ငါ့တောင်ကိုဘယ်သူရွေ့တာလဲ

chapter 11

Chapter 11
August 18, 2024
⛰️Chapter 11.

ငါ့နောက်လိုက်ခဲ့။

ကျင်းဟုန်မိန်၏အမှာစကားများက ယွင်ရုန်၏နားထဲတွင်တဝဲလည်လည်ဖြစ်နေဆဲဖြစ်သည်။ဧည့်ခံရတဲ့အလုပ်မှာအရေးကြီးဆုံးက ဖောက်သည်ကိုပျော်အောင်လုပ်ပေးဖို့ပဲ။ထို့ကြောင့် သူမရှေ့ကလူက ကသောင်းကနင်းနှင့်နောက်ကျိနေသောအသက်ရှူသံရှိကာ သူမသဘောမကျဆုံးလူမျိုးဖြစ်သော်လည်း ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

“ကျွန်မနာမည်ကယွင်ရုန်ပါ”

သူမအသံထွက်လာသောအခါ သီးသန့်ခန်းထဲမှအသံများက တိတ်သွားသည်။လူတိုင်းကသူတို့မျက်နှာကို လေအေးတစ်ချက်ဖြတ်တိုက်ခံလိုက်ရပြီး သူတို့၏ကိုယ်များက ပြေလျော့လာသည်ကိုခံစားမိသွားကြသည်။

လုဟယ်နျန်ကတုန်လှုပ်သွားကာ ဒီအသံကိုတစ်နေရာရာတွင်ကြားဖူးသည်ဟုတွေးလိုက်မိသည်။

ကျိုးကော်တုန်းက စိတ်လွတ်စွာစိုက်ကြည့်နေပြီး ရက်စက်လိုသည့်ရည်ရွယ်ချက်များပါနေသောအကြည့်က ယွင်ရုန်အပေါ်တွင်အခြေချနေကာ သူမကိုအကြိမ်အနည်းငယ်လောက်ကြည့်နေမိသည်။

သူကသတိလက်လွတ်ဖြင့် မေးကိုပွတ်ကာ ဤမိန်းကလေးကဘယ်ကရောက်လာသည်ကိုတွေးနေမိသည်။အရင်တစ်ခေါက်သူဒီကိုလာတုန်းက သူမကိုမမြင်ခဲ့ပေ။လုဟယ်နျန်သာ ဒီလိုသိသာသည့်အမူအရာမျိုးလုပ်ပြမနေပါက သူတကယ်ပဲသူမကိုကောင်းကောင်းကစားလိုက်ချင်မိသည်။

ကိစ္စမရှိပါဘူး၊ လုဟယ်နျန်ပြန်သွားတဲ့အထိစောင့်လိုက်ရုံဘဲ၊အခွင့်အရေးတွေအများကြီးရှိသေးပါတယ်၊ အဆိုးဆုံးဖြစ်လာရင် သူ သူမကိုခေါ်သွားလိုက်ရုံပဲ။

ယွင်ရုန်က ကျိုးကော်တုန်းသူမကိုကြည့်နေသည့်ပုံစံကို သဘောမကျပေ။ဒီလူသားက တကယ်ပင်သူမကိုဆိုးရွားသောခံစားချက်များပေးနေ၏။သူမကမျက်လုံးပြူးကာ သူ့ကိုတစ်ချက်စိုက်ကြည့်ပြီး သတိပေးလိုက်သည်။

                            

သို့သော် လှပသောမိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ရာ သူမ၏အကြည့်ကလည်း ကလူကျီစယ်သလိုမျိုးသာခံစားသွားရစေ၏။ကျိုးကော်တုန်းက ယွင်ရုန်၏ဒေါသကိုနည်းနည်းလေးတောင် မခံစားမိပေ။သူ၏ဝမ်းဗိုက်ထဲတွင် နူးညံ့မှုကိုသာခံစားလိုက်ရသည်။သူက လုဟယ်နျန်ကို ထည့်တွက်မနေတော့ဘဲ လက်ဆန့်ကာ ယွင်ရုန်၏လက်ကိုဆွဲရန်လုပ်လိုက်သည်။