Aradan 1 hafta geçti.Koskoca bir hafta,bol ağlamalı.Donghyuck döngü halindeki hayatını devam ettiriyordu.Annesi onu arayıp 1 ay daha orda kalması gerektiğini,anneannesinin hasta olduğundan bahsetti.
Bu Donghyuck'un işine gelirdi.Üzüntüsünü gülüşünün ardına saklamaktansa geçene kadar ruh gibi etrafta gezmeye devam ederdi.Bir de rahatça sigara içmeye,sigara aslında bir şeye iyi gelmiyordu,yine de bitene kadar stres atmasını sağlıyordu.
Telefonunda takılırken dans videosu gördü.Dans küçüklükten beri sevdiği şeydi.Babasına dans kursuna gitmek istediğini söylediğinde ibne olması hakkında bir sürü söylemler aldığı için vazgeçmişti.Şu an ne babası vardı ne de ibneliği,iğrenç bir kelime.
Oturduğu koltuktan kalktı ve telefonunu eşofmanının cebine koydu.Anahtarını alıp dans kursunun yolunu tuttu.Önüne geldiğinde içeriye girdi.Yabancılık çekmiyordu,burası zaten arkadaşı Doyoung'un dans stüdyosuydu.
İçeriye girdiğinde koreografi çalışan insanları gördü.Doyoung onu farkettiğinde kocaman gülümseyerek yanına geldi ve sarıldı.
"Donghyuck,hoş geldin"
"Merhaba,nasılsın hyung?"
"İyiyim ama sen iyi gözükmüyorsun"
"İyi değilim zaten ama anlatmak istemiyorum şu an,belki başka zaman,şu öğrencilere bende katılabilir miyim? Param yok ama çalışıp öderim sana"
"Hey hey,para falan ödemek yok,benim asıl işim öğretmenlik zaten,yeterince para kazanıyorum,burasını dans etmek isteyen insanlar için açtım,ayrıca öğrencilerim de var,okuldakiler yani,burda kimse para vermiyor"
"Sen çok iyi bir insansın,bana da öğret bir şeylerde kafam dağılsın"
Donghyuck ceplerini yandaki masaya boşalttı ve dansını öğrenmeye başladı.
Minhyung:
Donghyuck
İyi değilim konuşmamız lazım
Evde misin?
***
Minhyung:
Donghyuck,kaç saat oldu neredesin?
Bilerek mi cevap vermiyorsun
Mesajlarımı görüyorsan sahile gel
Bekliyor olacağım
Siz:
Telefonum bende değildi
Hala sahildeysen geliyorum
İyi misin?
Minhyung:
Bekliyorum
Değilim
Donghyuck bisikletine bindi ve sahilin yolunu tuttu.İçinden Minhyung'un iyi olmadığı konusunda yalan söylemesini diliyordu.Kendisi de iyi değildi ama onun iyi olmama düşüncesi berbat hissetmesini sağlıyordu.
Sahile vardığında kumlarda oturan Minhyung'u gördü.Yerinde duramıyordu.Sürekli başını tutuyordu.Canı acıyor gibi gözüküyordu.Yanına yaklaştığında onun zayıfladığını farketti.
"Minhyung"
Ayağa kalktı ve Donghyuck'a sarıldı.
"Donghyuck,geldin.Gelmezsin sanıyordum.Donghyuck ben sensiz yapamıyorum olmuyor,çok fazla denedim seni unutmayı ama olmuyor.Jaehyunla sevgili bile oldum seni unutmak için,bana dokunmasına izin verdim,çok büyük hata yaptım biliyorum.Çok özür dilerim,istediğin her şeyi yaparım yeterki beni affet Donghyuck,acı çekiyorum.Şiir bile yazamıyorum"
"Sen...şiir yazamıyor musun?"
"Yazamıyorum,lanet olsun ben şiir yazamıyorum.Duygularımı kaybediyorum.Mutlu olamıyorum,üzülemiyorum,korkamıyorum tek hissettiğim şey acı,o da bir sigarayla yarım saatliğine diniyor.Her zaman sigara bulamıyorum."
"Umarım bahsettiğin şey sadece sigaradır Minhyung,bende içiyorum ama asla böyle değilim.Sen...çok değişmişsin,bir haftada ne oldu sana böyle"
"Jaehyun,bana sigara veriyor.İçinde ne var bilmiyorum ama o bana seni geri veriyor Donghyuck,onu içtiğimde senin gülüşünü görüyorum ve mutlu oluyorum."
"Sana günde kaç tane sigara veriyor?"
"İlk başlarda ikiden fazla vermiyordu ama artık ne zaman istesem veriyor.Ona son paramı verdim bana bir paket alması için ama paketim bitti Donghyuck,canım acıyor,paketim bitti Donghyuck"
Kocaman adam kollarım arasında ağlıyor.Kendini kaybetmiş şekilde,canının yandığını haykırarak ağlıyor.Benim içim acıyor onu görünce,zayıfladığını görmek,ağladığını görmek,en kötüsü artık onu şiir yazarken görememek.
"Minhyung,bana bak...kaldır kafanı bana bak,ağlama,şimdi bana gidicez tamam mı? En son ne zaman içtin?"
"Sen gelmeden 5 dakika önce sonuncusunu içtim"
"Kahretsin kaç tane içtin?"
"Bugün 4 tane içtim"
"Tamam şimdi bana gidicez,sonra beraber uyuyacağız tamam mı? Söz veriyorum yanında olacağım,ama bunu bırakman gerekiyor tamam mı? Bir daha içmemen gerekiyor.Çoktan bağımlı olmuşsun bile"
"Donghyuck canım yanıyor o olmadan"
"Geçecek,hepsi geçecek,hadi gidelim"
Beraber eve gittiler.Donghyuck Minhyung'u zorla duşa girmesi konusunda ikna etti ve o çıkana kadar kendi sigarasını saklayıp kahve yaptı.Yemek hazırladı.Banyodan gelen öğürme sesleri onun için acının göstergesiydi.
