❝Kalbimin bu kadar hızlı çarpmasının sebebi sensin,Kaçak.Hep sendin.❞
Talya Aldemir,kendi konfor alanından çıkmayan biridir. Fakat yaşadığı olay sayesinde hayatında birçok şey değişir. Uraz Atlas Dinçer,Talya'nın hayatına yepyeni bir yenilik olarak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Günlerden Salı'ydı. Sınav haftam bitmişti ve okula artık gitmiyordum. Okulun kapanmasına daha iki hafta vardı ama ben yaz tatilini getirmiştim. Bugün Uraz'ın basketbol maçı vardı. Tabiki gidecektim.
Sabah erken saatlerde Lavin bize gelmişti. Kaan'ı da izlemeye gidecektik. Bundan önceki bütün maçlarda Kaan'ın formasını giymiştim ama bu maç Uraz'ınkini giyecektim. Okulumuz spor dallarında oldukça ünlü ve iyiydi. Bu yüzden okulumuz maç zamanları formalarını okuldaki öğrencilere satardı. Bizde maça gittiğimizde formamızı giyer,okulumuzu temsil ederdik.
İşte bu yüzden bugün,büyük gündü. Dün gece Uraz bana çok gergin olduğuyla alakalı bir mesaj atmıştı. Yaklaşık 2 saat onunla mesajlaşıp onu rahatlatmaya çalışmıştım. Gerilmesine gerek yoktu,adım gibi biliyordum ki kazanacaktık.
Maç saat 2'de başlayacaktı. Şuan saat 12'ydi. Lavin üzerine Kaan'ın numarasını yazan formayı geçirdi. 7 numara,Pıran. Benim üstümde ise 13,Dinçer yazıyordu.
"Ben onlardan daha heyecanlandım ya! Kazanmamız lazım,çok çalıştılar." Kafamı salladım,gerçekten öyleydi. Kaç aydır bu maça çalışıyorlardı,okulumuz için de oldukça önemli bir maçtı. Basketbol takımı maçın olacağı salona gitmişlerdi. Antreman yapıyorlardı.
Lavin derin bir nefes aldı,"Ay. Of. Lütfen kazanalım ya." Ona gülümsedim ve sarıldım. "Kazanacağız,hiç şüphen olmasın. Hadi çıkalım artık." dedim ve odamdan çıktık. Salona girdiğimizde babam da ayaklandı. "Hadi kızlar.." dedi ve evden çıktık. Babam bizi bırakacaktı. Arabaya bindiğimizde Lavin hâlâ gergindi. Onun elini tuttum.
Kazanamazsak diye düşünüp kafa yoruyordu şuan biliyordum. Yapısı böyleydi. Babam Lavin'in gerginliğini anlamış olmalı ki aynadan bize baktı. "Lavin iyi misin kızım? Normalde arabaya binmeden radyoyu açmamı söyler dururdun." Gülümsedim,Lavin'de gülümsemişti. "Okan Amca,maçtan dolayı gerginim biraz. Yoksa biliyorsun,sizin arabanın ses sistemine bayılıyorum."
Kıkırdadım,babamda gülmüştü. "Gerilme kızım,ben Kaan keratasını biliyorum. Kendi başına kazanır o çocuk. Siz eğlenmenize ve maçtan sonraki planlarınıza bakın. Büyük bir kutlama sizi bekleyecek." Lavin'le birbirimize baktığımızda gözlerimi açıp kapattım.
Babam arabayı durduğunda salona gelmiştik. Aynadan bize baktı. "Eğlenmenize bakın,bu gece delilercesine eğlenin. Size karışan Okan amcanız olmayacak. Ve gerilmeyin,kazanacağız! Ve Lavin..arabamda gözün olduğunu biliyordum!" Lavin kahkaha attı,"Teşekkürler Okan Amca."
Arabadan indik,salona girdik. Salon oldukça büyüktü. İçeriden sesler geliyordu,büyük ihtimalle iki okuldan da insanlar gelmeye başlamıştı. "Biz soyunma odasına girelim,maçtan önce bi görüşelim." Kafamı salladım ona. Kaan'ı aradı," Alo aşkım. Evet evet geldik,tamamdır geliyoruz oraya."
