-Beren'den-
Ne kadar da çok eşya vardı paketlenecek. Vay canına cidden lise hayatım bitmişti. Artık üniversite'liydim kulağa çok havalı geliyodu. Ahhh bursaa beni bekle esip kavurucam seni bebeğim. Acaba tek başıma yapabilcek miydim? Yaparım ya nesi var ki ? Yapardım dimi ? Yapardım yapardım . Ben böyle düşüncelerimle boğuşurken bi yandanda bavulumla cebelleşiyodum. Kapanmıyodu zalımın bavulu. O an telefonum titredi.
"Acaba gene turkcell mi mesaj attı , valla artık gidip evlenicem turkcellin sahibiyle "
Diye düşünürken mesajın kardeşlik diye bi gruptan mesaj geldigini gördüm. Benim böyle bi grubum mu vardı ? Merakla mesajı açtım. Yağmur diye bi kızdan mesaj gelmişti.
"Nerelerdesiniz ? "
Mesaja ilk cevap veren olmamak için bekledim ve eski mesajlarımıza baktım . Beyin kıvrımlarımdaki tozlar kalkerken anılarımız konuşmalaramız tek tek canlanıyodu. Ahh biz 7 kız ne de eğlenirdik . Hayatımın en kahkalı günlerini onlara borçluyum. Arada öyle tek tük konşurduk ama grubu tamamen unutmuştum. Ve o an ikinci mesaj geldi .
Sahra: "Koltuktayım"
Ahh sahra. Benim deli kızım. Sinir olduğu insanlara kan kustururdu. Çok iyi anlaşırdık . Peki bizi bu kadar ayrı tutan şey neydiki ?
Ahh tabi ya üniversite sınavı ... Biz yedimiz anlaşma yapmıştık iyi puanlar alıp üniyi aynı şehirde okuycaktık. Istediğimiz yer deniz kenarı ,sakin, teknolojinin olduğu ,rahatlığın en iyi olduğu bi yer olcaktı. Ilk olarak istanbul demiştik ama istanbul sakin bi yer degildi ve bizde bursayı seçmiştik. Ve ben bursada diyetisyenlik okuycaktım. Acaba diğer kızlar sözümüze sadık kalıp bursaya gelicekler miydi ?
Çok merak etmiştim ve o an mesaj kutusuna girip"Bursa bavulumun üstündeyim." yazdım.
Ve ardından mesaj geldi .
Ada:"bursa mı ? bursaya mı gelicen ? tatil için mi gelicen ? yoksa sözümüz için mi ?"
O an yüzümde beliren gülümsemeyi tüm hücrelerime kadar hissettim. Ilk defa bi mesaj yazarken bu kadar istekli olmamıştım.
"Evet dört tarafı denizlerle kaplı kara parçası bursaya okumak için sözümüzü yerine getirmek için geliyorum."
Ada:"seni seviyorum bursada tek olmuycam sonunda."
Ada:"peki sahra , yağmur , asi , hilal , başaksizler nereyi kazandınız ?"
Sahra:"hazır mısınız ? Bende bursaya geliyorummm."
Yağmur:"kambersiz düğün olur mu hiç ! Benide yazın bursa yolcusu diye . "
Asi:"aheyy aheyy aheyy . Bende varım bursada ."
Hilal:"kızılsız bursaya bursa demem ben. Bende varım."
Başak:"yaa saçmalama bursa bensiz asla yapamazsın .s.s.s "
Allah'ım gerçekten gerçekten beni bu kadar mutlu ettiğin için ağlayabilirim . Hiç aklımdan bile geçmezdi . Belkide Yağmur mesaj atmasaydı hepimiz aynı şehirde olup farklı yerlerde yaşıycaktık. Sonunda planlı monoton hayatım bozulacak ve keyfimce istediğimce yaşıycaktım burda beni mutlu eden şey ise kızlarla yaşayacak olmamdı. Kızlarla epey mesajlaştık bursada nerde buluşucağımızı, ne yapacağımızı, nasıl ev tutucağımızı, üniversitelerimizi konuşmuştuk.
Zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım . Odamın kapısı açılıp babannem içeri girdi ."Kız naneli şekerim hadi gel akşam yemeği hazır ." Dedi babannoşum .
"Peki vosvosum geliyorum aşşağıya " deyip öpücük attım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sanal Kardeşliği ✌
Fiksi RemajaBirbirlerinden bir yılı aşkın süredir haber almayan 7 sanal arkadaş.... Verilen bir Bursa sözü... Arkada bırakılan iyi-kötü 7 aile... - Hiç bilmedikleri bir şehirde 5 yıl önce bir sosyal paylaşım sitesinden tanışan 7 sanal dost ne tür zorluklar yaş...