"Ee abi, ne diyorsunuz şimdi? Kaç gün kullanamayız bu odayı ilaçlandıktan sonra? Kedi falan da var evde, hani kimyasal falan etkisini ne zaman yitirir?"
"Böceklerin çoğu gitmiş zaten. Yarın kullanmaya başlayabilirsiniz aslında. Odayı önce bir viledalamanızı öneririm kedi için."
"Hadi ya! Ben şöyle bir 1 hafta kadar kapatmamız gerekir, içeri adım atamayız falan zannetmiştim." Alaz yaşadığı hayal kırıklığını saklayamamıştı.
"Yok dediğim gibi kullandığımız kimyasal gündelik kullanıma uygun ve ağır değil. Yarın bu saatlerde odayı temizleyerek ve havalandırarak yeniden kullanmaya başlayabilirsiniz."
"Anladım abi, çok sağ olun." deyip adamın ilaçlama kıyafetinin üstünden koluna dokundu.
"İçeriden acil alınacak bir şey varsa alıp getirelim biz isterseniz. Var mı önemli bir şey?"
"Abi valla bilmiyorum ki ben de. Oda benim değil, sadece ben varım şimdi bir şey diyemem."
"İstersen sen ara o zaman kız arkadaşını, sor almamızı istediği bir şey var mıymış diye. Haber verirsin." deyip odaya, çalışma arkadaşlarının yanına geri döndü. Alaz onları hiç tanımayan bu adamın Asi'yi onun kız arkadaşı sanmasını tabii ki bozmadı. Hatta bu adamın bu varsayımı gülümsemesine sebep olmuştu.
Salondaki koltuğa oturup Asi'yi aradı. Hamur da Alaz'ın odasına saklanmıştı eve gelen yabancı insanlardan rahatsız olup.
Alaz Asi'yi aramak için rehberine girdiği an aklına çok parlak bir fikir geldi. Fikir bile değildi tam olarak, gerçek olan buydu sonuçta değil mi? Asi burada değildi. Alaz buradaydı ve ustayla da o konuşmuştu. Odanın yarın kullanıma yeniden açılacağını yalnızca ustalar ve o bilmiyor muydu? Asi bunu birazcık farklı bilse bir şey olmazdı ki.
Ha bir gün, ha üç gün, ha beş gün, ha bir ömür... Ne farkı vardı ki?
Tamam ona yalan söylemekten hoşlanmıyordu ama bu yalan güven kırıcı bir yalan değildi bile. Hem yalan olduğunu öğrenmesi de çok zordu. Bu fikir düşündükçe daha da aklıma yatmaya başladı ve çok geçmeden numarasını tuşladı.
"Alo, Asi!"
"Efendim?"
"Benim sana bir şey söylemem gerek. Şimdi şöyle ki ustalar geldiler ve diyorlar ki 3 gün kadar odanı kapalı tutmamız gerekiyormuş. Kullandıkları ağır kimyasalların etkisini geçmesi uzun sürebiliyormuş."
"Ne demek 3 gün?"
"Üçten fazla da sürebilir dediler, evde kedi de beslediğimiz için problem olmasın diye. En az 3 gün dediler."
"Ne demek en az 3 gün?!"
"Bir haftayı bulmazmış ama etkisi ama en kötü 3-4 güne temizleyerek girebilirsiniz dedi."
"Alaz taşşak mı geçiyorsun? Cidden o kadar uzun sürmeyecek değil mi?"
"Asi bana da öyle söylediler. Sen niye bana bağırıyorsun ki şimdi bunun için? Ben ne yaptım?"
"Hay sikeyim ya! Tamam. Allah kahretsin! Kapat!"
"Dur! Bir şey daha var! Odandan alınma-" cümlesini bitiremeden ahizeden telefonun kapatılma sesini duydu. O telefonu kulağından çekip yüzüne kapatılmasıyla baş başa kalmışken az önce konuştuğu adam yeniden yanına geldi.
"Var mıymış kız arkadaşının alınmasını istediği bir şey?"
"Yokmuş abi, teşekkür ederiz biz her şey için."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
And They Were Roommates - AsLaz
FanfictionKaldığı yurttan aniden çıkarılan Asi ağlarken yanlış kişiyi arayınca yanlışlıkla kendine yeni bir ev arkadaşı buluyor, çok hoşlanmadığı bir ev arkadaşı...
