...තිස්වෙනි පරිච්ඡේදය...

198 36 3
                                    

"රුද්..."

මං ගෙදරම දෙක වෙන්න කෑ ගැහුවෙ එයාගෙ රව්ඩිලා හිනා වෙලා මාරුවෙද්දි..

බලන්න මේ මනුස්සයා මං නිදි අතරෙ එහා කාමරේට පැනලා මුළු කාමරේම නිල් කරලා.. ලොකු තොටිල්ලකුයි, අර කැරකෙන එකකුයි නැති දෙයක් නැති වෙද්දි මං දිහාට හැරුන රුද් අත් පිටිපස්සෙ මොනව හරි හංගගත්තා..

"මොකද්ද හංගන් ඉන්නෙ?"

"මම?"

"නැත්තන් මමද මිනිහෝ"

"පිස්සුද චෙල්ලකුට්ටී මං මොකුත් හංගගත්තෙ නෑ..."

ගෙවුන දවස් කීපෙට එයා මගෙන් ගුටි නොකෑවෙ පිහියකින්, මන්නෙකින්, පොරවකින් විතරයි...

"එහෙනම් මට වම් අත පෙන්නන්න"

මං කියද්දි එයා දකුණු අත පස්සට කරන් වම් අත ඉස්සරහට කරා..

"මේ.. හොඳට බලාගන්න.. ඔන්නුම් ඉල්ලේ.."

"අනික් අත.."

එයා ආයමත් වම් අත පස්සට අරන් දකුණු අත ඉස්සරහට කරා..

"හා දැන් අත් දෙකම.."

මං කියද්දි මූණ දෙක කරගත්ත එයා අත් දෙකම ඉස්සරහට කරේ මං ගිහින් එයාට තුරුල් වෙද්දි.

"මං දන්නව මගෙ මහත්තයා මොකුත් හන්ගන්නෙ නෑ කියලා.."

මං ශේප් එකේ එයාගෙ පිටිපස්සෙන් අත යවන ගමන් පිටිපස්සෙ ගහන් ඉඳපු පිස්ටල් එක උදුරල ගත්තෙ එයා ඔලුවෙ අත ගහගද්දි..

"රැවැට්ටුව නේද මාව.. මේ පොඩි එකා මමාව ඇට්ටර කරනව හරියට"

එයා මූණ දෙක කරන් කියද්දි මට හිනා යන්න ආවත් මං ගන් එක අත් දෙකෙන්ම අල්ලන් එයාගෙ මූණ දිහා බැලුව..

"මේක මොකටද?"

"ඇයී..."

"කියන්න ඇයි මේ?"

"ඕක සෙල්ලම් එකක් බබා.."

"පිස්සුද අණ්ණා මගෙ දරුව අතට ඔය වගේ දේවල් විහිළුවටවත් හුරු කරන්න එපා.. මට බෑ ඔයා වගේ- ම්-මං වගේ.. හ්හ්..

"ශ්.. කෝ කෝ නාඩා ඉන්න.. අපෝ අඬනවනෙ මේ කොල්ලා මගෙ.. අයියයියෝ මගෙ තංගම් අඬනවා.. මොකද මේ හොටුත් එනව ඈක්කේ..."

Asuran 💉Where stories live. Discover now