Chapter 5
August 18, 2024
⛰️Chapter 5
ဘေးဒုက္ခ
“မိန်းမသရဲတဲ့လား”
လုဟယ်နျန်က အဓိပ္ပါယ်မရှိသည်ကိုကြားလိုက်ရသလို နောက်မှလိုက်ရေရွတ်လာသည်။
“ငါမှတ်မိပါသေးတယ် ငါတို့ ချင်းဝမ်ထောင်ကိုမြို့တော်ရဲ့ဂုဏ်သတင်းအကြီးဆုံးတက္ကသိုလ်ကနေအလုပ်ခန့်ခဲ့တာပါ ဟုတ်တယ်မလား”
“ဟုတ်ပါတယ် လွန်ခဲ့တဲ့လေးနှစ်လောက်ကအလုပ်ခန့်ခဲ့တာပါ”
အတွင်းရေးမှူးကခေါင်းညိတ်ပြကာ အလိုအလျောက်ကိုယ်ကိုကျုံ့လိုက်မိသည်။သူကဒီလိုအဓိပ္ပါယ်မရှိသည့်စကားများကို ချင်းဝမ်ထောင်အစားပြောပြလိုက်မိသည့်အတွက် နောင်တရနေပြီဖြစ်သည်။
သရဲအကြောင်းပြောနေတုန်းလား။တောင်ပေါ်မှာဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ဖို့သွားတာလေ။အဲ့ဒီအစားတောင်စောင့်နတ်နဲ့တွေ့ခဲ့တာလို့သာပြောလိုက်တော့။
“အရင်ဆုံး ယဉ်ကျေးမှုကာကွယ်ရေးဌာနကို ဂရုစိုက်လိုက်”
လုဟယ်နျန်ကခေါင်းမော့ကာ အေးစက်စက်မျက်နှာထားဖြင့် ကိစ္စအနည်းငယ်ကိုမှာကြားလိုက်သည်။ထို့နောက်သူက အတွင်းရေးမှူးကိုထွက်သွားရန်လက်ရမ်းပြလိုက်သည်။
အတွင်းရေးမှူးက ဒါရိုက်တာ၏ညွှန်ကြားချက်များကို အသေးစိတ်လိုက်မှတ်ပြီးနောက် ကျိုးကျိုးနွံနွံထရပ်ကာ ရုံးခန်းထဲမှအမြန်ထွက်သွားသည်။သူ့ကိုယ်ပိုင်ရုံးခန်းကိုပြန်ရောက်မှသာ စိတ်အေးသွားပြီးသက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်။သူကခေါင်းဆောင်လုနောက်လိုက်သည်မှာ ငါးနှစ်ကျော်ပြီဖြစ်သော်လည်း ခေါင်းဆောင်လု၏အားကောင်းသည့်အရှိန်အဝါကို အကျင့်မရသေးပေ။
သူ ချင်းဝမ်ထောင်ပြောတဲ့ပေါက်ကရတွေကို နားမထောင်လိုက်ရမှာ။
အတွင်းရေးမှူးထွက်သွားပြီးနောက်တွင် လုဟယ်နျန်က ယဉ်ကျေးမှုကာကွယ်ရေးဌာန၏အီးမေးလ်ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။အကြောင်းအရင်းမရှိ သူ့ရင်ထဲတွင် တထင့်ထင့်ဖြစ်သွားသည်။တန့်ချိုးတောင်ကိုရရန် သူ အင်အားနှင့်ပိုက်ဆံအများကြီးစိုက်ထုတ်ခဲ့ရ၏။သို့သော်၎င်းက သူဒီနေရာကိုအလွန်ဂရုစိုက်ရသည့်အကြောင်းရင်းမဟုတ်ပေ။
YOU ARE READING
ငါ့တောင်ကိုဘယ်သူရွေ့တာလဲ
Historical FictionTitle - Who move my moutain ⛰️ Description တောင်မိစ္ဆာလေးယွင်ရုန်သည် နှစ်ပေါင်းသုံးထောင်ကျော်အောင်အိပ်ပျော်နေခဲ့၏။သူမက လူများ၏ဆုတောင်းပူဇော်မှုဖြင့်သာ နိုးထလာနိုင်မှာဖြစ်သည်။ သို့သော် တစ်နေ့တွင် သူမက မြေတူးစက်ဟုခေါ်သည့် ထူးဆန်းသည့်စက်ကြီး၏ ရိုင်း...
