බෝඩිම-2

25 11 4
                                    

මන් හැමදාම ඉස්කෝලේ ගියේ අයියා එක්ක..මෙහෙ ටවුමට යන්න විනාඩි පහලොවක් විතර යනවා..

"අපි යනෝ අම්මා.."

එහෙම කියලා එයා බායි කියලා යද්දි මන් ගිහින් ආන්ටිට වැදලා ටක් ගාලා එයා ඉන්න තැනට දුවන් ආවා..

"තමුසෙ අපේ අම්මගෙන් ලකුනු දාගන්න එක නවත්තනවා.."

කියලා එයා ටක් ගාලා යන්න ගත්තා..එයා හැමදාම එහෙමයි..මන් මොකක් හරි කලොත් වැරදි..නෑවත් වැරදි..කෑවත් වැරදි..ර්- නෑ මේ එවා එපා..

හන්දිය ලගින් බස් එකට නැග්ගාම විනාඩි 10න් ඉස්කෝලේට යන්න පුළුවන්..

අපි හන්දිය ලගට ආවාම එතන කඩේ ලග පුදුම සුවදක් තියෙන්නේ..එතන හදුන්කූරු පත්තු කරලා..මොන දේ උනත් ඒ සුවදට හැමදේම අමතක වෙලා යනවා..
ටිකකින් එයා මාවත් ඇදගෙන බස් එකට නැග්ගා..ඒ නැගලා මාව මැද්දට දාලා එයා ෆුට්බෝඩ් එකේ හිටගත්තා..

ඇත්තටම එයාට තියෙන්නෙ මට වගේ තලෙලු හමක් නෙමෙයි  සුදු පාට හමක්..‍මට වගේ තද කලු ඇස් නෙමෙයි අව්වට දිලිසෙන දුඹුරු පාට ඇස් දෙකක්..මට වගේ ක්‍රේල් සිනිදු කොන්ඩයක් නෙමෙයි කඩා හැලෙන කොන්ඩයක්...

ටිකක් වෙලා මන් පහුවෙන ගස් දිහා බලාගෙන හිටියේ හරි ආසවෙන්..උදේ පාන්දර බස් එකේ හුලන් වැදි වැදි යද්දී එන සීතලත් එක්ක මුහු උනු මල් සුවද අපිව වෙනම ලෝකෙකට අරන් යනවා..

මන් පියවි සිහියට ආවේ මනුස්සයෙක් මගේ ඇගේ ඇතිල්ලෙනවා වගේ තේරුන හින්දා..

ඇත්තටම මන් ටවුමට තාම හුරු නැති නිසා මේවාට මන් බයයි..

මන් හැරිලා බලද්දි මහ කැත හිනාවක් දාලා ඒ වයසක මනුස්සයා මන් දිහා බැලුවා..

මන් අසරණ උන බැල්මකින් අයියා දිහා විනාඩි 5ක් විතර බලන් ඉද්දි එයා මන් දිහා බලලා එක ඇහිබැමක් උස්සලා මගෙන් ඇයි කියලා අහද්දි මන් පිටිපස්ස ඇස්වලින් පෙන්නුවා..

ඒ එක්කම එයා දත්මිටි කාගෙන ආවේ මගේ ලගට..
එ ඇවිත්..

"අන්කල් ඇතිල්ලෙන්න හරි ආසයි නේත.."

කියලා මූ අර මිනිහාගෙ කකුලත් පාගෙන මගෙ පිටිපස්සෙන් හිටගත්තා..
අත් දෙකත් මගෙ ඉස්සරහින් තිබ්බ ශීට් වල අර ඉඩින් තිටෙන යකඩ පොල්ලෙන් තියලා ජනෙලෙන් ඉස්සරහ බලාන හිටියා..

එයා ලගින් පිච්ච මල් සුවදක් එනවා...මන් හිමින් සිරුවේ එයාගේ ඇගට බර උනේ ටිකකට කලින් උන දේට ටිකක් විතර මන් බය උන හින්දා..එයත් මට මුකුත් නොකියා ඉස්සර බලන් උන්නා..

බහින තැන ලන් උනාම එයා මගෙ අතින් ඇදගෙන ඉස්සරහට ගියා..
ඉස්කෝලේ ලගින් අපි දෙන්නා බැහැලා ඉක්මනින් ගියා..එයා මාව පන්තියට දාලා එයා එයාගේ පන්තියට ගියා..

ඉස්කෝලේ ඇරිලා එද්දිත් එයා මාත් එක්කම එයාගේ යාලුවෝ එක්ක ආවා..ඒ ඇවිත් ඔක්කොමලා පිටිපස්සේ ශීට් එකේ වාඩි උනා..මට එතනට යන්න බැරි හින්දා ඉස්සරහට යද්දි,

"ඒ මලයෝ වරෙන් වරෙන්.."

කියලා කට්ටිය කීවත් මන් බැලුවේ අයියා දිහා..එයත් ඇස් වලින් එන්න කියද්දි මන් ගිහින් ජනේලෙ අයිනේ සීට් එකෙන් වාඩි උනා..ඊට පස්සේ එයාත් මගේ එහා පැත්තට ඇවිත් වාඩි උනෙ මට නින්ද යනවා කියලා දන්න හින්දා ...

"නැගිටිනවා.."

මට එයා කතා කරද්දි මන් හරි බරි ගැහිලා නැගිට්ටේ බහින්න ලග හින්දා..
හැමදාම වගේ එයාගේ උරහිසේ මට අදත් නින්ද ගිහින්...
ටිකකින් මාව ඇදගෙන එයා බස් එකෙන් බැහැලා පයින් අවේ එයාගේ ගෙදරට....
ඒ එන පාරනම් ගස් වලින් පිරිලා හරි නිස්සකලන්කයි...

___________________

හලොව්

කොහොමද

ඉරි ගොඩක් අස්සෙන් බොහොම අමාරුවෙන් ලියාගත්තේ..

කමේන්ටුවක් දාගෙන යන,කියවන,වෝට් දාන හැමෝට ම ..

ආදරෙයි ගොඩාක් ...

ස්තූතියි ❤️

ඉතින් කොහොමද කතාව ..💗>:)

එන්නම් ..🍃

Cho chea jun ..🌙

ආවර්ජනා~•Where stories live. Discover now