Chapter 15
August 18, 2024
⛰️Chapter 15
တိုက်ပေါ်မှခုန်ချ။
“အဲ့ဒါက မကောင်းတာတော့မဟုတ်ပါဘူး”
ကုန်တဟွာက ကိုးရို့ကားယားပြုံးပြလာသည်။
“စီနီယာမသိလောက်ဘူးထင်တယ် လူသားအမျိုးသမီးတွေက ဒီလိုဝတ်စုံမျိုးတွေကိုမဝတ်တတ်ကြဘူး အဲ့ဒါဝတ်ထားရင်လူတွေက စီနီယာကို မိန်းမကောင်းတစ်ယောက်မဟုတ်ဘူးလို့ထင်ကြလိမ့်မယ်”
ယွင်ရုန်က နားမလည်ပေ။လက်စသတ်တော့ မိန်းကလေးတွေကိုကောင်းတာနဲ့ မကောင်းတာဆိုပြီးခွဲထားသေးတာလား။သူမကမျက်မှောင်ကြုတ်ကာမေးလိုက်သည်။
“ဒါဆိုရင် ဘာလုပ်မှမိန်းမကောင်းဖြစ်တာလဲ”
ကုန်တဟွာသည် ယွင်ရုန်ကဒါကိုတောင်မသိဘဲရှိနေမည်ဟု မထင်ထားခဲ့ပေ။
“စီနီယာအလုပ်သွားလုပ်တုန်းက ဘော့စ်ကဘာလုပ်ဖို့ပြောခဲ့လဲဟင်”
“သူမပြောတာတော့ အလုပ်ကအရမ်းရိုးရှင်းတယ် ဧည့်သည်ကိုသီချင်းဆိုပြ၊စကားပြောဖို့ ခနလောက်အဖော်လုပ်ပေးရုံဘဲတဲ့”
“စီနီယာ စီနီယာတော့လှည့်စားခံလိုက်ရပြီ”
ကုန်တဟွာက ဒေါသတကြီးပြောလာ၏။
“ဒီတိုင်းစကားပြော၊သီချင်းဆိုရုံဘဲဆိုရင် ဘာလို့ဒီလိုအဝတ်စားမျိုးတွေဝတ်ဖို့လိုမှာလဲ သူတို့ကစီနီယာလှတာကိုမြင်ပြီး ယောက်ျားတွေအတွက်အသုံးတော်ခံအဖြစ်ဆက်ဆံလိုက်တာ”
“အဲ့ဒီကဘယ်ယောက်ျားကမှမကောင်းဘူး သူတို့သာသဘောကျသွားရင်。。。。”
စီနီယာရဲ့ပုံစံက လှပပြီးနူးညံ့သည့်မိန်းမပျိုလေးလိုဖြစ်နေသည်ဟု ကုန်တဟွာကဆက်ပြောချင်သေးသော်ငြား ကုန်တချင်က သူမဘေးကိုလှစ်ခနဲရောက်လာကာ ပါးစပ်ကိုလှမ်းပိတ်လာ၏။
သူက သူမနားထဲသို့တိုးတိုးကပ်ပြောလာသည်။
“ကြီးမြတ်လှတဲ့အဒေါ်ကြီးရေ စကားလျှော့ပြောလို့မရဘူးလား”
သူက ယွင်ရုန်နှင့်ဒါရိုက်တာတို့ ဟိုတယ်ထဲအတူဝင်လာသည်ကို ကိုယ်တိုင်မြင်ခဲ့ရသောသူဖြစ်သည်။ဤစကားများထွက်သွားသည်နှင့် ဘစ်ရှော့ကြီးအားတိုက်ခိုက်သလိုဖြစ်သွားနိုင်ပေသည်။
YOU ARE READING
ငါ့တောင်ကိုဘယ်သူရွေ့တာလဲ
Historical FictionTitle - Who move my moutain ⛰️ Description တောင်မိစ္ဆာလေးယွင်ရုန်သည် နှစ်ပေါင်းသုံးထောင်ကျော်အောင်အိပ်ပျော်နေခဲ့၏။သူမက လူများ၏ဆုတောင်းပူဇော်မှုဖြင့်သာ နိုးထလာနိုင်မှာဖြစ်သည်။ သို့သော် တစ်နေ့တွင် သူမက မြေတူးစက်ဟုခေါ်သည့် ထူးဆန်းသည့်စက်ကြီး၏ ရိုင်း...
