"Εβελίνα!" Άνοιξα τα μάτια μου. Η Αγγελική με αγκάλιασε. "Με τρόμαξες βλαμενο!"
"..." Δεν μίλησα. Δεν ήξερα πως να δικαιολογηθώ. "Μας είδε κανείς;" Ρώτησα και κοίταξα δεξιά αριστερά.
"Όχι αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας! Σε παρακαλώ να φας, κι εσύ μόνο που δεν λιποθύμισες!" Φώναξε πάνω από το κεφάλι μου.
"Θα πάω σπίτι μου. Θέλω να ξαπλώσω."
"Να σε πάω εγώ;" Πρότεινε.
"Όχι με τίποτα. Τι θα πω στην μάνα σου; Θα πάρω τον Γιώργο."
"Εντάξει. Θα περιμένω μαζί σου."
...
Ο Γιώργος συμφώνησε αμέσως, πριν του εξηγήσω τι έγινε. Είναι πολύ καλός μαζί μου. Η τελευταία μου σχέση δεν ήταν έτσι.
Μέσα σε 5 λεπτά. Ο Γιώργος είχε φτάσει. Ανέβηκα στην μηχανή, έβαλα κράνος, αγκάλιασα την Αγγελική και φύγαμε.
...
Ο Γιώργος σταμάτησε στο κτίριο που βγήκαμε εκείνη την μέρα.
"Θες μήπως να κάτσουμε εδώ; Θες να μιλήσουμε;" Με ρώτησε και συμφώνησα αμέσως. Ανεβήκαμε τα σκαλιά και κάτσαμε στην άκρη της ταράτσας. Τα πόδια μας κρεμόταν έξω. Το ύψος ήταν αρκετά επικίνδυνο αλλά δεν μας ένοιαζε.
"Πες μου τώρα, γιατί ήθελες να φύγεις;" Με κοίταξε και μου χαμογέλασε με αυτό το χαμόγελο που είδη είχα ερωτευτεί. Κοίταξα τα γαλάζια μάτια του και το βλέμμα του με ηρέμησε. Δεν του αξίζει αυτό που περνάει με την μητέρα του. Είναι ένας άγγελος.
"Εμ.. ζαλίστηκα." Το χαμόγελο του ξεθώριασε και αντικαταστάθηκε με ένα ανήσυχο βλέμμα. Έβγαλε από την τσέπη του μπουφάν του ένα πακέτο ζελεδακια και μου τα έδωσε χαμογελώντας στραβά.
"Το ξέρω ότι αυτή την στιγμή χρειάζεται κάτι πιο υγιεινό αλλά αυτό βρήκα στο περίπτερο και σκέφτηκα ότι είναι καλύτερο από το τίποτα. Μπορείς να έρθεις σπίτι μου μετά και να φάμε ότι θες εσύ." Με αγκάλιασε.
"Σοβαρά μιλάς; Φυσικά και θέλω! Δε θα ήθελα να δω τον πατέρα μου πάλι." Είπα αυθόρμητα χωρίς να φιλτράρω τις λέξεις.
"Φυσικά μιλάω σοβαρά. Η μάνα μου θα κοιμηθεί στο σπίτι του γκόμενου της και ο πατέρας μου αντίστοιχα. Ελπίζω να μην σε πειράζει ότι έχω μια μικρή αδελφή." Χαμογέλασε.
"Έχεις αδέλφια;" Τον ρώτησα.
"Δύο αδελφές. Η μία σπουδάζει. Ευτυχώς δηλαδή που έφυγε από το σπίτι."
"Γιατί το λες αυτό;"
"Ας πούμε ότι δεν ήταν πολύ καλή αδελφή." Γέλασε.
"Λυπάμαι.. η μικρή;" Προσπάθησα να αλλάξω το θέμα.
"Την λατρεύω." Γέλασε.
"Πόσο χρονών είναι;"
"6." Απάντησε.
"6; Πόσο χρονών ήταν η μαμά σου όταν γέννησε την μεγάλη σου αδελφή;" Ρώτησα έκπληκτη.
"Δεν είμαι σίγουρος αλλά ήταν πολύ νέα. Κάτω από 20." Γέλασε.
"Τελείωσα το φαγητό μου. Πάμε;" Είπα φανερά πεινασμένη.
"Πάμε " γέλασε.
...
KAMU SEDANG MEMBACA
Lovers By Accident ✔
Romansa"Ήρθε η ώρα να πούμε καληνύχτα" τον κοίταξα και χαμογέλασα. "Όχι ακόμα.." Ψιθύρισε και μου έπιασε το χέρι. Εγώ έκλεισα τη πόρτα και σύρθηκα κοντά του χωρίς δεύτερη σκέψη.
