błękit tej wody jasny przejrzysty jałowy
źródło czystości w tęczowej strunie rasowej
sielskość upaja wonią nektarów traw rześkich
zielone drzewo laurowe w falach niebieskich
laurowe drzewo! niebiański symbol dla sławy
utonąć w poezji walczyć o dziejów naprawę
być jak egida dla czasów Zeusa opatrzność
jak słońce wschodzące na światy: stanąć na baczność
cóż że młodości zrywy szarpią sztandar na wietrze
ta młodość porywa stare kominy w powietrze
więc gdy i ciebie porwie poezji bystry wir zasadny
labirynt przejdziesz a rym wyłowisz na nić Ariadny
—
CZYTASZ
Tradycje
PoetryW skład zbioru wchodzi więcej, bo aż 20 wierszy nawiązujących zarówno do kanonów romantycznych jak i klasycznych. Są konstrukty zbliżone do fantastyki słowiańskiej, dwa utwory subiektywne, zahaczające o tematy z pogranicza psychologii. Inne, z szacu...