අද නිවාඩු දවසක්..හජ්ජි ද කොහෙද..
ටිකක් පරක්කු වෙලා තමයි ඉතින් අද මන් නැගිට්ටේ..නැගිටලා කුස්සියට යද්දි පුතයි අම්මයි බර කයියක්..මන් එනකොට නැවැත්තුවා..පුහ්...
"ගුඩ් මෝර්නින්.."
"ගුඩ් මෝර්නින් පුතා..තව ටිකක් නිදා ගන්න එපැයි තාමයි හතයි නෙහ්.."
"හෙ හෙ.."
ඒ කියලා මම් වොශ් රූම් එකට ගිහින් වොශ් එකක් එහෙම දාගෙන ආවා..
"තමුසෙ ගෙදරදිත් ඔහොමද..ලැජ්ජා නැහ්.."
"අහ්.."
"හිගන පැටියා වගේ එලිවෙනකල් නිදි කොයි වෙලේ බැලුවාත්.."
"ම්ම්.."
"පුතා ඔය ලමයට ඉන්න දෙනවා කොයි වෙලේ බැලුවත් බනිනවා.."
එතනින් එහා මන් හිටියේ කාමරේ ඇතුලේ..කම්මැලි අප්පා'හ්...
"ඇන්ටි.."
"ඕ පුතේ.."
"මට අම්මට කෝල් එකක් ගන්න ඕනි.."
"පුතා මෙහෙ එනවා මේ ලමයට කෝල් එකක් ගන්න ඕනෙලු.."
"අයියෝ මොන වදයක් ද මේ..ඊලග පාර එද්දි පෝන් එකක් ඉල්ලගන්නවා නැත්තම් අප්-'
"ආන්ටි මට කඩේ පැත්තේ ගිහින් එන්නම්..එහෙන් කෝල් එකක් ගන්න පුළුවන් නේ..."
"ඒත්- "
"මන් යනෝ.."
ඒ කියලා මන් ගස් තියෙන ටිකක් කොල පාටට හුරු පාරේ දිහේ ආවා..මට ඕවා හුරුයි දැන් අහලාම..එයා එහෙම තමයි..
"මුදලාලි මාමේ.."
පෙට්ටි කඩේ ඇතුලෙන් මාමා මතු උනා..
"අදත් කෝල් එකක් ගන්නද පුතේ.."
"ඔව් මාමෙ.."
ඒ කියලා එයා දුන්නෙ බටන් පෝන් එකක්..
"හලෝ අම්මා.."
"ම්ම්..කියන්න.."
"කොහොමද..මොකො කරන්නේ.."
"මන් බිසි.."
"ආහ් හරි.මන් තියන්නම්..බුදු ස්-"
ටීක් ටීක්..
එච්චරයි ඉතින් මන් නම්බර් එකත් අයින් කරලා පෝන් එක දුන්නා..වෙනදා වගේම මාමා 20 චොකලට් එකකුත් මට දුන්නා..
