Asuran 💉

...විසි පස්වෙනි පරිච්ඡේදය...

මං ඇස් ඇරියා.. ඇස් ඇරල වටපිට බලද්දි දැක්කෙ මාව ඇඟට හේත්තු කරන් නිදි නැතුව ඔහේ අහක බලන් ඉන්න එයාව.

"රුද්..."

"රුද්...."

"රුද්....."

තුන්වෙනි පාර කතා කරද්දි ගැස්සිල වගේ මං දිහා බලපු එයා මගෙ මූණ අත් දෙකට මැදි කරගත්තා.

"රුද් මට කියන්න.. ඒක බොරුවක් නේද? ඒක අමූලික බොරුවක් නේද.. ම්-මට ඇහුන ද්-දේ.."

මං දිහා බලන් ඉද්දිම එයාගෙ ඇස් වලින් කඳුළු බින්දුවක් එළියට පැනලා ඒක එයාගෙ ට්‍රිම් කරාපු රැව්ල අස්සෙ හැංගිලා ගියා..

"මං දන්නව දරාගන්න අමාරුයි තමයි. ඒත් මගෙත් පපුව කෑලි වලට බිඳිලා ගිහින් කුට්ටි.. මට ජීවත් වෙන්න පවා තියන හේතුව දැන් ඔයයි,මගෙ සින්න කුට්ටී.. කලබල කරලා මහන්සි වෙන්න එපා කුට්ටි..."

"අණ්ණා එයාල මාව බේර-"

මටසම්පූරණ කරන්න දෙන්නෙ නැතුවම එයා දෙපැත්තට ඔළුව වැනුවා.. නෑ.. කිව්වා.. මට අහන්න ඕන උනේ මාව බේරගන්න ගිහින්ද ඒ දෙන්නට ජීවිත නැති උනේ කියලා. ඒත් මට ඒ ඇස් වල කවදාවත් නැතුව බොරු කියන බවක් පේනවා. මගෙ පපුව රිදෙනවා..

එහාපැත්තෙ ටේබල් එකේ තිබ්බ බත් පිඟානක් අරන් රුද් මං ගාවින් ඉඳගත්තා.

"කාල ඉන්නකො මගෙ තංගම්නේ.. දරුවටයි ඔයාටයි දෙන්නටම හොඳ නෑ කුට්ටි"

කන්න පිරියක් නැති උනත් මම කටවල් දෙක තුනක් කාලා රුද්ටත් වදෙන් පොරෙන් කටක් කවාගත්තා. මටත් වඩා එයාටයි අමාරු මම ඒක දන්නවා. කාලා අත හෝදන් ආපු එයාගෙ ඇස් වලින් මං බලන් ඉද්දිම කඳුළු පේලියක්වැටුනා..

"අඬන්න ඕන නම්.. මට පුළුවන් උරහෙ දෙන්න අණ්ණා.."

මාව ඇදිලා ගිහින් ඒ පපුවට තුරුල් වෙච්ච වෙලාවක් වත් මට මතක නොවෙද්දි එයා මගෙ උරිස්සෙ ඔළුව තියන් කෑගහල ඇඬුවා. මට හිතුණෙම මුළු ගේ පුරාම ඒ සද්දෙ පැතිරෙන්න ඇති කියලා වෙද්දි පැයකටත් වඩා අඬපු දුක කියපු මගෙ ජීවිතේ අයිතිකාරයාට අන්තිමේ ඇස් පියවුනා.. හිමීට උරහෙන් උකුලට එයාව ගත්ත මම වේළුනේ නැති කඳුළු පාරවල් හිමින් පිහිදාලා මූණට වැටුන කෙස් රොදකුත් අයින් කරලා දැම්මෙ එයාගෙ නහය උඩින් හාදුවක් තියන ගමන්..