Gizli sırların ve ihanetlerin dünyasında, intikam ve tutkunun iç içe geçtiği bir hikaye, iki kaderi çarpıştırıyor.
- Küçük bir çocuk, anne ve babasının vahşice öldürülüşünü çaresizce izliyor.
-Şimdi yetişkin bir adam, karanlık ve tehlikeli bir aura...
Evet arkadaşlar.... sonunda geldi yeni bölüm yorumlarınızı bekliyorum... Yani lütfen bir şey yazın.... ne biliyim "Çok kötü bir bölüm" dersiniz... Ne istediğini de söyleyin ❤️ .............
Güven, kapının önünde kısa bir süre durdu, Neslihan'ın odasının kapısını tıklattı. İçeriden bir yanıt gelmesini beklemeden kapıyı aralayıp içeri girdi. Neslihan yatağın kenarında oturuyordu, düşüncelere dalmıştı. Güven, gözlerini onun üzerinde gezdirirken, bir an için sessiz kaldı. İçindeki karmaşık hisler zihnini bulandırıyordu, ama bunu bastırmaya çalışarak konuştu.
Güven: Bu akşam bir yere gidicez... hazırlan
Neslihan, ona kısa bir bakış attı, gözlerinde sorgulayan bir ifade vardı.
Neslihan: Nereye?
Güven: Sen hazırlan... o kadar ... ah bide bu akşam çok kalabalık olucak o yüzden sakın bir aptallık etme... yani senin için diyorum
Neslihan derin bir nefes aldı, içindeki öfkeyi bastırmaya çalışarak ayağa kalktı. Güven'in emir veren tavrı sinirlerini bozuyordu, ama şimdilik sesini çıkarmadı. Güven'in bakışları üzerinde gezinirken, hissettiği rahatsızlık daha da arttı.
Güven: Odanda birkaç kıyafet bıraktım. Şimdi giyin, sonra seni aşağıda bekliyor olacağım.
Neslihan ona dönüp kısa ve soğuk bir şekilde cevap verdi.
Neslihan: Ne için hazırlanıyorum, Güven? Ne kadar açık konuşmamaya çalışsan da bunun bir plan olduğunu biliyorum.
Güven, onun bu meydan okuyucu tavrına karşı hafifçe gülümsedi. Neslihan'ın dik duruşu ve sert bakışları hoşuna gidiyor, ama aynı zamanda sinirini bozuyordu. Kendine hakim olmaya çalışarak ona daha yakın bir adım attı.
Güven: Bir akşam yemeği. Baban da orada olacak. Onun önünde seni nasıl kazandığımı göstereceğim. Sadece bir oyun, Neslihan. Senin de istediğin bu değil mi?
Neslihan, babasının adını duyunca bir an duraksadı. Babasıyla beş yıldır konuşmuyordu ve bu kadar süre sonra onu böyle bir ortamda görmek, içinde karmaşık duygular uyandırmıştı. Ama bunu Güven'e belli etmeyecekti.
Neslihan: Peki. O zaman oyunu oynayalım, Güven. Ama ne olursa olsun, kendi kurallarıma göre oynayacağım.
Güven, onun bu meydan okumasına bir an karşılık vermedi. Yavaşça başını eğip kapıya yöneldi.
Güven: Odandaki kıyafetlerden birini seç. Ama... (duraksadı ve gözleri soğuk bir ifadeyle Neslihan'a döndü) Fazla açık bir şey olmasın. Bunu kabul etmem.
Neslihan kaşlarını çattı. Güven'in bu emrivakisi ona itici geliyordu, ama yine de hiçbir şey söylemeden odasına gitti. Dolabı açıp kıyafetlere göz gezdirdi. Elbiselerden birini çekip çıkardı; sırtı açık, vücudunu zarif bir şekilde saran, koyu kırmızı bir elbiseydi. Neslihan, elbiseyi giyerken aynadaki yansımasına baktı. Gözlerinde hem öfke hem de kararlılık vardı.
Güven, birkaç dakika sonra Neslihan'ın aşağı inmesini beklerken, onu gördüğünde nefesi bir an kesildi. Neslihan'ın giydiği elbise, onun zarafetini ve gücünü daha da vurguluyordu. Ama sırtının açık olması, Güven'in içinde istemsiz bir kıskançlık dalgası uyandırmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
