Gecenin Gölgesinde

**Bölüm :28 Kilit Taşı**

Keyifli okumalar dilerim oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum♡♡

------

Raven, Lyra, Alaric ve Rahip Marcus, kilisenin altındaki gizemli odadan çıkıp kasabanın merkezine doğru yola koyuldu. Kilisenin karanlık ve soğuk havası yerini, dışarıdaki sabahın ilk ışıklarıyla aydınlanan bir gün başlangıcına bırakmıştı. Ancak içlerindeki gerginlik, yeni keşfettikleri mühür nedeniyle azalmamıştı.

Raven’ın aklı hâlâ babasının günlüğünde yazan cümlelerdeydi: “Bu sembol, karanlığın anahtarıdır.” Bu sözler, günün anlam ve önemini daha da belirgin hale getiriyordu. Eğer doğru kullanılırsa, sembol onların son umudu olabilirdi. Ancak, yanlış bir adım her şeyi yok edebilirdi.

Kasabanın merkezi her zamanki gibi sakin ve huzurluydu, ancak halkın yüzlerindeki endişe bulutları hâlâ dağılmamıştı. Savaşın izleri, yalnızca duvarlarda değil, insanların ruhlarında da derin yaralar bırakmıştı.

**Raven:** "Günlüğü yeniden okumam gerekiyor. Belki de kilit taşını nerede bulacağımıza dair daha fazla ipucu bulabiliriz."

**Lyra:** "Sana yardım edelim, Raven. Bu kez hiçbir detayı atlamamalıyız. Günlüğü hep birlikte inceleyelim."

Ekip, Raven'ın evine doğru ilerlerken, kasaba halkı onları sessizce izliyordu. Herkes, Raven ve arkadaşlarının kasabanın son umudu olduğunun farkındaydı. Raven'ın evine vardıklarında, günlüğü masaya açtılar. Raven, sayfaları dikkatlice çevirirken, Alaric, Lyra ve Rahip Marcus, gözlerini ona dikmişti.

**Raven:** "İşte burada… Babam bu sembolden bahsediyor, ama yalnızca bir uyarı bırakmış: ‘Kilit taşı, karanlığın ışığını açığa çıkaracak. Ancak doğru yerde kullanılmazsa, her şey sonsuza dek kaybolacak.’ Ne anlama geliyor olabilir?"

**Rahip Marcus:** "Kilit taşı, bir tür tetikleyici olmalı. Belki de karanlık güçleri serbest bırakabilir ya da onları sonsuza dek mühürleyebilir. Ancak doğru yeri bulmamız gerekiyor."

**Alaric:** "Peki, bu doğru yer neresi olabilir? Günlükte bu konuda bir ipucu var mı?"

Raven, sayfaları dikkatlice inceledi. Birkaç satır sonra, gözleri bir cümlede durakladı. "İşte burada… ‘Mühür, eski ormanın kalbindeki kadim tapınakta saklıdır. O tapınak, karanlığın merkezi, ışığın ise son barınağıdır.’"

**Lyra:** "Eski orman… Bu, kasabanın batısındaki yasaklı bölgeyi işaret ediyor olabilir. Orada kimse yaşamadı, çünkü ormanın derinliklerinde bir lanet olduğu söylenir."

**Raven:** "O halde oraya gitmeliyiz. Başka çaremiz yok. Eğer kilit taşını bulup doğru şekilde kullanamazsak, kasaba tekrar vampirlerin kontrolüne geçebilir."

**Rahip Marcus:** "Bu çok tehlikeli bir yolculuk olacak, ama başka şansımız yok. Ormandaki lanetin kaynağını ve tapınağın yerini bulmalıyız."

**Alaric:** "Bu defa hazırlıklı gitmeliyiz. Hem mühür için hem de karşımıza çıkacak diğer tehlikeler için."

Raven, babasının günlüğünü kapatarak ekibine baktı. Her biri gözlerinde aynı kararlılığı görüyordu. Bu tehlikeli yolculuğa çıkmak için hazırdılar. Kasabanın geleceği onların ellerindeydi ve başarmaktan başka seçenekleri yoktu.

**Raven:** "O zaman hazırlanıp hemen yola çıkıyoruz. Karanlık tekrar kasabaya ulaşmadan önce mühürle işimizi bitirmeliyiz."

Hazırlıklarını tamamladıktan sonra, Raven, Lyra, Alaric ve Rahip Marcus eski ormana doğru yola koyuldular. Kasabanın dışına çıktıklarında, ormanın karanlık gölgeleri onları karşılamıştı. Ormanın girişinde, yıllardır kimsenin geçmeye cesaret edemediği bir sessizlik hâkimdi. Ağaçların arasında rüzgarın hışırtısı bile duyulmuyordu; bu, ormanın lanetinin bir işaretiydi.