Minik kız,
Güneş doğmayacak bir daha,
Karanlıkta kalacaksın,
Anlaşılmayacaksın;
Sonra boşvereceksin,
Ancak öğreneceksin;
Boşverdiklerinin seni nasıl da,
Boğduğunu,
O karanlıkta,
Işığa nasıl da muhtaç kaldığını.
Unutmak için yazdıkların,
Ellerin titrerken,
Hafızanda olacak hep,
O cümleler,
Nakış gibi işlenecek zihnine.
Sen okuyamayacaksın,
Yazdıklarını;
O karanlıkta.
Onlar da anlamayacaklar;
Işığa hasret bir kızı.
Aydınlığı hep dışarıda aradın sen,
Hep yanlış dallara kondun;
Şakırken yaralanan bir kuş gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlığın Sokağında.
PuisiKendime ait şiirler ile dolu bir evren, sadece bana ait, sadece yazdıklarım ve yazacaklarımla.
