Only Mine | YMS ✔

Chapter #19

"සුගො...."

"ම්ම්..."

"දැන්වත් ගෙදර යමන්කෝ ඕයි උබ මේක අස්සටම වෙලා මැරෙන්න හදනවද..."

හොබී මේ නහුතෙටම නැඟලා බනින්නේ යූන්ගිට තමයි මොකද හොබීට බයයි ජිමින් නැති වුන දවසේ ඉඳලා අමු පිස්සෙක් වුන යූන්ගිව එයා මේ විදිහට තියාගන්න නොකරපු දෙයක්නැ ඉතින් යූන්ගි ආපහු පිස්සෙක් වෙනවට හොබී බයයි.

"යාහ් හොබො බය වෙන්න එපා මම හොඳින්... ඒත් මම දෙයක් හොයාගත්තා..."

"මොකක්ද සුගො..."

"පාක් අංකල් මීරා ආන්ටිව මැරි කරන්න කලින් girlfriend කෙනෙක් ඉඳලා තියෙනවා හොබො..."

"ඉතින්..."

"පාක් අංකල්ගේ දේපල වලින් හරියටම 50% බොලේට ඇවිත් තියෙන්නේ එතකොට ඉතුරු 50%..?"

"සුගො උබ කියන්නේ පාක් අංකල්ට වෙන දරුවෙක්..?"

"වෙන්න පුළුවන් මොකද ඉතුරු 50% ඇත්තටම අනාථ නිවාසෙකට නෙවෙයි ලැබිලා තියෙන්නේ..."

මම විතරක් නෙවෙයි හොබී පවා ඇත්තටම වැරදි අපි දෙන්නම බොලේට බොරු කරා එයාට ඇත්ත කිව්වේ නැහැ ඉතින් එයාගේ තීරණේ සාදාරණයි... ඒත් මට ඒ හූරතලේ නැතුව ඉන්න බැහැ මේ මාස ගානට හොබා නැති වෙන්න මම පිස්සෙක් වගේ මැරිලා ගිහින් ඉවරයි...ඒ හූරතලේ... හ්‍යුන්ගී කියාගෙන දුවන් එන විදිහ... කටත් උල් කරගෙන කියොන විදිහ ඔක්කොටම වඩා මාව නිවෙන ඒ ඇස් මට උබ නැතුව ඉන්න බැ බොලේ... මට බොරු කරාට මට හරියනම දඬුවම දීලා යන්නම ගියානේ නොකියා.

"සුගො යමුද ජින් හ්‍යුන්ග් එන්න කිව්වා අද..."

"හ්ම්..."

සුගාව දරාගන්න හොබීට පුළුවන් වුනත් ඇත්තටම හොබීව දරාගන්නේ කව්ද..? සුගා තනිකරම ජිමින්ව විතරක් පිස්සෙක් වගේ හොයද්දී ඇත්තටම හොබීව දැනටමත් මඟැරිලා ඉවරයිද යූන්ගීට?

"සුගෝ ඇයි මෙතන නැවැත්තුවේ..?"

"ඔය ඇස් දිලිසෙන එක නතර කරන්න එපා හොබො උබ මගේ පණ ටික මතක තියාගනින් ජිමින්ට ආදරේ කරනවා වගේම මම උබටත් ආදරේයි..."

"මම දන්නවා මිනිහෝ..."

"උබ මගේනේ අස්සයෝ...."