"ဆရာကလဲ လက်ကဒဏ်ရာက အကင်းသေသေးတာမဟုတ်ဘူး အဲ့ကိစ္စကို ခနလွှဲထားလိုက်ပါလား တော်ကြာလှုပ်ရှားရလို့လက်ကဒဏ်ရာက ပြန်နာနေရင်ဒုက္ခ"
"ငါသိတယ် ဒါပေမယ့် ငါမပါလို့မဖြစ်ဘူး ငါမပါဘူးဆိုတာသိတာနဲ့ ဟိုဘက်က အားသားမှုရလိုက်တာပဲ"
"လက်ကဒဏ်ရာပြန်ပေါ်မှာစိုးလို့ပါ သွားမှရမယ်ဆိုလဲ အရင်တစ်ခေါက်ကလိုတစ်ယောက်တည်းတော့ဝင်မသွားပါနဲ့ဆရာရယ် နဲနဲပါးပါးတော့ခေါ်သွားပါအုံး"
ဒီကောင် လူကြည့်တော့ ဗလတောင့်တောင့် ခပ်ဖြောင့်ဖြောင့်နဲ့ အပြောအဆိုက မသိရင် မိန်းမကျလို့ ဟူးးးးး
"ငါသိတယ် မင်းကိုက မသိရင် ဒီအလုပ်ကိုတစ်ခါမှမလုပ်ဖူးသလိုပြောနေတာ ငါလုပ်ရမယ့်အလုပ်ဘယ်လိုရှိလဲ ငါသိတယ်"
"ဟဲဟဲ ဆရာကလဲ စိုးရိမ်လို့ပါ"
"ကားသွားထုတ်ထား အိမ်ပြန်မလို့"
"ဟုတ်"
အလုပ်ထဲလဲ စိတ်ကမပါ သူမဆီပဲစိတ်ကရောက်နေတာကြောင့် အိမ်ပြန်ဖို့ပဲတာဆူနေတော့တယ်။ တကယ်ဆို အိမ်မှာထားခဲ့ရလဲ စိတ်မချဖြစ်နေသည်က ပိုလွန်းနေတယ်မဟုတ်ပါလား
.
.
.
ကားသံကြားတာနဲ့ ဖက်လက်စ ဝတ္ထုစာအုပ်လေးကို စားပွဲပေါ်တင်ခဲ့ပီး အခန်းပြင်ထွက်လာလိုက်တယ်။ဒီအချိန်
ကားအဝင်အထွက်ရှိနေကြမဟုတ်ပေမယ့် ဒီရက်ပိုင်း သူ ခနခနဒီအချိန်ဆို ပြန်လာတတ်သည်မဟုတ်ပါလား။
"ပြန်လာပီလား နေ့လည်စာစားခဲ့လား"
"ဟင့်အင်းပေါ့ ခင်ဗျားလေးနဲ့စားချင်လို့ကို တမင်ပြန်လာတာ"
ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်လိုက်တော့ သူကအနားကပ်ထိုင်ကာ
"တကယ်က ကိုယ်ပြောစရာလဲရှိလို့ "
"ဟုတ်လား ဘာပြောမလို့လဲပြောလေ"
"ထမင်းစားပီးမှပြောမယ်လေ "
"ဟုပါပီ အဲ့တာဆို ထမင်းစားဖို့ ပြင်ခိုင်းလိုက်အုံးမယ်"
"လှမ်းခေါ်ပီးပြောလိုက်ကွာ "
ပြောပြောဆိုဆို ခါးကိုအတင်းပြန်ဖက်ထားသောကြောင့်
"အို....ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ "
YOU ARE READING
မင်းမချစ်ရင်💙
Romance"တစ်ခုခုဆို ငါ့ကိုအရင်ဖုန်းဆက်လိုက် ငါခရီးသွားနေတဲ့အတောတွင်း ဘာကိုမှပြဿနာဖြစ်တယ်လို့မကြားချင်ဘူး " "ဒါနဲ့လေဆရာ....." "တော်လိုက်.....ငါနှစ်ခါမပြောဘူး အဆင်ပြေအောင်လုပ်ရမှာက မင်းတို့အလုပ် နားလည်လား"......(ဂုဏ်သိဒ္ဓိ) "စွာစွာပဲရှင်..ဘာလို့ရှင်တို့ပြောတ...
