Ooit Vijanden, Nu...? | MABBIE

2

Ruzie hoort erbij, dat weet iedereen. Echter is het vervelend. Zeker als je die persoon vaker moet zien in leven. Dat weten Rob en Matthy maar al te goed.

'Ik wil sorry komen zeggen,' Matthy heeft besloten om dezelfde avond van de ruzie nog naar Robs kamer te lopen om toch zijn excuses aan te bieden. Matthy vindt dat hij niet zo snel boos had moeten worden - Want hij kwam er later achter dat het toch een beetje te snel was.

Matthy klopt nog een keer op de deur en er wordt niet gereageerd. 'Rob!' schreeuwt Matthy iets harder dan dat hij praatte. Matthy besluit om gewoon naar binnen te gaan. Hij drukt rustig de deurklink naar beneden en loopt rustig de kamer binnen. Hij ziet niemand maar de lampen zijn aan.

Uit het niets komt Rob uit de badkamer gelopen. Hij heeft geen kleding aan, behalve een handdoek om zijn middel die tot zijn knieën komt. 'Wat doe jij hier?' Rob schrikt niet, maar kijkt wel boos naar Matthy. 'Ik kwam even sorry zeggen, van net, want misschien was ik een beetje te snel boos.' Rob die luistert maar gaat gewoon verder met zijn zaken. Hij loopt naar de kledingkast en zoekt zijn kleding uit die hij aan gaat doen.

'Ja, ik vond ook dat je te snel boos was geworden. Maar ja, dat is nou eenmaal zo. En het is niet alsof je dat nooit doet.' zegt Rob. Hij trekt de kledingkast open en met één hand ziet pakt hij een onderbroek, trainingsbroek en trui. Matthy staat een beetje ongemakkelijk in de deuropening. Hij weet niet waar hij naartoe moet. Het lijkt er namelijk op dat Rob zich gaat omkleden. Maar Matthy is te sociaal ongemakkelijk om nu weg te gaan.

'Ja, dus, misschien euhm kunnen we proberen om...wat aardiger te zijn tegen elkaar?' stelt Matthy dan voor. Het komt er moeilijk uit. Hij is namelijk een klein beetje afgeleid door het naakte lichaam van Rob. 'Heb je spraakgebrek?' zegt Rob dan. Hij kijkt achterover vragend naar Matthy. Matthy staat geleund tegen de muur aan. Niet wetende wat hij moet doen. Hij kijkt naar Robs naakte lichaam. 

Rob kijkt naar Matthys gezicht, terwijl Matthy zijn ogen glijden over het naakte bovenlichaam van Rob. 'Kan je het zien?' zegt Rob.

Matthy schrikt op. 'Sorry. Dus, is dat mogelijk?' Matthy brengt het weer uit met veel twijfel. Rob draait zich weer om naar zijn bed en laat dan uit het niets zijn handdoek vallen. Rob staat met zijn rug naar Matthy en Matthy weet niet wat hij ziet. Een mooi klein rond kontje komt tevoorschijn. Matthy weet niet wat er met hem gebeurt. Een tinteling schiet door zijn lichaam. Iets wat hij niet zo vaak heeft gevoeld. Zeker niet bij iemand waar hij eigenlijk ruzie mee heeft.

'Ja, is goed, laten we proberen om normaler te doen tegen elkaar. Maar ik kan het niet beloven. Zeker niet als je moeilijk blijft doen.' zegt Rob. Pratend tegen de muur terwijl hij zijn onderbroek aantrekt. Matthy is stil, aan het staren, hij weet niet wat er met hem gebeurd. Rob die trekt de rest van zijn kleding aan terwijl Matthy daar blijft te staan kijken. Rob die trekt de rest van zijn kleren aan en gaat dan achter zijn bureau zitten. 'Goed, euhm, Ja ik ga weer.' 

Matthy sluit de deur en loopt weer terug naar de kamer. Hij weet niet zo goed wat er met hem gebeurt. Normaal heeft hij dit niet. De rest van de Bankzitters heeft hij vaker naakt gezien, maar hij ging in een soort trance. 

Hij weet niet wat hij met dit gevoel moest doen.

[602 woorden]