Sanal Kardeşliği ✌

-SK 2-

-Sahra'dan-

Odamda koltuğa yayılmış buzlu çayımı sömürürken telefonuma gelen bildirimle yerimden zıpladım. Bana ? Sahra olan bana bildirim mi gelmişti ? Tam telefonumu elime aldım ki anneannem odaya ani bir giriş yaptı. Telefon da elimden düştü. ''Saat dokuzda otobüsün var ve sen daha bavulunu hazırlamadın mı ?'' Ahh doğru. Size daha önce çok kaygısız olduğumu söylemiş miydim ? Peki şimdi söylüyorum. Kaygısızım. ''Kuzu kendin söylüyorsun saat dokuzda. Ve şu an saat daha dört.'' Anneannem hiçbir şey demeden cıklayarak odadan çıktı. Telefonu elime aldığımda bildirimin bir facebook grubundan geldiğini gördüm. Uzun zamandır bir facebook grubuna üye değildim.Büyük ihtimalle lisedeki sınıfımdandır diye geçirdim içimden.Hiçbirini görmüyordum. Hemen hemen hepsi mezun olduğumuz yıl yani geçen yıl istedikleri üniversiteleri tutturmuşlardı. Ve bağlarımız kopmuştu. Benim istediğim bölüm yani hukuk olmadığı için mezun olarak girmeye karar vermiştim. Ve bu yıl Uludağ Üniversitesi hukuğu tutturmuştum.Gitmek istemiyordum aslında. Anneannemi yalnız bırakma fikri pek de hoş gelmiyordu. Aslında anneannemden çok arkamda daha yeni ergenliğe girmiş olan Büşra'yı bırakmak istemiyordum. Henüz altıncı sınıfa geçmişti. Bana en ihtiyacı olduğu zamanda onu bırakmak gelmiyordu içimden. Hatta vazgeçmiştim ama büyük bir olgunlukla oraya gidip hayatımı kurmam gerektiğini,eğer çok zorlanırsam yatay geçişle İstanbul'a geri gelebileceğimi söylemişti. Benden daha olgundu. Onun dediği gibi notlarımı yüksek tutup yatay geçişle geri gelecektim aşık olduğum şehre. Bursa uzak değildi ama insan arkada bekleyen bırakmak istemiyordu. Aklımdan bu düşünceler geçerken mesajı çoktan açmıştım. Beklediğim gibi lise grubundan değildi. Aksine hiç yüzünü görmediğim insanlarla ben lise birdeyken kurduğumuz gruptandı. Onlarda bu yıl mezun olmuşlardı. Bursa sözümüz geldi hemen aklıma.Onları en son tercihlerimi yaparken hatırlamış ve listedeki üçüncü sıraya Bursa'yı koymuştum. Acaba onlar ne yapmıştı ?

Mesajı okuyunca gülümsedim.

''Nerelerdesiniz ?'' Mesajı atan Yağmurdu. Onuna çok iyiydi aramız. Ve mesajı tek gören kişi ise Beren'di. Grupta ikinci samimi olduğum kişiydi Beren. İlki Ada'ydı. Lise son sınıfın ikinci döneminden beri bu gruba girmiyordum. En son sessize atmıştım YGS yaklaştığı için. Tabi onların sınav dertleri olmadığı için onlar baya aktiflerdi. Sanırım onlar da bu yıl bırakmışlardı. Birkaç kez Hilal,Ada ve Beren'le konuşmuştum telefondan. Ama hep yoğun olduğum için arayamıyordum onları. Hatta en yakınım olan Gülsüm ve Polat'ı bile iki aydır görmüyordum. Yani en son bir buçuk yıl önce aktiftim bu grupta. Acaba dışlanır mıydım ?

Beren cevap vermeyince ben yazdım bir şeyler. 'İstanbul'dayım hala.'

Yazar yazmaz sildim. Tedirgin olmuştum. Bir iki denemeden sonra mesajı gönderdim.

''Koltuktayım.''

Arkasından hemen Beren attı.

''Bursa bavulumun üstündeyim.'' Çok gecikmeden Ada cevap verdi. ''Bursa mı ? Bursa'ya mı gelicen ? Tatil için mi gelicen ? Yoksa sözümüz için mi ?''

''Evet dört tarafı denizlerle kaplı kara parçası Bursa'ya okumak için sözümüzü yerine getirmek için geliyorum.'' Beren de Bursa'daydı. Sevinmiştim. Belki buluşurduk.

''Seni seviyorum Bursa'da tek olmuycam sonunda..'' Bu mesaj Ada'dandı. Çok sevinmiştim. Sanırım en son anneannem bana IceTea çeşmesi sözü verdiğinde böyle mutlu olmuştum. Ve hemen cevap yazdım.

''Hazır mısınız ? Ben de Bursa'ya geliyorummm.'' Ve o mutluluğumu dört katına çıkaran dört mesaj geldi arka arkaya.

Yağmur- ''Kambersiz düğün olur mu hiç !Beni de yazın Bursa yolcusu diye.