Gözlerimi yavaşça açtığımda Kuzeyin kucağında olduğumu gördüm ona baktığımı fark ettiğinden olsa gerek kafasını eğik bana baktı "uçağa geçicez güzelim yat istersen?" Diye sordu.
"Uykum yok" diyip etrafa baktım arabada olduğumuzu yeni fark ediyordum..
"Tamam bırak artık oturmak istiyorum"
Diyince cıkladı. Halka halla paşama bak.
"Böyle daha iyi böyle kal" diyip kafamı yine göğsüne yasladı ve elimi indirmeden okşamaya başladı.
Sanırım saçımla oynaması hoşuma gittiğini anlamıştı.
Araba durduğunda geldiğimizi anladım. Kuzey yine kucağında bir ben ile bir merdiven çıkmaya başladı.
Sonrada bir koltuğa bıraktı beni ve yanıma oturdu. Uçaktaydık.
"Niye bu uçak da bizim dışımızda kimse yok?" Diye sorunca gülümseyip
"Çünkü bu uçak bizim" dedi
Ne bizim mi
Kaşlarımı çatıp "ne zaman bizim oldu" diye sordum.
Sorumun saçmalığı halis midir?
"Şey yani benim desen anlarım da bizim?"
Diye düzeltmeye çalıştım. Gülümseyip "benim olan herşey senindir güzelim" dedi.
Ay düştüm yemin ederim bu sefer sert düştüm.
Yolculuğun geri kalanı hiç konuşmamıştık uçağın indiğini hissettiğim de yanımdaki pencereye baktım. Evet iniş yapıyorduk.
Uçak inişini yaptığında Kuzey beni kucağına almak için önüme geldiğinde "ya ben yürürüm" desende kucağına alıp.
"Doktorun çok gerekmedikçe ayağa bile kalkmamanı söyledi" diyince göz devirip önüme döndüm. Bir araba bizi bekliyordu.
Arka tarafa oturunca yine beni indirmemişti bende birşey söylememiştim
Yaklaşık yarım saat sonra bir evin önünde durduk. Ev ev değil şato.
Kuzey beni koltuğa bırakıp indi sonra beni tekrar aldı. Sanki poşet taşıyor. Hayır o kadarda hafif olduğumu düşünmüyorum.
Kapıyı çalınca burda çalıştığını düşündüğüm bir abla kapıyı açtı. "Hoşgeldiniz" diyerek sıcak bir gülümseme sundu Kuzey kafasını aşağıya hafifce eğerek selam verirken bende gülümsemiştim.
Kuzey "Akşam yemeği hazırladınız mı?" Diye sorunca ablada
"Evet sadece sizin gelmenizi bekliyorduk soğumasın diye servis açmadık" Kuzey servis açmasını söyleyip kucağındaki benle yukarı çıktı bir odaya gelince
"Dolapta sana kıyafetler ayarlanmasını söylemiştim rahat birşeyler seçip giyebilirsin" dedi
"Çok saol izin verdiğin için" sonra diyorum ki niye hayatıma bir erkek girmiyor. Neden olabilir acaba
Çünkü odunum adam insan gibi bir durum belirtiyor ben yine dilimi tutamayıp aptalca bir cümle kuruyorum.
Zaten bir kere söyledik artık diyip dolaba yöneldim. Oda arkamdan "rica ederim" diyince kaşlarımı çatarak ona döndüm.
"Pardon da çok merak ettiğim birşey var sanki bir eşyanmış gibi seninle ordan oraya geliyorum da beyefendi ne zaman beni bırakmayı düşünüyorsunuz?"
Tamam isterdim ömürümün sonuna kadar mafya ile yaşamak ama son olaylardan sonra fikrim çok değişmişti. Bu adamın yanında oldukça zarar görüyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kocammış/TEXTİNG
Novela Juvenil"Sen kimsin?" " İlerdeki kocan diyelim" Wattpad de ilk kocammış adlı kitaptır lütfen isimi bile başka kitapta kullanmayınız. Ailesi tarafından sevilmeyen bir kız.. Mardin'e gider ve orada kendine küçük bir ev tutarak hayatını sürdürür.. Ama bu kızın...
