ve bencil bir şekilde bundan asla vazgeçemezdim, yapamazdım. Bunca yıl aradığım huzur artık beni çepeçevre sarmışken bunu bırakacak kadar güçlü değildim ve olmakta istemiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNFİRAT
General FictionBabası sandığı terörist yüzünden hayatından nefret ederken askerlere sığınıp sonrasında asker olan bir kız, ailesinin intikamı için yanıp tutuşursa ne olur? Diğer bir yanda ise anne sevgisi görmeden büyüyen bir asker, herhangi bir kadına ne kadar gü...
