Minhyung:
Donghyuck
Donghyuck:
Efendim
Minhyung:
Hallettiniz mi?
Ne oldu?
Donghyuck:
Annem durumu anlatıyor şu an
Burdan çıkınca annemin iyi olduğuna emin olup yanına geleceğim
Belki annemle gelirim
Minhyung:
Gelin tabi
Bekliyorum
Donghyuck annesinin ona seslenmesiyle telefonunu cebine koydu.Annesi elindeki kağıdı havaya kaldırdı ve salladı.Donghyuck onun bu haline güldü ve ayağa kalktı.
"Bitti mi?"
"Bitti canım,artık rahatız,hadi evimize gidelim"
"Aslında şey...Minhyung ile konuştum.Eğer sen iyiysen ona gideceğim"
"Ah...ben iyiyim tatlım,gidebilirsin"
"Hatta o ikimizi de bekliyor,istersen birlikte gidelim anne"
"Eve gitsem iyi olacak canım,Minhyung'a selamımı ilet,daha sonra uğrayacağım ona"
Annesi karakolun kapısında Donghyuck'u tek başına bırakıp gitti.Donghyuck cebinden telefonunu çıkarttı ve Minhyung'u aradı.Telefon ilk çalışında açıldı.
Minhyung
Bir sorun mu var? İyi misiniz?
Donghyuck
Hayır Minhyung sakin ol
Sadece yolda olduğumu haber vermek için aradım,bir şey lazım mı?
Minhyung
Ah hayır,sen gel yeter
Annen geliyor mu?
Donghyuck
Hayır,gelmek istemedi
Tek geliyorum
O zaman kapatıyorum
Görüşürüz
Minhyung
Görüşürüz
Dikkatli gel
Donghyuck telefonu kapatıp cebine koydu.Minhyung bir şey istemese de markete girdi ve birşeyler aldı.
Minhyung'un kapısının önüne geldiğinde sadece ikisinin bildiği ritimle kapıyı çalmak üzereyken arkasından biri seslendi.
"Lee Minhyung siz misiniz?"
Elinde papatya buketi vardı.
"Ben arkadaşıyım,onlar Minhyung için mi?"
"Evet"
"Ben alıyım onları"
Elindeki buketi Donghyuck'a veren adam arkasını döndü.Gideceği sırada Donghyuck arkasından seslendi.
"Bayım,bu çiçekleri kim gönderiyor öğrenebilir miyim?"
Adam elindeki kağıtlara baktı ve bir isim aradı.Parmağını kağıtta gezdirirken bir süre sonra durdurdu.
"Jung Jaehyun adında biri"
Donghyuck asla tanıdık gelmeyen isimle şaşırdı.
"Teşekkürler bayım,kolay gelsin"
Adam arkasını dönüp gittiğinde Donghyuck çiçek buketinin üstüne baktı,bir not aradı.Notu bulduğunda beklemeden okudu.
Bence artık tanışmalıyız Lee Minhyung
Bu akşam geleceğim,sabırsızlanıyorum
Kapıyı çaldı ve açıldığı gibi buketi Minhyung'un göğsüne çarptı.
"Gizli hayranından bir buket daha gelmiş,adını da öğrendim"
"Adını mı öğrendin,neymiş?"
"Jung Jaehyun"
"Tanımıyorum"
"Emin misin? İyi düşün,ayrıca not var"
Donghyuck elindeki notu Minhyung'a verdi.İçeriye geçti ve koltuğa oturdu.Minhyung arkasından notu seslice okudu ve onu takip etti.
"Bu kim şimdi"
"Bilemiyorum Minhyung,akşamı bekleyip görelim"
"Sende mi bekleyeceksin?"
"Bir sorun mu var?"
"Yo,yok,ben kahve yapacağım içecek misin"
"Yardım edeyim"
İkisi de mutfağa gitti.Akşamı beklerken birlikte kahve içtiler,sohbet ettiler ve Donghyuck'un aldıklarını yediler.Donghyuck'un gülerek anlattığı çocukluk anısı çalınan zille yarım kaldı.Beklenen saat gelmişti.
