Mafia Society #1: Chained to the Ruthless Mafia Boss

CHAPTER 17

Hi, mafias! I'm not able to edit the next chapter kaya itong chapter muna. Thank you for reading this story! I hope you recommend this to others<3

Chapter 17: Collections

I SMILED the moment I opened my eyes. What really makes me happy today is my rest day. No body pains, no exhausting routines and no lecture coming from Agon and Raji.

Thank God! I can sleep and be on bed all day long! I can't feel the hard beating coming from those monsters—I mean mentors.

Gumulong-gulong ako sa kama at gigil na niyakap ang malambot na unan. Parang ngayon ko lang na-appreciate amg ganitong ka kumportableng higaan sa tana ng buhay ko.

This feels so good. Parang ilang dekada akong walang masarap na tinutulugan dahil sa pananakit ng katawan ko at pagod.

My eyes darted at the clock. It's already 12 noon. The moment I knew what time is it, my stomach growled loudly.

Napadapo ang kamay ko sa tyan at hinimas iyon.

I decided to get off my bed and eat something. Ayoko namang magka-ulcer dahil sa pagtitiis ng gutom, ano!

Mabilisan akong kumain at ng mabusog ay doon ko lang napansin ang katahimikan ng mansyon. Ang mga tauhan ni Agon ay nasa labas ng mansyon maiging nakabantay at may mga nakasukbit na armas sa tagiliran. Ano pa nga ba ang aasahan?

Sanay naman na ako sa tanawing 'yon at hindi na ako nalulula sa matataas na kalibre ng baril na hawak nila.

I wonder where's Levin.

"Ate!" sigaw niya bigla out of no where.

Speaking of him.

Tumakbo si Levin papunta  sa direksyon ko. He was happily running towards me. Kamuntikan pang madapa sa bilis ng yabag niya.

"Let's go feed my pet, Jaki!"

I frowned Levin has a pet? Wala namang aso o pusa na gumagala rito sa mansyon. Sa tagal kong nilagi rito ay wala akong naririnig na tumatahol o ngumingiyaw sa paligid.

Hindi na ako nakapagsalita pa ng hilahin ni Levin ang kamay ko. Ang tanging nagagawa ko lang ay sundan siya at magpahila sa kung saan niya ako gustong dalhin.

Pumasok kami sa kwarto niya at may pinindot sa likod ng bookshelf niya.

My mouth hanged open when it began to open. This mansion is really full of secret doors. I can't believe that there are tons of hidden passages in this huge house!

I think kaunti pa lang ang nalalaman kong mga secret doors sa mansyong ito. I will explore again this mansion kapag wala sina Agon at mga kaibigan niya rito.

"Tara, ate! Come with me."

Levin once again pulled me. It was a narrow space but as we walked in, bigla-bigla na lang iilaw ang bawat gilid giving us a good look in every step.

I'm really curious what pet Levin had that they decided to put it in a secret passage.

Nervousness creep in my body thinking that Levin's pet was a venomous one. Is it a snake?! God! I really hate snakes!

"Where here, ate!" masayang aniya at nilahad ang kamay sa gintong malaking pintuan.

May nakatayong tauhan ni Agon sa gilid at mag-isa lang itong nakabantay sa pinto. Maybe to make sure Levin will be safe if he wants to go here.

"Papasok tayo, r'yan?" I hesitantly pointed the golden door.

Levin nodded in response. "Let's go, ate. Jaki will love you. His kind."

"Kuya, papasok po kami," Levin said with a smile while tugging the man's blue shirt.

"Masusunod po, Sir Levin," pagsunod ng lalaki na may malalim na boses.

Unti-unti niyang binuksan ang malaking pintuan at agad kong napansin na fully air-conditioned ang loob dahil sa malamig na hanging lumalabas sa pintuan.

Noong una ay akala ko madumi at madilim na kulungang rehas ang sa loob pero nagkamali ako. Kabaligtaran ng iniisip ko ang nasa loob ng malaking pinto.

The room was so clean. Puting-puti ang kulay at mahihiya na yata ang alikabok na dumapo sa lugar na 'to.

A small growled engulfed the room. My eyes widened when I recognize that animal.

"Jaki! Come here! Jaki!" masayang tawag ni Levin.

Levin's pet was a jaguar?! What the fuck?! Agon allowed this? Jaguars are wild animals! They are supposed to be in the wild not a pet to be kept!

I stepped back when when the jaguar wags its tail when he recognized Levin. Jaki—the jaguar, jumps off his golden bed and happily jumps at Levin.

Is that a bell made of hold on his collar?!

"Levin, it's dangerous. Baka kagatin ka niya," I shreaked.

Levin giggled as Jaki licked his faced. He hugged him as if Jaki was like a squisy pillow. Hindi lang man alintana ang delikadong dala ng hayop na hanggang bewang niya.

"Levin. . ."

"Ate, Jaki will not bite you. Come here. He loves patting his head. Like this, oh, look. Mabait po si Jaki," he demonstrated. "Good boy, Jaki! Here's your treats."

May kinuha si Levin na treats sa bulsa niya at hindi ko alam kung kailan niya 'yon nilagay do'n dahil kanina ay parang wala naman akong nakitang inabot niya.

Nilingon ako ni Levin halos mapatalon sa gulat ng tumingin din si Jaki sa 'kin.. "Ate, come here."

Wala akong magawa kun'di mas lumapit sa kaniya. Juskong bata 'to!

Mukha namang cute si Jaki pero paano kapag lapain niya ako? Goodness!

Iginaya ni Levin ang kamay ko sa ulo ni Jaki. Halos abot ang kaba ko dahil baka kagatin niya ang kamay ko at maputol na lang bigla.

"Move your hand, ate. Pat him gently," utos niya sa 'kin.

Now, I can clearly say na parehong-pareho talaga sila ni Agon kapag may inuutos—he's calm but have a commanding tone in their voice.

I patted Jaki's head. Noong una ay nakatatakot talaga pero ng maramdaman kong hindi naman siya mangangagat o kung ano mang gagawin sa 'kin ay naging kumportable ang bawat paghaplos ko sa ulo ni Jaki.

Nang pagsawaan naming haplusin si Jaki at laruin ni Levin ay umalis na kami sa kwartong 'yon.

"Levin, I think this is a wrong way," puna ko ng mapansin na iba na ang paligid hindi kagaya kanina na puro puti ang dingding.

Levin gave me mischievous smile and put his right hand towards his lips. "Shhhh. I will show you something, ate! We have a lot of collections," excited na aniya at hinila ako.

Napailing ako kay Levin. This side of him was like Ardeen and Nick. I can see how Ardeen and Nick act when they think somethig mischievous.

Kung ano-ano na lang ang naiimpluwensya nila sa bata. Mga mokong na 'yon talaga.

Nahinto lang ang pagkaladkad ni Levin aa 'kin ng makarating kami sa tapat ng isang kulay itim at sobrang taas na pinto.

My mouth hanged open once again. Why are they so obsessed with huge doors?! Akala mo yata para naman silang higante at hindi kasya sa isang normal na taas ng isang pinto. Napailing ako sa naisip.

"Ate, just shhh lang, ha? Kuya will get mad at me kapag nalaman niya but I want you to know this since you are my ate ang kuya's wife."

What?! Wife? Kailan pa ako naging asawa no'n?

"Levin, I'm not your kuya's—"

Levin cut off me. "Tara, ate," masayang aniya at hinila na naman ako papasok.

Ang dapat na pagrereklamo ko sa sinabi niya ay bigla na lang naglaho ng makita ko ang kabuuan ng malaki at malawak na kwartong 'yon.

"Wow. . ." I commented with awed. "This. . . this is impossible. . ." hindi makapaniwalang sambit ko na may nanlalaking mata.