ငါ့တောင်ကိုဘယ်သူရွေ့တာလဲ

chapter 9

Chapter 9
August 18, 2024
⛰️Chapter 9

အလုပ်ထောက်ခံပေးခြင်း။

“မိန်းကလေးတစ်ယောက်လား၊ အခုလေးတင်ကျွန်တော်ရောက်လာတုန်းက အောက်ကိုဆင်းသွားတဲ့ လူတစ်ယောက်တော့ရှိတယ်”

လုဟယ်နျန်က ‌ဓာတ်လှေကားရှေ့တွင်ဆုံခဲ့သည့်မိန်းကလေးကိုတွေးမိသွားသည်။သူမက လုဟွားနျန်ပြောနေသည့်သူဖြစ်လိမ့်မည်။

“ကျဲပြောတာ သူ့နာမည်ကယွင်ရုန်လို့ခေါ်တာလား”

“ဟုတ်တယ် သူ့နာမည်ကအရမ်းကောင်းတယ်မလား၊ လူကလည်းအရမ်းလှတယ်၊ ဟိုတီ‌ဗီထဲက နာမည်ကြီးတွေထက်တောင် ပိုချောသေးတယ်”

လုဟွားနျန်က ပြောရင်းဖြင့်မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

“ဘာလို့ဘာမှမပြောဘဲ ထွက်သွားတာပါလိမ့် သေချာတောင်ကျေးဇူးမတင်လိုက်ရဘူး အိမ်ရောက်ရင် သူ့ကိုတစ်ချက်လောက်ရှာကြည့်ရမယ်၊ အဲ့ဒီမိန်းကလေးရဲ့ပုံစံအရဆို မိသားစုအခြေအနေက သိပ်မကောင်းလောက်ဘူး၊ အသက်ကလည်းအရမ်းမကြီးသေးဘူး。。。”

“ဒီကိစ္စကိုကျွန်တော်ဘဲလုပ်လိုက်မယ်”

လုဟွားနျန်ပြော၍မပြီးသေးခင်မှာဘဲ လုဟယ်နျန်ကဖြတ်ပြောလိုက်သည်။

“ကျွန်တော်‌တို့လုမိသားစုက ကျေးဇူးမသိတတ်တဲ့သူတွေမဟုတ်ဘူး ကူ‌ညီပေးနိုင်တာရှိရင် လုပ်ပေးရမှာဘဲ”

ထို့နောက်သူက ခုနတုန်းကဓာတ်လှေကားရှေ့တွင်ဆုံခဲ့သည်ကို ထပ်တွေးလိုက်သည်။ထိုပုံရိပ်ကိုမရည်ရွယ်ဘဲ ကြည့်လိုက်မိခြင်းဖြစ်ကာ နာမည်ဖြစ်စေ၊ပုံရိပ်ဖြစ်စေ သူနှင့်အလွန်ရင်းနှီးနေ၏။သို့သော်သူမကိုဘယ်နေရာတွင်တွေ့ခဲ့ဖူးသည်ကို မမှတ်မိတော့ပေ။

လုဟွားနျန်က သူ့မောင်စကားကိုကြားသောအခါ မျက်ခုံးပင့်လိုက်မိပြီး ရယ်လိုက်သည်။

“ဘယ်တုန်းကများ ဒီလောက်ထိစိတ်အားထက်သန်သွားတာလဲ၊ ပုံမှန်ဆိုရင်မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့ ပြောဆိုဆက်ဆံရမယ်ဆိုရင် နင်ပျံပြီးထွက်ပြေးသွားမှာတောင် ကြောက်နေရတာ”