Saat 12'yi Çoktan Geçti.[ Texting ]

²⁶

Barış/ Ecrin

Siz:barış

Dürüst olalım

Gerçekten bıktım.

Bu belirsizliklerde boğulup kaldım ben.

Bana ümit veriyorsun

Sonra bitiyor.

Neyiz Allah aşkına biz

Barış:ecrin

Anlıyorum

Gerçekten.

Konuşalım

Hemen şimdi.

Siz:bekliyorum.

Burdan itibaren texting değildir.

Kapı çaldığında ayaklandım,terleyen ellerimi eşofmanıma sürüp saçımı düzelttim.Ardından nefes alıp kapıyı açtığımda karşımda omuzları aşağıda nefesler veren barışı gördüm.

İçeriyi gösterdiğimde tepki vermeden girdi,ardından kapıyı kapattıp İçeri girdim.

İçeri girer girmez beni kollarına alan barışla sıkıca kollarımı sardım omuzlarına,kokusunu içime çekip ayrıldım.

"Ecrin bak... Ben bu konuşmayı haftalardır tekrarlıyorum." Elleri ile oynuyordu,bana değil yere bakıyordu.

"Ben,eee şey...Cümleleri karıştırdım kerem ezberletmişti! Ee yani şey... Ecrin ben seni çok seviyorum!" Bir anda söylediği şeyle gözlerim açıldı.

"Yani beni biliyorsun.. öyle süslü cümleler kuramadım ama yemin ederim ki seni çok seviyorum! Ya ee şey! Ama arkadaşça falan değil.Yani şey ee! Benimle şey yap. Heh! Evet çık.Ecrin Benimle çıkar mısın?" Sonunda kurduğu cümleyle gülümseyip kollarına atladım.

"Ya salak! Ben seni sevdiğimi daha ne kadar belli edeceğim?" Derin nefes alıp saçlarımdan öptü,sonra elleriyle yanaklarımı avcunun içine alıp bana yaklaştı.

"Barış?" Ona bir defa seslenmemle alt dudağımız birleşti,ardından üst dudağımız.

Barış,

Barış alper,

Beni öpüyordu!

Anın şokuyla karşılık veremedim,pes ederek benden ayrılacağı sırada çekilmesine izin vermeyerek ben öptüm onu.

Bir dakika süren öpüşmeden sonra nefes alarak geri çekildik,birbirimize dönüp baktığımızda kahkaha atmaya başladık.