Last Omegaverse

{5} Bana güven

İyi okumalar 🦋
________

Alfa kahve dolu bardağını masanın üstünde sağa sola ittirerek oynuyordu, bardağa odaklanarak gerginliğini azaltmaya çalışıyordu. Omega ise iki eliyle sıkıca kavradığı sıcak çikolatasını küçük küçük yudumlayarak içiyordu.

Aynı zamanda da Hyunjin'in mimiklerini anlamak için yüzüne kaçamak bakışlar atıyordu.

Uzun süren sessizliğin ardından Hyunjin buzları tamamen erimiş kahvesini masanın kenarına itmiş ve karşısında oturan sarışına yaklaşmak için masanın üstüne doğru eğilmişti.

Alfa, belki bir şeyler konuşur ve hallederler diye düşünmüştü ama neyi konuşacaklardı ki. Aslında konuşacak çok fazla şey vardı ama aynı zamanda da konuşacak hiçbir şey yoktu.

Bir gün bir anda birisi karşına çıkıyor ve asırlardır nesli tükenmiş bir türün biyolojisini taşıyor ve üstelik bu kişi senin ruh eşin oluyor.

Hyunjin en azından Felix'in bir şeyler anlatmasını bekliyordu ama masanın üzerinden ona yaklaştığında omega gözünde büyüyen korku tomurcuklarıyla geri çekildi. Bu yüzden alfa konuşma işlemlerini sonraya erteleme kararı aldı.

Felix, ona güvenene kadar bekleyecekti...

H: "Hala iki tane derse girebilirsin ama istersen seni eve de götürebilirim. Sen nasıl istersen"

Küçük beden derin bir nefes alarak elindeki bardağı masanın üzerine bırakmış ve ayağa kalkarak çantasını sırtına asmıştı.

F: "Derse gitmek istiyorum"

Hyunjin de neredeyse hiç içmediği kahvesini masada bırakmış ve ayağa kalkmıştı.

Sessiz, gerici araba yolculuğundan sonra Hyunjin arabayı otoparkta durdurur durdurmaz Felix çantasını sırtlamış ve hızlı adımlarla üniversiteye gitmişti. O kadar gergindi ki arkasına dönüp bakamıyordu bile.

Sınıfa girdiğinde hocanın daha gelmediğini görmüş, derin bir nefes aldıktan sonra kendini daha dün tanıdığı ama yeterince ısındığı arkadaşı Jeongin'in yanına atmıştı.

F: "Merhaba"

Jeongin başını gömdüğü kitabından kaldırmış ve gözlerini Felix'e dikmişti. Bir süre baktıktan sonra ise kollarını sıkıca Felix'in boynuna doladı. O kadar sıkı ki omega zar zor nefes alıyordu.

IN: "Sen dün hiçbir şey demeden gidince ben bizden bıktın zannettim bugün ilk derse de gelmedin beni bir daha görmek istemediğini sandım"

Felix bir an dün yaşadığı aceleyle haber vermeden kalktığını hatırlamış ve pişman hissetmişti ama şu an önemli olan biraz daha nefessiz kalırsa ölecek olmasıydı.

F: "Ben özür dilerim senden bıkmadım ki, acil bir işim çıktığı için gittim. Haber vermediğim için gerçekten özür dilerim."

IN: "Hala arkadaş mıyız?"

F: "tabii ki"

Omega da kollarını betaya dolamış ve ikili hoca gelene kadar sıkıca sarılmışlardı.

Daha üniversitenin ilk haftası olduğu için hoca dersi uzun tutmamış kısa bir girişle kapatmıştı. Öğlen olduğu için omega ve beta da bir şeyler yeme kararı almışlardı.

IN: "Tamam Minho hyung biraz korkutucu gözükebilir ama öyle değil daha da korkutucu"

Jeongin rameni ağzına doldururken bir yandan da hyunglarını Felix'e anlatıyordu. Felix ise kendi içinde savaşlar kopararak Hyunjin'i ve dediklerini düşünüyordu.