Uyudu.Uyandı.Evden çıkmadan önce ardında bırakacaklarına baktı.Tüm evi Minhyung'un kokusu sarmıştı.Şaşırdı buna.Son kez derin bir nefes alarak kokuyu içine çekti ve kapıyı arkasından kapattı.Artık ikisinin arasında bir kapı vardı.
Arkasını dönüp evin bahçesinden çıktı.İleride ağaçların orda bekleyen Jaehyun'un yanına ilerledi.
"Ona bir şey yapmayacaksınız,öyle anlaştık.İyileşecek"
Jaehyun başıyla onayladı.
Ve Donghyuck oraya bir daha dönmemek üzere gitti.
•
Minhyung uyandı.Mutfaktan gelen seslere gülümsedi.Donghyuck'un evinde uyanmak onun için mükemmeldi.Mutfağa ilerlediğinde gördüğü beden onu şaşırttı.
"Jaehyun hyung,Donghyuck nerde?"
"O mu? O seni bırakıp gitti."
"O gitmez"
"Ama gitti,giderken de sana not bıraktı,masanın üzerinde"
Minhyung salona koştu.Masanın üzerindeki notu büyük bir endişeyle açtı.Zaten her zaman yaşlı olan gözleri gördüğü başlangıçla akmaya başladı.
Birtanem... Artık iyi olmalısın,iyi olmalı ve şiir yazmalısın.Ben bir daha oraya gelemem,lütfen iyileş Minhyung.Gelecekte kitabın olsun istiyorum.Gururla okumak istiyorum.Seni seviyorum.
Derin nefesler almaya başladı.Rüya olmasını diliyordu içinden.Telefonuna sarıldı ve Donghyuck'u aradı.Açmadı.Bir daha aradı.Açan olmadı.Mesaj attı bu sefer.Bakan olmadı.
Donghyuck aç telefonu lütfen
Aradan saatler geçti.Saat gece yarısına geldi.Donghyuck aramadı,mesaja dönmedi,gelmedi... Minhyung oturduğu yerden kalktı ve Donghyuck'un odasına adımladı.
İçeride onun kokusu vardı.Giderken hiç bir şeyini almamıştı yanına,bütün kıyafetleri dolapta duruyor,laptopu masasının üzerindeydi.Şifresini bildiği laptopu açtı ve bir şeyler bulma umuduyla karıştırmaya başladı. Bir klasöre denk geldi.Başlığı Papatya idi.
Tekrar ağlamaya başladı.Tıkladığında önüne önce kendi resmî düştü.Altında da bir yazı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bilmiyorum.Sen yanımda olmayınca içimde bir hüzün,bir Özlem oluyor.Papatya sensin birtanem.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok seviyorsun akşamları yürüyüş yapmayı,bende seni seviyorum Minhyung.Seni hep sevdim,şiirlerini çok sevdim.Anlatamıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ne kadar sönük kalmışım yanında.Çok güzelsin Minhyung.Benim olmanı o kadar çok isterdim ki.Şiirlerini bana yazmanı.
"Bütün şiirlerim sanaydı.Hepsini sana yazdım ben"
Konuştu.Bunu söylemek için güzel bir an beklerken hayatı mahvoldu.Geç kaldı.Bir kere daha anladı.Hayat beklemek için hızlıydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok güzel gülüyorsun.Bazen ağzımdan kaçıracak gibi oluyorum seni sevdiğimi.İyileş.Sadece iyileş.Eski seni özledim.Korkuyorum.
"Özür dilerim"
Kaydırdı.Fotoğraf yok yalnızca yazı vardı.Tarih ise dündü.
Bunu senin bilmemen gerekiyor.Sen uyurken Jaehyun geldi,beni babamla konuşturdu.Jaehyun'u o göndermiş Minhyung.Benim canımı acıtmak için seni kullanmış.Özür dilerim seni mahvettim.Senden uzak durmazsam bu şekilde olmaya devam edecek...sonunda da acı çekmesi istenen ben iken sen öleceksin,gençliğin solacak.İzin veremem.Gitmeliyim o yüzden.Artık seni o iğrenç uyuşturucuya bulaştırmayacaklar,benim yanımda içmeden durduğuna göre bağımlı olmamışsın.Bırakman kolay olacaktır.Kendine iyi bak birtanem...
Oturduğu yerden bir hışımla kalktı ve hala mutfakta olan Jaehyun'un yanına giderek yakalarına yapıştı.Sinirle bağırıyor.
"Donghyuck nerde? Nereye gitti?"
"Ne bileyim ben?"
"Bildiğini biliyorum"
"Bilmiyorum dedim"
•
Gözlerinden yaşlar düşüyor ama aldırmıyor.Elinde bir sürü papatya,en güzellerinden.Sahilin yolunu tutmuş.İçinden Donghyuck'un orda olmasını diliyor.Gözyaşları yanağındaki yaraya değince canı yanıyor.
Sahilde bir beden,oturmuş denizi izliyor.Minhyung büyük bir heyecanla yaklaşıyor oraya,orada.Donghyuck orada oturmuş ağlıyor.
"Donghyuck"
"Minhyung,gitmelisin"
Minhyung hızla başını sallıyor.
"Gidemem,lütfen"
Donghyuck'a biraz daha yaklaştığında yüzündeki yaralar ve boynundaki morluk belli oluyor.Hızla ayağa kalkıp Minhyung'un yanına yaklaşıyor ve yüzünü inceliyor.
"Bunu o mu yaptı?"
"Donghyuck"
Beline dolanan kollar ve boynundaki kokuyu içine çeken burun yüzünden gözleri kapanıyor.Çok iyi biliyor ki o Minhyungtan uzak kalamaz.
"Lütfen gidelim burdan,bana her şeyi baştan anlat"
