Last Omegaverse

[27] Biraz daha dayan bitecek

İyi Okumalar 🦋
_________

Hyunjin kolları arasındaki küçük bedeni sıkıca sarmış ve onlara doğru yaklaşan güvenlik görevlilerine bakış attıktan sonra omegasının kulağına sessizce fısıldamıştı.

H: "Bana sıkıca tutun"

Felix, alfasının sesini duyar duymaz kollarını sıkıca Hyunjin'in boynuna sarmış ve kendisini bu acımasız durumdan kurtarmak için bir kez daha onun kollarına sığınmıştı.

Hyunjin yakalanmamak için dua ederek ayağa kalkmıştı. Çünkü burada Felix'i kaybederse bir daha asla geri alamayacaktı...

Alfa, güç almak istercesine kalabalık arasında duran arkadaşlarının gözlerinin içine bakmıştı ve onların da hazır olduklarına emin olduktan sonra gözlerinin kırmızıya dönmesine izin verdi.

Baskın Alfa'nın gözleri ruh eşini korumak adına kırmızının en koyu renklerine bürünürken güvenlik görevlileri adımlarını durdurmuş ve senkronize bir şekilde hepsi ellerini bellerindeki silaha atmışlardı.

Ölümün simgesi olan kan rengi gözleri ile herkesin gözlerine korkusuzca bakan alfa, omegasını sıkıca tutmuş ve hızlı bir şekilde kalabalığa doğru koşmuştu.

Gözü dönmüş alfa'nın üzerlerine geldiğini gören öğrenciler geri çekilerek Hyunjin'e yol açarken arkadaşları çoktan kantinden çıkıp kapıda Hyunjin'i bekliyorlardı.

Tek korkusu kucağındaki sarışını kaybetmek olan Hyunjin, alfasının ona verdiği güç ile hızlı bir şekilde kendisini kantinden dışarı armıştı.

Arkasına döndüğünde elinde silahlar ile peşinden gelen güvenlikleri durdurma işi ise kapının ardında bekleyen iki alfa ve deltanın göreviydi.

Hyunjin kantinden çıkar çıkmaz Minho, Jisung ve Chan, kantinin iki taraflı büyük kapısını kapatarak tüm güçleri ile kapıyı sıkıca tutmuşlardı.

Tabii ki bu görevlileri çok uzun oyalamayacaktı, pencereden bile çıkabilirlerdi ama bu Hyunjin ve Felix'in kaçması için tek fırsattı.

Alfa, arkadaşlarının kapıyı tuttuğunu ve fazla dayanamayacaklarını bildiği için arkasına bile bakmadan otogara inmişti.

Ürkütücü ve boğunuk havası olan otogara geldiğinde arkasına bakmış ve kimsenin olmadığını gördüğünde derin bir nefes almıştı.

Chan'ın söylediği bloğa geçtiğinde onu deltanın siyah arabası karşıladı. Hyunjin elindeki kumanda ile kapıları açar açmaz Felix'i arka koltuğa bırakmış ve hemen ön koltuğa geçerek arabayı çalıştırmıştı.

Kendi arabası ile gitmek izini daha çabuk bulmalarına neden olurdu. Böyle de kameralardan kaçamazdı tabi ama onları oyalayıp birkaç saniye kazanmak bile onları zafere ulaştırırdı.

Hyunjin, arka koltuğa bıraktığı bedeni kontrol etmeden hemen otogardan çıkmış ve kameraların olmadığına emin olduğu mahalleler ile ilerlemişti.

Şu an belki de Felix arkada ağlamaktan yorgun düşmüştü ama Hyunjin'in vücudu aşırı adrenalin ve korku yüzünden onun sesini duyamayacak durumdaydı.

Araba o kadar çok mahalleye, sokaklara dönüyordu ki arkadakı omega'nın midesi bulanmaya başlamıştı bile.

Hızlı manevralar, aşırı hız, arabanın aniden dönerken çıkardığı sesler.. hepsi cehennem gibiydi.

Hyunjin arabayı dar, sadece bir tane arbanın geçebileceği eski bir mahallede durdurduğunda hemen arabadan inmiş ve bagajı açarak şapka ve Chan'ın ceketini almıştı.