Kahve Kokulu Aşk

1.Bölüm:BİRİSİ AŞIK MI OLDU?

1.Bölüm: BİRİSİ AŞIK MI OLDU?

Deniz'in ağzından

Esen Rüzgar yüzüme adete bir tokat gibi vuruyordu.Sabah saatleri olduğu için kemiklerimin soğuktan sızladığını hissediyordum fakat bu durum şuan evde bulunmaktan daha cazipti benim için,kavga gürültü sabahları en istemeyeceğim şeydi.

Hızla her gün gittiğim o kafeye doğru koştum kapıda soluklanıp kendi kendime mırıldandım.

"Yine buradasın be Deniz,Beş dakika evde dursan şaşarım zaten.."

Arkamdan gelen kadın sesi ile irkildim.

"Pardon,Beyefendi geçebilir miyim?"

Arkamı döndüğümde sarı saçlı ve güler yüzlü o sevimli kadını
gördüm Panikle yana çekildim ve kapıyı açtım.

"Tabikide buyrun..."

Şu hareketlere bak görende sanar hayatında ilk defa kadın gördü...

Hayatımda ki ilk ve tek bir kadınla kurduğum göz teması bu olabilirdi.Gülüşü içimi ısıtmıştı.

İçeri geçtim ve her zamanki oturduğum o kahverengi tonlarında ki koltuğa kendimi bıraktım sonunda be! dedim içimden.Bu kafeyi seviyordum.Kuytu köşe bir yerde,keşfedilmemiş bir alandı burası.Az ve terbiyeli insanlar gelirdi genelde,Bu da benim işime geliyordu.

ah..işte kahve kokusu

Bi an gözlerimle o ay parçası kadına baktım.

O burda mı çalışıyor? Hiç görmedik

İç sesimin dediği haklıydı,Kimdi bu? Yeni çalışan mı yoksa sadece bu günlük gelen rasgele biri mi? Ya da hep burdaydı da ben mi fark etmemiştim?

Kumsal'ın ağzından

"Bizim dükkana sapık dadanmış abla" Kapıdan girerken ablama bakarak konuştum.İçeri girip önlüğümü giydim.

"Ney?" dedi ablam.Parmağım ile o kumral çoçuğu gösterdim
"Kafeye girdiğimden beri bana bakıyor,Etkilenilmeyecek kadın değilim tabi de öylede bakılmaz" Sırıtarak kendimi övmüştüm.Bu her gün üşenmeden yapabileceğim bir şeydi.

Ablam bana göz devirdi.
"O sürekli geliyor,Güvenilir biri"

"Umarım"

"Sen çocuğun siparişini aldın mı?"
"Yoo"
Ablam omzuma sertçe vurdu.
"Kumsal kafan mı iyi?! Git siparişleri al deli etme beni! Evde ne konuşmuştuk biz seninle ya"

Aman sende,bir kaç günlüğüne yardıma geldik abartma be.

"Tamam Yeliz yaa!"

Ben çocuğun siparişini almaya giderken ablam arkamdan kısık sesle bağırdı.

"Yeliz değil abla demen gerekiyor!"

Onu görmezden gelerek sıra ile müşterilerin istediklerini elimdeki not defterine masa numaraları ile yazdım.Sıra o kumral çocuğa gelmişti.

Deniz'in ağzından

Beklemekten ağaç olmuştum resmen

Deniz o ay parçası beş dakika önce bizi parmakla mı gösterdi?!

Sanırım bu doğruydu.Yeliz yani burada sık sık çalışan bi dostumdu ve sanırım o kızda onun kardeşiydi.Onun evde oturmaktan başka bir şey yapmadığından bahsederdi sürekli Yeliz.

Bi dakika o bana doğru mu geliyor? Ne yapacağım?

Hadi bakalım.Dağ ayısı ile ay parçası karşı karşıya

Abartma iç ses ya...O kadar da değili- bi dakika sanırım o kadarız ben ne yapacağım?!

Benim masama gelip konuştu
"Bi isteğiniz var mı acaba?" dedi ardından hafifçe öksürdüm ve konuştum.
"Orta şekerli köpüksüz bir Türk kahvesi"
Kafasını salladı ve o gidecekken ani bir özgüven ile konuştum.

"İsminiz neydi? Buraya sık sık gelirim fakat sizi ilk defa görüyorum"
Kız teklar bana döndü
"Kumsal,Kumsal Gümüş.Ablama yardım için bi kaç günlüğüne geldim..Çırak gibi bir şey yani"
"Ben Deniz ...Memnun oldum Kumsal"

Kafasını salladı ve gülümsedi.Sanki ayıp olmasın diye bu hareketi yapmış gibiydi.

Kızı baya baya gıcık ettin Deniz,Pat diye sorulur mu?

Yok be ne gıcık etmesi kendimden soğuttum alt tarafı!

Kısa süre sonra kahveyi masama bıraktı.
"Ödemeyi kasaya yaparsınız." dedi o yapay gülümseme ile.

Kahveyi içerken saate baktım ve bir anda 11.28 olduğunu gördüm ve prova için hızla hesabı ödedim ve Murat'ın evine gittim.Sosyal medya sayesinde tanışmıştık onunla fakat çok yakın arkadaştık,Aslında birbirimizi tek anlayan kişiydik çünkü onun ailesi ayrıydı.Benimkiler ise olmayan "psikolojimi" bozmamak için evliler hâlâ.

Kapıdan hızla içeri girdim,Evet anahtarın yerini biliyordum.Murat,bir anda bana bakıp gülümsedi.

"Hoş geldin kardeşim!"

Kısa bir selamlaşmanın ardından beste yazmak için atölyeye gittik.Murat,düşünceli gibiydi parmaklarımı piyanonun tuşlarında gezdirip bi nota bulmaya çalıştım ve ardından istemsizce gülümsedim.Murat gözlerime baktı ve sırıttı.

"Birisi aşık mı oldu?" Dedi

"Yok be ne alaka benim ne işim olur aşkla."

Murat kaşlarını kaldırdı v teklar sırıttı.

"Valla bilmem,Gözlerin birini düşünüyor gibi."

Gözlerimi kapatarak iç çektim.
"Kanka ay parçası gibi kız ama ne yapayım."

Murat bir an durdu ve konuştu.

"Anlatmaya devam et..."

"Sarı saçları,siyah gözleri, sevimli ve renkli giyinişi..."

Ben devam ederken Murat bir kağıt kalem aldı ve mırıldandı.

"Güneş gibi ışıldayan gülümseyişi.
Yok eşi,Benzeri.
Ben ise ay gibi muhtaç ona.
Onsuz yüreğimde yer yok bi yorgunluk kahvesine bi an bile..."
Murat iç çekti "Devamı gelmiyor...Acil devamını yazmam gerek ilham kıtlığı yaşıyorum ya"

Gülümsedim
"İdare eder bu arada" biraz düşündüm "O bunu bilmesede..."