What about your promise ?

13

'Alice, wake up!' De woorden dringen vaag tot me door met gevolg dat iets tegen mijn hoofd wordt gegooid. Het was geen harde klap maar het levert Jayden toch een vuile blik op. 'Very cute though.'

'Asshole,' is mijn eerste woord sinds het moment dat ik wakker ben en ik merk meteen mijn ochtendhumeur dat zeer aanwezig is. Over het algemeen ben ik wel een oké ochtendmens maar je moet het niet in je hoofd halen me wakker te maken. Laat staan op de manier zoals Jayden net heeft gedaan. Gedesoriënteerd kijk ik rond waar ik me in hemelsnaam bevind en herken de plek al gauw sinds ik hier vroeger een hele zomer 's ochtends ben wakker geworden. Jayden zit enkele meters van me verwijderd en ik zie hem al het afval van gisterenavond terug in de mand stoppen. De al reeds bestaande grijns op zijn gezicht wordt nog breder bij het horen van mijn chagrijnige begroeting. 'Even more cute.'

'Shut up. Why did you even woke me up? Because as you can see I'm not happy with it.' Ik til mezelf moeizaam recht en ga met mijn handen door mijn haren die er waarschijnlijk verschrikkelijk uitzien.

'It's past 8am,' zegt hij na een blik op zijn horloge te werpen.

Mijn aandacht is er meteen bij, niet door het uur maar door de horloge zelf. 'Since when do you wear a wactch Mr. Punctuality.'

'Since I like to know how late it is Mrs. Nosy Parker.'

'You used to hate them, not just dislike but really hate.' En dat is waar, Jayden weigerde als kind een horloge te dragen, welke zijn ouders ook kochten. Bij mijn weten heeft hij er tientallen gekregen, van een superman model tot één met auto's op het scherm en god weet wat nog allemaal. Maar Jayden legde ze één voor één in een lade in zijn bureau die hij daarna nooit meer opende tenzij het was om er een nieuwe horloge bij te leggen. Altijd heb ik gedacht dat hij dat gewoon niet graag droeg, maar aangezien hij er nu één zonder enige problemen draagt was dat misschien toch niet de voornaamste reden.

'What was the reason of it?'

'Is that your question number five?'

'Oh wow, I'm really proud off your counting skills. Planning to study for math professor? 'Cause you really have the perfect profile for it, you can count  ánd your punctual. Damn, Jayden.'

'You're a bitch do you know that?' Mocht hij die speelse blik in zijn gezicht niet hebben gehad zou ik me erdoor aangevallen voelen maar ik weet dat hij ermee lacht.

'Bitch or not, you still like me.'

'May God know why.' Ik probeer me er niet op te concentreren dat Jayden niet ontkent wat ik net zei. Of zou hij er misschien mee lachen? Om de situatie grappig te houden en zo te reageren. Of zou hij het menen? Alice, stop.

'Are you still going to answer my fifht question?' vraag ik om niet van het onderwerp af te dwalen wetend naar wat voor gesprek het dan zou leiden.

'I did refuse to wear a watch, yes. And it was on purpose. It's like, how do I put it in words? When we were together, I didn't had the need of wearing a watch simply because I didn't want to know the time. No, shut your beautiful mouth and let me explain myself.' Met een grijns op mijn gezicht sluit ik mijn mond weer en laat ik hem verder praten. 'When we were together, the time seemed to be endless. And I guess that's how I wanted it to be even if I didn't really interpret it in that way before. When you and I were together, my dear Alice, nothing could stop us. Not even the sun that set, when the night was getting darker our enjoyment didn't end. Oh hell no, everything became even more amusing because it felt more secretly. Nobody was watching us, it was just the two of us under the dark sky and the moon guiding us.'

'That makes me quite speechless.'

Een trieste lach speelt om zijn lippen. 'Lots of things have changed when you left, Alice.' Hij zegt het als een verklaring voor alles. Een feit. 'Wearing a watch became one of them as you have noticed.'