BÖLÜM 22

784 88 63
                                    

Selam arkadaşlar naber görüşmeyeli?

Sonunda gelebildim.

O değil de başım çok ağrıyor.

Bölümün hakkını vereceğinizi düşünüyorum, bolca yorum yapın lütfen. keyifli okumalar dilerim hepinize. 🌸🤍

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

GÜLÜ'VERDİM
BÖLÜM 22


Öpüşüne karşılık verirken belime kollarını dolayarak öpüşünü derinleştirdi. Kalbinin benimki ile yarıştığın, nefesinin sıcaklığını tenimde çok net hissedebiliyordum.

Sırtım duvarla bir bütün olacak şekilde beni daha da duvara iterken belimde ki kollarını sıkılaştırarak öpüşüne devam etti. Elleri kıvrımlarımın üzerinde geziniyordu, vücudumun tamamen ısındığını çok net hissedebiliyordum. Derin öpüşüne karşılık inlememe engel olamadım. Öpüşüne devam ederken beni yatağa doğru götürerek yavaşça uzanmamı sağladı.

Tekrar üzerime doğru eğildi, kısa bir an dudaklarıma öpücük bıraktı. Dudaklarını çenem boyunca ve boynumdan aşağı yumuşak öpücükler bırakarak devam etti. Sanki benimle her anın tadını çıkartmak istiyormuş gibi acele etmedi.

"Seni seviyorum Aysima, kelimelerin ifade edemeyeceği kadar çok seviyorum."

Sesi yumuşaktı, duygu doluydu. Gözlerimin içine baktı, kendi gözleri derin bir sevgi ve şefkati yansıtıyordu. Ona gülümsedim ve ellerimi yüzünü avuçlamak için kaldırdım.

"Seni öyle seviyorum ki Mestan.. Sonsuzluk gibi." Sesim fısıltılıydı. Elimin birini yüzünden ensesine götürerek kendime doğru çekerek dudaklarının tekrar dudaklarım ile buluşmasını sağladım. Öpüşüme sert bir şekilde karşılık verdi. Bedenlerimiz birbirine dolanırken kendisini dudaklarımdan ayırdı ve alnını alnıma yaslayarak birkaç derin nefes aldı.

"Bir gün Aysima, bir gün hiçbir engel olmayacak. Ne aşağıda ki ailen ne de diğerleri. İşte o zaman sana gerçekten dokunacağım. Sana hiç bilmediğin yönlerimi tattıracağım. Kulaklarım bütün seslere, yalvarışlara sağır olacak." Ben derin bir şekilde yutkunurken o üzerimden kalktı ve elini uzatarak benim de kalkmama yardım etti.

"Ne bu? Amacın beni korkutmak mı?"

Kısık sesli gülüşü kulaklarıma doldu. "Korkuttum m?" Az önce yaşanılanların etkisi devam ederken kısa bir an Mestan'a baktım.

"Korkmadım, neden korkacağım?" kısa bir an durdum. "Sağır olacağım derken neyi kastediyordun?"

Başını geriye doğru yatırarak gülüşünü derinleştirdi. Ardından kafasını sakin bir şekilde bana çevirdi ve gözlerini gözlerime sabitledi, bakışları öyle derindi ki sanki dipsiz bir kuyunun içine düşüyormuşum hissine kapılmadan edemiyordum.

"Bu kalp, bu beden, bastırılmış bütün duygularım yıllarca sahibini bekliyordu Aysima. Sahibi artık geldi."

"Kaçsam mı şimdiden?" dedim, bu ihtimali düşünüyormuş gibi yaparak.

"Kaçmak? Kaçmak mı istiyorsun?" Üzerime doğru bir adım attı. Yatağa oturduğum için uzun olan boyu daha da uzun gözükürken başımı yukarı kaldırarak yüzüne baktım. Bakışları ciddilik ve şefkat karışımı ile parlıyordu.

GÜLÜ'VERDİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin