FARKLI BİR RÜYA

3.🖤

Hatırlatma**

"Bak bakalım Eftelya'yı veriyor muyum size, ASLA, bundan sonra Ayperi de, Eftelya da yanımda kalacak" dedi emin bir şekilde.

Uğur bey önündeki masaya sertçe tekme atmış elini saçlarından geçirmişti. Öz kızı neler yaşamıştı böyle diye düşündü. En kısa zamanda kızına bunu yaşatan şerefsizi bulup cezasını kesecekti.

🫂

YALÇIN Ailesinden devamm

Uğur bey 1 saat önce yaşanan olayların şokunu halen yaşarken bunu karısına ve çocuklarına nasıl açıklayacağını düşünüyordu. Eftelya'yı seviyordu hemde canından çok, ya onu almaya çalışırlarsa diye düşündü' bir an ama çok kısa sürdü böyle bir ihtimali bırak yaşatmayı, asla düşündürtmezdi de.

Sandalyesinden geriye doğru yaslanırken mektupta yazılanı düşündü. O gün mektubu veren Polise ulaşmasını istedi Uğur bey, Timur ise hızlı davranırken Taha'yı Mert'e teslim etti.

Karanlık düşüncelerinden ayıran çalan kapı olmuştu. İçeri tüm heybeti ile Mert ve Timur girmişti.

Uğur bey masaya doğru uzanmış ve ellerini birleştirmişti.

"Varmı bir şeyler Oğlum" dedi tok sesiyle.

"Baba biliyorsun Mert'in eli uzun, araştırdık ettik ancak o gün mektubu veren polis memuru akşamında kayıplara karışmış bulunamıyormuş"
Timur babasının aksine sakindi ancak içini harlayan öfke onu zorluyordu.

"Onu sonra daha detaylı halledeceğiz artık önemli olan Ayperi, onu buldun mu?" Merakını sesine yansıtmamaya çalışsada Timur anlamıştı.

"Bulduk baba, İstanbul'da Ablası ile yaşıyormuş" Mert Timur'dan aldığı komut ile dosyaları Uğur bey'in önüne koymuştu.

Uğur bey eline aldığı dosyayı inceledi, yaşadığı yeri, adresi, ablası Çilay'ın bile bilgilerinin yer aldığı belgeyi detaylıca inceledi. Dosyaları tekrar düzene sokarken aradan bir kağıt düştü. Uğur bey merakla kağıdı alırken bir resim olduğunu anladı. Gözleri Mert'i bulduğunda Mert konuştu.

"Ayperi'nin resmi Uğur amca"

Uğur bey sadece kafa salladı ardından ise resmi incelemeye koyuldu.

Mavi irislerine takıldı gözleri, kendi gözlerini andırıyordu. Beyaz teni ve çocuksu yüzüyle oldukça masum duruyordu. Ona fazlası ile benzeyen bu kız, onun kızıydı!!!

"Timur baksana aynı ben" dedi heyecanlı bir şekilde. Her ne kadar ağırlığı olsa da kendi öz kızını görmek içini kıpır kıpır etmişti.

"Evet aynı sen, gözlerinize kadar hemde. O, o çok masum aklım almıyor hâlâ" dedi düşünceli bir sesle Timur.

Daha fazla bekleyemezdi bunca yıldır öksüz kalmıştı kızı, zorluklara tek göğüs germişti. Bundan sonra hiç pişman olmayacağı şeyleri dile getirdi.

"Ara Ali başhekimi, ulaşsınlar kızıma. bundan habersiz, sanki DNA testinin yapılacağı gün haberimiz olmuş gibi davranacağız. Bizde evdekilere anlatıp İstanbul'a gidelim."

"Emin misin baba?" Diye tekrarladı babasını, emin olmak adıyla. Kardeşi kaldırırmıydı bilemiyordu.

"Eminim Timur ne dediysem yap" Timur bunun üzerine daha fazla uzatmadan babasının dediklerini yapmaya başlamıştı bile.

Uğur bey ise hızla toparlanarak eve doğru yol aldı. Karısı güçlüydü. Aklı başında, çocuklarının olmasına rağmen hâlâ güçlü bir iş kadınıydı. Ona danışıp aklındaki karmaşıklığı silmek istiyordu. Şayet Ayperi'nin durumunu en iyi anlayabilecek karısı Ahu'ydu.