Karylle' POV
Ilang araw na akong hindi natutulog nang maayos. Hindi ko kayang iwan si Vice, lalo na’t hindi pa siya nagigising mula sa kanyang pagkakatulog. Patuloy akong nagbabantay sa tabi niya, umaasang magigising na siya anumang oras.
“Vice, kailangan mong magising,” bulong ko habang pinupunasan ang kanyang noo. “Kailangan kita.”
Habang lumilipas ang mga araw, nararamdaman ko na rin ang pagod at panghihina ng aking katawan. Isang umaga, dumating sina Vhong, Anne, at Billy upang bisitahin si Vice at kamustahin ako.
"Kamusta na si Vice?" tanong ni Anne, habang lumalapit sa kama ni Vice.
"Ganun pa rin," sagot ko, pilit na ngumiti. "Hindi pa rin siya nagigising."
"Ikaw, kamusta ka na?" tanong ni Billy, halata ang pag-aalala sa kanyang boses. "Mukha kang pagod na pagod na, Karylle."
"Okay lang ako," sagot ko, kahit na ramdam ko na ang matinding pagod. "Kailangan ko lang talagang bantayan si Vice."
"Pero kailangan mo ring alagaan ang sarili mo," sabi ni Vhong, hawak ang aking balikat. "Hindi ka pwedeng magkasakit."
Habang nag-uusap kami, bigla akong nakaramdam ng matinding pagkahilo. "Hindi... hindi ako pwedeng magpahinga," bulong ko, bago tuluyang nawalan ng malay at bumagsak sa sahig.
"Karylle!" sigaw ni Anne, mabilis na lumapit upang alalayan ako. "Kailangan natin ng tulong dito!"
Agad na tumawag ng nurse si Billy.
Zsazsa's POV
Nasa labas kami ng kwarto ni Karylle, nag-aalala sa kalagayan ng aming anak. Ilang araw na rin siyang walang pahinga, at ngayon ay siya naman ang nasa ospital. Nakita namin ang mga doktor na nagmamadaling pumasok sa kwarto niya upang magsagawa ng mga lab test.
“Dok, ano na po ang kalagayan ng anak namin?” tanong ng aking asawa, halatang nag-aalala.
“Kailangan nating malaman ang dahilan ng kanyang panghihina,” sagot ng doktor. “Gagawa kami ng mga lab test at agad naming ibibigay ang resulta.”
Habang naghihintay kami, naramdaman ko ang bigat ng sitwasyon. Hindi ko alam kung paano ko haharapin ang mga susunod na mangyayari. Ilang oras ang lumipas bago lumabas ang doktor mula sa kwarto ni Karylle.
Karylle's POV
Nagising ako sa isang kwarto ng ospital, nakahiga sa kama. Narinig ko ang mga boses sa paligid ko, ngunit hindi ko maipilitang bumangon. “Kailangan ko si Vice,” bulong ko sa sarili ko.
Pumasok ang doktor at sinimulan akong kausapin. “Karylle, kailangan mong magpahinga,” sabi niya. “Sobrang pagod at stress ang dahilan ng iyong panghihina. Kailangan mong magpagaling.”
Habang nakikinig ako sa doktor, biglang bumukas ang pinto ng kwarto. Laking gulat ko nang makita si Vice na nakatayo sa pintuan, hawak ang kanyang sugat ngunit halatang determinado. “Vice!” sigaw ko, pilit na bumangon mula sa kama.
Lumapit siya sa akin at hinawakan ang aking kamay. “Karylle, nandito na ako,” sabi niya, may luha sa kanyang mga mata. “Magkasama tayong magpapagaling.”
Naramdaman ko ang init ng kanyang kamay at ang pag-asa na unti-unting bumabalik sa aking puso. “Salamat, Vice,” sabi ko, pilit na ngumiti. “Hindi ko alam kung paano ko ito haharapin nang wala ka.”
“Magkasama tayo, Karylle,” sagot niya. “Kaya natin ito.”
Habang nag-uusap kami, pumasok sina Vhong, Anne, at Billy sa kwarto. "Vice! Gising ka na!" sigaw ni Anne, halos hindi makapaniwala sa nakikita.
"Oo, Anne," sagot ni Vice, pilit na ngumiti. "Salamat sa inyong lahat sa pag-aalaga kay Karylle at sa akin."
"Grabe, Vice," sabi ni Billy, lumapit at niyakap si Vice. "Akala namin hindi ka na magigising. Pero bat ka nga ba nagising?"pabirong banat ni Billy Kay Vice.
"Huy. Matabil ang dila mo. Lumayas ka nga dito. Pero, pwera biro, Malakas ako," sagot ni Vice, pilit na tumawa. "At alam kong hindi niyo ako pababayaan."
"Syempre naman," sabi ni Vhong, hawak ang balikat ni Vice. "Hindi ka namin iiwan, noh. Ano pa at napagtiisan ka namin ng ilang taon."
Nagtawanan naman kaming lahat sa sinabi ni vhong. Habang nagkakamustahan sila, naramdaman ko ang init ng kanilang pagmamahal at suporta. "Salamat sa inyong lahat," sabi ko, pilit na ngumiti. "Hindi ko alam kung paano ko ito haharapin nang wala kayo."
"Magkasama tayo, Karylle," sabi ni Anne, hawak ang aking kamay. "Lahat tayo, magkasama."
Habang nag-uusap kami, naramdaman ko ang pag-asa at lakas na bumabalik sa aking katawan. Alam kong hindi ko ito haharapin nang mag-isa. Kasama ko ang mga kaibigan ko, at kasama ko si Vice. Magkasama naming haharapin ang lahat ng pagsubok.
General's POV
Habang nag-uusap sina Karylle at Vice, pumasok ang doktor na may hawak na mga resulta ng lab test. “Karylle, may mga resulta na kami,” sabi niya. “Ang dahilan ng iyong panghihina ay dahil buntis ka.”
Natulala ang lahat sa narinig. “Buntis?” tanong ni Karylle, hindi makapaniwala. “Kaya pala…”
Ngumiti si Vice at hinawakan ang kamay ni Karylle nang mas mahigpit. “Magiging magulang na tayo,” sabi niya, may luha sa kanyang mga mata. “Kaya natin ito, Karylle. Magkasama tayong haharapin ang lahat.”
Biglang nagkaroon ng katahimikan sa silid, na para bang lahat ay nag-aabang ng susunod na mangyayari. Si Karylle, na tila hindi pa rin makapaniwala, ay napatingin kay Vice. “Paano nangyari ito?” tanong niya, na may halong kaba at tuwa.
“Alam mo, Karylle,” sabi ni Vice na may ngiti, “kapag nagmamahalan ang dalawang tao, minsan may mga sorpresa talaga. At ito na yata ang pinakamalaking sorpresa sa buhay natin!”
Natawa si Karylle sa sinabi ni Vice. “Oo nga, parang pelikula lang,” sabi niya. “Pero seryoso, Vice, handa ka na ba?”
“Handa? Ako pa ba?” sagot ni Vice na may kumpiyansa. “Kung kaya kong magpatawa ng buong bansa, kaya ko rin sigurong magpalit ng diaper!”
Natawa na rin ang doktor sa kanilang usapan. “Mukhang magiging masayang pamilya kayo,” sabi niya. “Pero seryoso, kailangan niyong maghanda. Maraming pagbabago ang mangyayari.”
“Alam namin, Doc,” sabi ni Karylle. “Pero sa ngayon, magpapasalamat muna kami sa magandang balita.”
At sa gitna ng kanilang tawanan at saya, naramdaman ni Karylle na kahit ano pa ang mangyari, basta magkasama sila ni Vice, kakayanin nila ang lahat.
“Vice,” dagdag ni Karylle, “handa ka na bang magising ng alas-tres ng umaga para magpakain ng baby?”
“Alas-tres ng umaga?” sagot ni Vice na may kunwaring takot. “Mukhang kailangan ko nang mag-practice ng pag-inom ng kape mula ngayon!”
Nagtawanan silang lahat, at sa mga sandaling iyon, alam nilang ang kanilang bagong paglalakbay ay puno ng pagmamahal at tawanan.
