The smile you give me

H. 17 😳

Stemmen zou heel erg helpennn

"Ik kom om 23:00 nog even langs, dan gaan we je ouders even bellen goed?" Vraagt mijn mentor. Ik knik en ik loop naar binnen, daar zie ik dat Matthy heeft gewacht, op mij!

"Wat was er?" Vraagt hij zachtjes. "Hij komt dadelijk nog ff, dan moeten we mijn ouders bellen" Zeg ik. "Oh oké" Zegt hij en we gaan naar boven. Boven kleden we ons om de beurt om en maken we ons klaar.

Er wordt op de deur geklopt. "Dat is meneer Leeuwen denk ik, ik ga wel" Zeg ik. Meneer Leeuwen is onze mentor.

Ik open de deur en daar staat inderdaad mijn mentor. Ik laat hem binnen. "Ik heb ook je telefoon meegenomen dan kan je het nummer weer even zoeken" Zegt hij en hij overhandigt mij mijn telefoon. Ik zoek het nummer op en laat het zien aan mijn mentor.

"Hallo, met Len van Laarhoven" Klinkt de stem van mijn vader. "Hallo Len, met meneer Leeuwen, ik zit hier met uw dochter en er heeft een klein incident plaatsgevonden vanavond" Zegt mijn mentor.

"Oh, wat is er gebeurd?" Vraagt mijn vader bezorgd. "Wil jij het zeggen?" Vraagt mijn mentor. "Nee doe jij maar" Zeg ik.

"Oké, nou, Leah heeft vanavond tijdens het bowlen ruzie gehad en heeft gevochten" Verteld mijn mentor. "Ze lokte het zelf uit, en ik heb haar maar 2 klappen gegeven dus echt een gevecht was het niet" Zeg ik om me te verdedigen.

"Leah! Je kan niet zomaar iemand een klap geven!" Zegt mijn vader door de telefoon. "Zij probeerde mij eerst te slaan!" Zeg ik. "Dat doet er niet toe, je gaat je normaal gedragen daar!" Zegt hij weer streng. Ik zucht.

"We hebben haar telefoon voor een dag afgepakt als straf" Zegt mijn mentor. "Oké fijn" Zegt mijn vader.

Ik lig wakker in mijn bed. Huilend. Maar wel geluidloos. Ik kan maar niet slapen. Ik lig al 2 uur rond te draaien maar ik kom maar niet in slaap. Matthy daarentegen slaapt als een roos.

Ik ben iets van plan. Ik stap zo zachtjes mogelijk uit bed en loop naar de badkamer. Ik maak het zijvakje van mijn toilettas open en daar ligt mijn kleine schat. Mijn mesje.

Ik stroop mijn mouwen op. Ik verdien dit! Ik ben super pick me! Niemand vind me leuk! Ik heb mijn vader teleurgesteld! Ik ben alleen maar irritant! Ik heb geen vriendinnen meer!

Ik leg het mesje op mijn arm, naast mijn andere sneeën en littekens. Ik haal hem langs mijn huid, en nog een keer, en nog een keer. Ik snik steeds luider. Het doet pijn, maar even vergeet ik de andere pijn die ik had. Het voelt fijn.

Dan hoor ik het bed een beetje kraken, en nu hoor ik voetstappen. Ik verstop mijn armen net op tijd, Matthy staat in de deuropening. Hij schrikt en blijft even zo staan.

Ik snik nog steeds zachtjes. Ik verstop mijn hoofd in mijn schouder. Ik druk mijn armen tegen mijn trui aan zodat hij mijn sneeën niet ziet.

Ik hoor weer voetstappen en ze komen steeds dichterbij. Matthy hurkt voor me neer en pakt mijn armen vast. Voorzichtig haalt hij ze van mijn trui vandaan.

Ik kan niks doen. Ik ben vergeten hoe ik mijn armen terug moet trekken. Ik kan het niet. Het enige wat ik kan is zachtjes huilen.

Als mijn armen ver genoeg van mijn trui af zijn dat je mijn sneeën kan zien, laat Matthy mijn armen los. Ik begin steeds harder te huilen.

Hij trekt me in een knuffel, een voorzichtige maar liefdevolle knuffel. Ik barst in tranen uit. Het was nu niet meer mijn geheimpje.

Hij laat me even los en draait mijn gezicht naar hem toe. Hij haalt mijn haren uit mijn gezicht en trekt me dan weer in een knuffel. "Het komt goed" Zegt hij zachtjes, maar net hard genoeg om het te horen.

Ik begin harder te huilen en mijn ademhaling gaat omhoog. Niet nu! Niet nu! Niet nu! Maar ik begin al te trillen. Ik heb een paniekaanval.

"Huil maar het is oké" Zegt Matthy met een kalme stem, maar toch kan ik horen dat hij niet zo heel kalm is. "S-sorry" Zeg ik heel zachtjes.

"Sst, het maakt niet uit" Zegt hij.

Langzaamaan wordt ik weer rustiger. "Ik kom zo terug ik beloof het" Zegt Matthy en hij staat op. Ik hoor de kastdeur opengaan en er wordt wat gerommeld. Niet veel later komt hij terug met een klein doosje.

"Kom, we gaan ze even schoonmaken" Zegt hij en hij helpt me rechtop. Hij zet me neer op de wc en pakt uit zijn doosje een watje en iets vloeibaars.

Hij doet het op zijn watje en legt het dan heel voorzichtig op een van mijn sneeën.

Mensen ik heb bijna mijn toetsweek overleefddd

Ik denk dat ik komend weekend nog wel een hoofdstuk kan uploaden en heel misschien zelfs morgen al

805 woorden